สวัสดีตอนเช้า...เพราะเวลา 7.17 น.
เมื่อวานนี้ในเวลาเดียวกันมีโอกาสนั่งทานข้าวต้มอยู่ระหว่างเส้นทางไปมาของผู้คนในยามเช้าของผู้อื่นหลายๆ คน จังหวะหนึ่งเมื่อมีคนที่รู้จักขับรถมอเตอร์ไซด์ผ่านแล้วทั้งสองคนนั้นก็เหลือบเห็นดิฉันกับสามีนั่งทานช้าวต้มอยู่ก็แวะเข้ามาทักทาย...ใช้เวลาพอประมาณในการพูดคุยแต่ดิฉันรู้สึกได้ว่าทั้งสองที่พูดคุยอยู่นั้นกำลังสนุกอยู่กับมัน...แต่ด้วยเวลา...ก็ต้องจบการพูดคุยไปก่อนสำหรับเช้าวันนั้น แล้ว...ข...ไข่ มีอะไรกับดิฉัน...มีแน่นอนที่สุดเมื่อดิฉันได้รับฟังที่น้องคนนั้น(เป็นอาจารย์อยู่วืทยาลัยอิสลามยะลาค่ะ) พูดว่าเมื่อเปลี่ยน ข...ไข่...ให้ตัวแบนกว่าเดิม "คำว่าแข่งก็จะเป็นคำว่าแบ่ง" และเมื่อเปลี่ยน ข...ไข่...ให้หางมันยาวขึ้นกว่าเดิม "คำว่าขันก็จะเป็นคำว่าปัน"...ท่านคงจะพอทราบได้ใช่มั๊ยค่ะว่า อาจารย์ท่านนั้นต้องการบอกว่าอยากเปลี่ยนการแข่งขันให้เป็นการแบ่งปัน...เพียงคำไม่กี่คำนี้...ดิฉันก็พอรู้แล้วว่าเขาทั้งสองคนพูดคุยกันแล้ว หวังในสิ่งที่จะเกิดขึ้นมานั้นก็คือ...การแบ่งปันให้กับสังคม...ขอเป็นกำลังใจค่ะ...และในความคิดส่วนตัวก็ยอมรับว่าปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมทุกวันนี้ไม่น้อยเลยที่เกิดมาจากการแข่งขัน...ทั้งๆ ที่การแข่งขันเป็นสิ่งที่ดี หากใช้ในทางที่สร้างสรร แต่การแข่งขันที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความรู้สึกว่าต้องการแบ่งปันนั้น...น่าจะเกิดประโยชน์อย่างมากมายยิ่งกว่าค่ะ
ไม่มีความเห็น