Life living
สวัสดี...กัลยาณมิตรที่รัก
ข้าพเจ้า KIM ได้มีโอกาสสัมผัสความจริงของชีวิตอีกอย่างหนึ่ง...คือ...ชีวิตของเรา...เราสามารถกำหนดให้เดินเส้นทางไหนก็ได้ บางคนสงสัยว่า...ทำไมต้องแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น...ข้าพเจ้าก็เคยเข้าไปอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้...อืม...มันส์ดีพิลึก...มันก็คงดีหากเรารู้จักแบ่งปันซึ่งกันและกัน...แต่ในชีวิตจริง...มือใครยาวสาวได้สาวเอา...ยังเป็นเรื่องจริง...สิ่งที่เราเริ่มต้นทำกับมือ...แต่พอถึงตอนเสนอผลงาน...มันกลายเป็นของผู้อื่น...พอเราถาม...เหตุไฉนจึงเป็นเช่นนั้น...ไม่เป็นเช่นนี้...เขาก็หาว่าเราไม่รู้จักให้อภัย ไม่รู้จักแบ่งปัน ไม่มีน้ำใจนักกีฬา ไม่มีเหตุผล เป็นผู้ใหญ่รังแกน้องๆ เป็นคนเห็นแก่ตัว...เป็นคนที่ชอบคิดว่าตัวเองถูกต้องฝ่ายเดียว..
มันเป็นอย่างนี้หนอ... สำหรับฉัน หากฉันทำผิด ฉันก็ยอมรับผิดอย่างทรนง แต่หากว่ามิได้กระทำผิด... ต้องเคลียร์...
วันข้างหน้าของฉัน...ฉันคงต้อง...คงต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องต่อไป... บอกตัวเองว่าอย่ากลัว อย่าหวั่นไหว...เพราะหากเราทำดี ทำถูกต้อง...คุณงามความดี บุญกุศลก็จะคุ้มครองเราเอง... คนอื่นเขาจะทำชั่วหรือรังแกใคร มันก็เรื่องของเขา..แต่เราต้องคอยบอก คอยเตือนตัวเราเอง... ต้องเชื่อมั่นในความดี ความถูกต้อง...
จิตของเราก็สำคัญ...ถ้าเราไม่ดูแล...จิตก็เหมือนเด็ก...เด็กอนาถา...จิตก็อนาถา... เรามาดูแลจิตของเรากันเถอะ...
ในชีวิตของเรา...ไม่มีอะไรที่รอเราอยู่อย่างเพียบพร้อม...มีแต่เราเท่านั้นที่...พร้อม...จะมี...จะไปให้ถึงซึ่งจุดหมายและปลายทาง...ถนนแห่งความสำเร็จ...ไม่เคยก้าวมาหาเรา...มีเพียงเราเท่านั้นที่จะเป็นผู้ก้าวไปบนถนนแห่งความสำเร็จเส้นทางนั้น...ถนนแห่งความสำเร็จก็ยังอยู่ที่เดิม...มีคนหลายคนเดินอยู่บนถนนแห่งความสำเร็จเส้นนั้น...เราจะเป็นผู้ที่ขึ้นไปเดินบนถนนแห่งความสำเร็จ...หรือจะเป็นเพียงผู้เฝ้ามองถนนแห่งความสำเร็จ...เราเท่านั้นที่เป็นผู้เลือก...ถนนแห่งความสำเร็จไม่เคยคัดสรร คัดเลือกผู้คนให้ไปเดิน...มีแต่ผู้คนเท่านั้นที่เป็นผู้กำหนด...คัดเลือกเส้นทางเดินของตัวเอง
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
นี่คือ อีกหนึ่งกรณีศึกษาของ KIM...บันทึกว่าครั้งหนึ่ง KIM เคยทำ เคยเป็น เคยรู้สึก หรือว่าเคยถลำลึก
นี่คือความจริงที่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ ที่เราเพิ่งจะมีโอกาสได้ประสบพบเจอ...บางคนอาจไม่มีโอกาสได้เจอประสบการณ์เช่นนี้ แต่เจอประสบการณ์อย่างอื่น...เป็นสิ่งที่ไม่มีผิด ไม่มีถูก...แต่เป็นสิ่งที่เราจะได้เจอหรือไม่เท่านั้น
อีก 10 ปี ข้างหน้าอย่าลืมและมาอ่านอีกนะคะ...ดูซิว่า...เราจะเดินซ้ำย่ำบนทางเดิมหรือไม่
MY Regards
KIM DUDE
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะอาจารย์
- ถนนทุกสายมีจุดหมายปลายทางที่ต่างกัน..ใช่แล้วค่ะเราต่างหากที่เป็นผู้เลือก..เลือกที่จะก้าวไปบนวิถีแห่งความชอบธรรม..
- น้องซิลเวียขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
พยายามดูแลเช่นกันโดยใช้การภาวนาครับ...
ขอบคุณที่แวะมาดูแล ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณน้องซิลเวียและคุณ Phornphon ที่แวะมาดูแล เยี่ยมเยียน บางครั้งเราอาจเดินบนเส้นทางเดี่ยว หรือบางครั้งเราก็เดินบนเส้นทางขนาน
แต่เราก็เดินสนทนาระหว่างเดินทางได้
ขอบคุณอีกครั้ง