เก็บตกจากอินเดียตอนที่ ๖ เห็นอนิจจัง
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดาของสัตว์โลก การสูญเสียคนที่รักของครอบครัว ถือเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ ที่นำมาซึ่งความโศกเศร้าอย่างใหญ่หลวงของครอบครัว
เพื่อเป็นการระลึกกันเป็นครั้งสุดท้ายญาติพี่น้อง จำต้องมีการจัดงานศพให้อย่างยิ่งใหญ่
การเดินทางไปอินเดียครั้งนี้ จึงได้พาคณะไปที่วิษณุบาท ซึ่งเป็นสถานที่สำคัญของศาสนาฮินดู
วิษณุไม่ใช่เป้าหมายของการไปในครั้งนี้ เนื่องจากภายในวิษณุบาทนั้น เป็นสถานที่ศักสิทธิ์ จึงสงวนสิทธิ์สำหรับผู้ที่นับถือศาสนาพราหมณ์เท่านั้น
ที่ประตูทางเข้าจะมีป้ายห้ามคนที่นับถือศาสนาอื่นเข้า แต่ป้ายขนาดเล็กจึงทำให้มองไม่เห็น แม้ทางเจ้าหน้าเฝ้าประตู จะมาสอบถามว่าเป็นชาวพุทธ หรือเปล่า เมื่อรู้ว่าเป็นชาวพุทธก็อนุญาตให้เข้า แต่ไม่อยากละเมิดข้อห้ามทางศาสนาจึงได้พาคณะไปดูสิ่งที่สร้างความสลดใจ
ด้านหลังของวิษณุบาท เป็นสถานที่เผาศพของพลเมืองที่อาศัยอยู่ในเมืองพุทธคยาและใกล้เคียง
ผ้าห่อศพ
เมื่อมีคนในบ้านเสียชีวิตลง ญาติพี่น้องจะใส่คานหามมายังสถานที่แห่งนี้ ผู้ทีเสียชีวิตเป็นผู้ชายจะห่อศพด้วยผ้าสีขาว ส่วนผู้หญิงจะเป็นผ้าสีสดใส
ไม้จันทน์ที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงในการเผาศพ
วันนี้มีศพมารอเผา ๓ ศพ เป็นของผู้หญิงทั้งสิ้น มีคนในครอบครัวเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มาร่วมพิธีศพ
ญาติพี่น้องในครอบครัวร่ำลาผู้เสียชีวิตเป็นครั้งสุดท้าย
เมื่อทำพิธีกรรมตามเชื่อศพจะถูกนำขึ้นสู่กองฟืนที่เตรียมไว้ จากนั้นศพจะถูกเผา เมื่อเผาศพไหม้หมดแล้วจะมีการเก็บเถ้าถ่านไปทิ้งในแม่น้ำเนรัญชรา
แห่ศพไปสู่ที่เผา
เพื่อให้เป็นการให้เกียรติ แก่ผู้เสียชีวิตและญาติ คณะของเราจึงไม่ถ่ายรูปพิธีกรรมการเผาศพ เพียงแค่ยืนปลงว่าชีวิตของมนุษย์ของมนุษย์ มีเพียงเท่านี้ มุ่งตักตวงผลประโยชน์ไปเพื่ออะไร สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลยเหมือนกับซากศพทั้งสาม ที่เขาเอามาเผาไฟและนำเถ้าถ่านไปทิ้ง
บัดนี้คงเหลือแต่ความดีที่ลูกหลานจะได้จดจำและเล่าขาน เพียงแค่๒-๓ อายุคน ทุกสิ่งทุกอย่างก็สูญสลายไปจากโลกนี้
อีกศพที่รอพิธีกรรมเผา
อนิจท่านทั้งหลายอย่างมัวเมาในสิ่งกำลังเกิดขึ้นในขณะนี้เลยจงสร้างคุณงามความดี ลูกหลายภายภาคหน้าจะได้จดจำและระลึกถึงไปตลอดการ.
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
ที่อินเดียนี้
ได้เห็นกันจะจะโดยเฉพาะการเผาศพ
จึงทำให้เกิดสังเวชสลดทันที
เมื่อครั้งอยู่กุสินารา
ไปป่าช้าริมแม่น้ำที่เผาศพหลายครั้วง
ไปค้นหาความจริงของใจตนเองค่ะ
ขอบคุณเรื่องเล่าที่ประทับใจ
สวัสดีครับ ตันติราพันธ์
เพิ่งเดินกลับทางอินเดีย ทุกอย่างยังคงประใจเช่นเดิม
ขอบคุณมากที่มาทักทายครับ
สวัสดีครับ
อนิจจัง จะๆ ชัดเจนดีนะครับ
บ้านเรา สมัยก่อน เผาศพก็เห็นกันชัด
พอมีเมรุมิดชิด ก็เลยไม่ค่อยจะได้มีโอกาสเห็น..
ที่อินเดียจัดงานศพกี่วันคะ
สวัสดีครับ ปวันรัตน์
ปกติคนเดียจะไม่นิยมจัดงานศพเหมือนเมืองไทย ถ้ามีคนเสียชีวิตจะนำไปเผาทันทีครับ
ดูวิธีเผาศพแบบอินเดียได้ที่นี่ ๐๔ แสวงบุญพุทธอินเดีย พิธีเผาศพ คลิก