คำขอบคุณที่อยากบอก


ขอบคุณตำรวจทหารไทย ดีๆ ทุกท่านที่เสียสละความสุขส่วนตัวลงไปปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงภัยที่ภาคใต้

หลายครั้งที่รู้สึกล้าๆ ว่างๆ เหนื่อยๆ ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไร หมดไฟ แต่ทุกครั้งที่ล้มลงไปผมก็จะหาทางจุดไฟให้ตัวเองทุกครั้ง

ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ผมล้าจากการอ่านหนังสือ เตรียมเรียนและสอบอีกครั้งในสามเดือนถัดไป ผมก็ใช้วิธีอย่างที่ผ่านมาทุกครั้งเปิดอ่านเมล์ แล้วก็เขียนบล็อค อ่านบล็อคไปเรื่อยๆ พอได้อะไรดีๆ มาจุดไฟให้ตัวเอง

 เพื่อนผมคนนึงส่งlinkเปิดเพลงมาให้ ชื่อว่าเพลงราตรีสวัสดิ์(กดฟัง) เปิดฟังแล้วก็ดูไปเรื่อยๆ หลายเวอร์ชั่น เห็นรูป ผู้หมวดตี้ ผู้กองแคน แล้วก็พี่น้องทหารหาญตำรวจผู้กล้าที่เข้าไปปฏิบัติหน้าที่คุ้มครองความปลอดภัยชาวบ้านในพื้นที่ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ดูไปน้ำตาไหลไป

แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือกำลังใจที่เต็มเปี่ยมในการที่จะทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด เรายังทำไม่ดีเหมือน พี่ๆน้องๆเหล่านี้เลย ภาระเรานั้นเล็กน้อยเท่านั้นเมื่อเปรียบเทียบกับภาระของวีรบุรุษเดินดินเหล่านี้ ไม่ว่าจะห่างไกลแค่ไหนก็ตาม ขอให้ท่านทั้งหลายได้โปรดรับรู้ว่ามีกำลังใจและความปรารถนาดีส่งมายังท่านผู้กล้าทั้งหลาย ผมจะทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด และจะคอยเป็นกำลังใจให้วีรบุรุษเดินดินทุกท่านเสมอ

ขอคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายได้โปรดคุ้มครองดูแลพี่น้องตำรวจทหารผู้กล้าและเสียสละให้อยู่รอดปลอดภัย ตลอดจนให้บ้านเมืองของเราได้เรียนรู้ถึงคุณค่าของความสงบและการแก้ไขปัญหาอย่างสันติด้วยเถิด และขอได้โปรดดลบันดาลให้คนที่คิดไม่ดีได้โปรดกลับใจด้วยเถิด ทุกคนมีพ่อแม่ มีพี่น้อง มีญาติ มิตร ภรรยา ลูก ที่รัก กันทุกคน วันนึงเราก็ต้องแก่ตายกันอยู่แล้ว ทำไมต้องมาฆ่ากันทำร้ายกันอีก เอาเวลาไปทำให้เกิดสิ่งดีๆ ขึ้น จะดีไหม

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #คำขอบคุณจากใจ
หมายเลขบันทึก: 337964เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2010 03:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

มาร่วมให้กำลังใจ กับ คนไทยที่ทำดีครับ

ฟังแล้วครับ รู้สึกรักชาติขึ้นมา ขอบคุณนะครับ สำหรับ การถ่ายทอดความคิดสู่ ปากกา ของอาจารย์

อ.วิว ครับ ผมนิติคู่ขนาน ปี2 นะครับ..ลูกศิษย์ อ.วิว (ที่ปรึกษา) ครับ อ. ตอนนี้ผมเดือดร้อนมากกับการบริหาร ของผู้บริหารของ มอ ครับ ซัมเมอร์ปรกติทุกเทอม จะเปิดวิชาเลือกเสรีให้ลงแต่ ปีนี้ปิด ประเด็นคือ ผมจะลงเรียน แต่ไม่ได้ลงคือไม่เปิดแล้ว กล่าวคือผมเสียคาเทอม 9000 บาทแล้ว ลงได้ 2 ตัว เหตุที่ลงเพราะแก้ไข และเรียนตกแผน(วิชาที่ตกแผนคือ นิติเพียวเรียนไปแล้ว และกำลังรอพิจารณาอยู่ครับว่าทาง มหาลัยจะอนุมัติหรือไม่) คือว่าจะย้ายไปอยู่นิติเพียว ประเด็นหลักคือ เสีย9000 และ ลงได้แค่นี้ ปัญหาแบบผมนี้มี นิสิต ทุกคณะทุกคน กำลังเป็นอยู่ ครับ เดือดร้อนไปตามๆกัน

นิสิตที่รักครับ ขอบใจมากที่นึกถึงผม

ตอนนี้ผมศึกษาต่ออยู่ต่างประเทศครับ เลยไม่ทราบว่านโยบายของมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับการเปิดวิชาให้นิสิตลงทะเบียนรียนภาคฤดูร้อนของนิสิตคู่ขนานเป็นอย่างไร ด้วยเหตุนี้ผมคงไม่สามารถให้คำปรึกษาในประเด็นที่ผมไม่มีข้อมูลได้ครับ ผมอยากแนะนำนิสิตทุกท่านอย่างนี้ดีกว่าครับ

๑. พยายามยามเรียนตามแผน อย่าเรียนตกแผน เว้นเกรดไปไม่ไหวจริงๆ ซึ่งในกรณีเรียนตกแผนเพราะต้องการรักษาเกรดไม่ให้ถูกรีไทร์ เรื่องนี้ต้องปรึกษากับอาจารย์ที่ปรึกษาอย่างเคร่งครัดและเป็นระบบ ครับ เพื่อ จะได้ไม่เสียเวลาและเสียเงินทองมากโดยไม่จำเป็น

๒.ผมอยากทราบว่า นิสิตได้มีโอกาสไปเรียนปรึกษาปัญหาให้อาจารย์ที่ปรึกษาของนิสิตท่านปัจจุบัน ทราบหรือยัง ถ้ายังไม่ได้ปรึกษา ลองไปคุยก่อนจะดีไหมครับ และถ้าเป็นไปได้ ผมอยากให้นิสิตไป คุยกับคุณวิภา (พี่แหม่ม) เจ้าหน้าที่ฝ่ายวิชาการของคณะเราครับ ผมว่าพี่แหม่มพร้อมจะให้คำแนะนำดีๆกับทุกคนนะครับ แต่อยากให้ลองไปคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาท่านปัจจุบันก่อนนะครับ ผมว่าท่านน่าจะมีความเห็นดีๆ ให้ เพราะผมอยู่ทางนี้ อยู่ห่างจากนิสิตทุกคนมาก แล้ว ก็ไม่ทราบชื่อจริงและข้อมูลเรื่องการเรียนของนิสิตด้ยครับ เพราะนิสิตไม่ได้ให้ข้อมูลไว้ เหตุนี้ผมจึงอยากให้นิสิตลองดำเนินการตามระเบียบทุกทางก่อนดีไหมครับ

๓. สำหรับนิสิตภาคคู่ขนานที่เคยเป็นนิสิตในที่ปรึกษาของผม ผมต้องแจ้งให้ทราบก่อนนะครับว่ามีการปรับปรุงหลักสูตรใหม่ในปีการศึกษาก่อนที่ทุกท่านเข้าเรียน ดังนั้นถ้าจำไม่ผิด แผนยการเรียนของทุกคนจะไม่เหมือนกับแผนการเรียนของพวกพี่ๆ ของนิสิตทั้งหลาย เหตุนี้จึงไม่สามารถเอาแผนการเรียนของนิสิตในรุ่นก่อนๆมาเทียบเคียงได้ครับ เรื่องนี้คงไม่ใช้นโยบายของผู้บริหารแต่ น่าจะเป็นไปตามแผนการศึกษาที่มีการปรับปรุงมากกว่า ถ้าจำไม่ผิดแผนการศึกษานี้น่าจะได้เคยมีการแจ้งให้นิสิตทราบด้วยนะครับ ลองดูเอกสารที่นิสิตทุกท่านได้รับแจก ช่วงเริ่มเข้าศึกษาในตอนปีที่หนึ่งครับน่าจะระบุไว้ แต่อันนี้ผมไม่แน่ใจจริงๆ นะครับ เหตุนี้ผมจึงอยากให้นิสิตเข้าไปปรึกษา อาจารย์ที่ปรึกษาท่านปัจจุบันของนิสิต และคุณวิภาเจ้าหน้าที่ฝ่ายวิชาการของคณะเราดู ผมว่าทั้งสองท่านจะเข้าใจปัญหาของนิสิตได้ดีกว่าผมที่อยู่ห่างไกล

อย่างไรก็ตามครูก็ขอให้นิสิตทุกท่านโชคดีนะครับ ตั้งใจเรียนให้มากๆ ประเทศชาติรอความรู้จากนิสิตทุกคนไปพัฒนาอยู่ครับ

ผมเห็นนิสิตที่นี่เรียนกันแล้วตกใจเลยครับ การเรียนที่สก๊อตแลนด์ในระดับปริญญาตรีเรียนไม่เยอะมาก แต่นิสิตทุกคนอ่านเอกสารจบ ก่อนเข้าชั้นเรียน และมีการอภิปรายกันอย่างเต็มที่ เอกสารที่อ่านก่อนเรียนก็ประมาณ ร้อยถึงสองร้อยหน้าต่อสัปดาห์ ขึ้นอยู่กับวิชาไหนเอกสารมากน้อยเพียงใด เทอมที่แล้วผมก็ปรับตัวมากครับ เทอมนี้ ค่อยพยายามมากขึ้นและคุ้นกับการอ่านหนังสือจำนวนมากๆ ทุกๆวันมากขึ้นครับ เห็ฯแล้วรูเลยครับว่าเด็กไทยต้องปรับตัวอีกมาก หากเราต้องการไล่ให้ทันคนต่างชาติประเทศอื่นๆ นี่ยังไม่รวมเพื่อนชาวกัมพูชาของผมที่เรียนที่นี่นะครับ เค้าได้ทุนจากรัฐบาลอังกฤษมาเรียน แล้วก็ขยันมากครับ มีประเด็นดีๆ ไปถกเถยงกับอาจารย์บ่อยๆ นั่นเป็นสิ่งที่น่าประทับใจมากๆ ครับ และทำให้เราตระหนักว่าเราต้องพัฒนาตัวเองมากเพียงไร เพื่อให้เราก้าวทันประเทศอื่นๆ รอบตัวเรา

ขอให้นิสิตตั้งใจเรียนให้เต็มที่นะครับ รักและปรารถนาดี

ครูของพวกเธอ

ขอบพระคุณทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมและแสดงความเห็นครับ

สวัสดีคร้าอาจารย์ ^^

อาจารย์วิวกะอาจารย์อุ๋มสบายดีรึเปล่าคะ

อากาศที่นู้น ร้อนเหมือนพิษโลกมั้ยคะเนี้ย 555

หนูมาแอบอ่านเรื่องเล่า ของอาจารย์ ใน blog นี้ อยู่บ่อย ๆ ทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ในห้องเรียน

หนูเป็นรุ่น IT-Law รุ่นที่ 2 ซึงเป็นรุุ่นที่เหลือผู้รอดชีิวิตตั้ง 36 คน !!

ในรั้วโรงเรียน หรือ มหาวิทยาลัย แม้ีใครไม่รอดในบางวิชาก้อยังมีโอกาสกลับมาแก้ตัว

แต่ในขอบรั้วชายแดนของชาติ แล้ว...ถ้าพลาดแม้เพียงวินาที ก็ไม่มีแม้แต่ลมหายใจกลับมาแก้ตัว

ถ้าอาจารย์เขียน blog นี้ช้าไปอีกซัก 5-6 วัน หนูว่าคงมี "จ่าเพียรกระดูกเหล็ก" รวมอยู่ใน blog นี้เปนแน่แท้

วันนี้

เราสูญเสียตำรวจมือดี ....."พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา"

ผู้สร้างความเป็นธรรมให้สังคม ที่ต้องมาเรียกร้องขอความเป็นธรรมให้แก่ตนเอง ...

แต่กลับ สู ญ เ ป ล่ า (ค่าของคน มันอยู่ที่คนของใคร คงจะจริง - -!)

คนทำงานดี ๆ ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ เห็นแบบนี้...คงหมดกำลังใจไปเยอะเหมือนกันคะ

เป็นกำลังใจให้ตำรวจ ทหารกล้าทุกคนและ ขอไว้อาลัยแด่ดวงวิญาณ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา

สงบสุขเถิด.....

ขอบคุณนิสิตทุกคนที่แวะมาเยี่ยมนะครับ ดีใจทุกครั้งที่มีคนแวะเข้ามาโดยเฉพาะลูกศิษย์แวะเข้ามาครับ

แล้วก็ขอแสดงความเสียใจกับ ท่านจ่าเพียร หรือ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ด้วยครับ น่าอนาถจริงๆ ครับ ประเทศไทย

นี้เองครับเป็นเหตุให้เราเองต้องร่วมมือกันสร้างสังคมให้ดี ให้เป็นสังคมที่ทำให้เราคนธรรมดาทุกๆคนมีที่ยืนในสังคม ให้ทุกคนได้รับความเป็นธรรมเสมอกัน โดยไม่มีการเลือกปฏิบัติ เราจะดีคนเดียวไม่ได้ ต้องทำให้สังคมโดยรวมดีด้วย เพราะถ้าสังคมแย่เราก็อยู่กันไม่ได้

สู้ๆ นะครับ ฝากความคิดถึงถึงเพื่อนๆ ทุกคนด้วย

รักและปรารถนาดี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท