คงเป็นการยากที่เราจะเห็นได้ว่า ธรรมะเป็นเรื่องง่ายและธรรมดาที่สุด เพราะดูจากภาพลักษณ์ของศาสนา หรือของธรรมที่รู้จักกันนั้น ดูอย่างไรก็ไม่ธรรมดาจริงๆ
ความจริงะรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้สอนไว้นั้น เป็นเรื่องที่ง่ายและธรรมดาๆ ดังที่ผู้ได้ฟังจากพระโอษฐ์ของพระองค์ มักจะอุทานว่า "แจ่มแจ้งนักพระเจ้าข้า ธรรมที่ทรงแสดงนั้นเหมือนดังเปิดของที่คว่ำให้หงาย" ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนักที่ผู้ฟังรู้สึกเช่นนั้นเพราะผู้ฟังในสมัยนั้น เกิดมากับธรรม อยู่กับธรรม และตายไปกับธรรม เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพียงแค่มองไม่เห็นว่า ธรรมได้แสดงตัวอยู่ที่ไหน เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงชี้แนะก็สามสามารถรู้เห็นตามได้โดยง่าย
แท้จริงแล้ว ธรรมะเป็นเรื่องใกล้ตัว ใกล้จนขนาดที่เรียกว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเราเอง และขอบเขตของธรรมะก็มีเพียงนิดเดียว คือทำอย่างไรจึงจะไม่เกิดทุกข์
ในกรณีที่ต้องการศึกษาธรรมะจริงๆ ก็ควรศึกษาลงไปเลยว่า "ความทุกข์นั้นอยู่ที่ไหน เกิดขึ้นได้อย่างไร และจะมีวิธีใด ที่สามารถจะดับทุกข์ได้" ผู้ที่ประสบผลสำเร็จจากการศึกษาธรรมะจริงๆ ไม่ใช่ผู้ที่จบเปรียญเก้า อภิธรรมบัณฑิต แต่เป็นผู้ที่นำหลักที่ได้ศึกษานั้นมาปฏิบัติจนเข้าถึงความพ้นทุกข์ ไม่ใช่เพื่อความรอบรู้ หรือเพื่อความสามารถในการอธิบายแจกแจงธรรมได้อย่างวิจิตรพิสดารแต่ประการใด มีต่อนะครับ
Credit By : วิถีแห่งความรู้แจ้ง
ไม่มีความเห็น