หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

365 วันของวันใหม่ที่ผันผ่าน


หนึ่งปีที่ผันผ่านมีเรื่องราวเกิดขึ้นกับชีวิตที่ได้ลิขิตให้พบกับความดีงามของผู้คนอย่างมากมาย

ในส่วนตัวได้พบกับความงามของชีวิตที่ให้ความสงบ ความสุขใจ และความเข้าใจชีวิตเพิ่มมากขึ้นอย่างมากมาย

ได้เรียนรู้จักความกลัว ความกล้า ความไม่รัก และความรักว่ามีเหตุชักนำที่สัมพันธ์กันอยู่ในทีเสมอ

แต่ละก้าวที่ได้สัมผัสเรียนรู้ มีความก้าวหน้าที่คล้ายกับมีการถอยหลังด้วย ทำให้ได้รู้จักว่าเกิด-ดับมีความหมายเป็นอย่างไร

ความแน่นอน ความไม่แน่นอนล้วนไม่ยั่งยืน มีเกิด-มีดับ แต่ที่ไม่รู้สึกว่ามีดับเป็นเพราะไปยึดมั่น เมื่อไรปล่อยวาง มันก็ดับไป

ดีใจกับตัวเองที่บางครั้งช่างสามารถจนได้ก้าวข้ามให้มีโอกาสมองย้อน สามารถจับต้องรู้จักสติได้ จับใจให้เรียนรู้ได้โดยไม่ยากนาน ทำให้ประสบพบความสงบรำงับ เพิ่มความสงบงามให้แก่ชีวิตตน

จับใจได้เหมาะ ตามรู้ได้ทัน แล้วรู้ว่ามีทีเผลอในหลายๆโอกาส จนรู้ตัวว่ายังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย

ดีใจกับตัวเองที่ได้ฝึกฝนตนในวันที่ผ่านมา จนมีวันนี้ในเรื่องหลักๆของการรู้จักอภัยในยามที่ได้เจอะเจอผู้คนผู้ตกอยู่ในคลื่นอารมณ์แห่งตน รู้จักตัวเองด้วยว่าโง่และตาบอดจนหลงนำพาตัวตกลงไปในบ่อแห่งอารมณ์บ่อนั้นไปด้วยจนแปดเปื้อนใจ

การหลงตกไปนี้มีดีตรงที่ทำให้รู้จักว่าสติ มีเผลอ รู้ความต้องการ รู้ใจตนชัด  รู้จักกับจี๊ด รู้ว่าอารมณ์ลบยังสงบเสงี่ยมอยู่ภายในตัวตน รู้ว่าเรื่องกินพื้นที่ที่อัตตาไม่ยอมปล่อย ยังคงมีเหลืออยู่โดยที่ยังไม่รู้อยู่อีกหลายมุม

การหลงตกไปเท่ากับได้กระตุ้นให้รู้ตัวว่า ยังมีเรื่องฝึกฝน ได้รู้ว่าด้านลบนั้นสามารถทำให้เกิด-ดับอย่างไรได้เมื่อสติมา แม้จะลำบากกับการดึงตัวขึ้นให้พ้นขอบบ่อแต่ก็ทำให้โลกภายในของตัวหลังผ่าน เหตุการณ์เติบโตงอกงาม

การอภัยสำคัญที่มีให้ตัวเองคงมีที่ยังไม่ผ่าน ยังไม่สามารถก้าวข้ามก็จะตั้งใจฝึกต่อไปเพื่อละอัตตา

อัตตาสำคัญที่ยังต้องฝึกต่อเพื่อละวางมันไปให้มันหมดอิทธิพลต่อชีวิต คือ อัตตาตัวตนที่ไม่ให้อภัยกับความไม่รู้ของผู้คนที่ผ่านเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ด้วยกันแล้วสร้างทีเผลอไปเบียดเบียนเขาด้วยความใหญ่ของอัตตา  หวังเอาไว้ว่าวันใหม่ข้างหน้าจะสามารถก้าวข้ามอัตตาที่เป็นใหญ่ตัวนี้แบบพ้นผ่าน สามารถสละการดำรงอยู่ของมันแล้วก้าวข้ามไปสู่โลกภายในที่สงบรำงับไม่เบียดเบียนผู้คนคู่ขนานกับความสว่างสดใสที่ใจครองตนไม่ให้เบียดเบียนตนไปพร้อมกันได้สมใจ

บันทึกอื่น : วันนี้วันดี

หมายเลขบันทึก: 327280เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2010 22:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีคะ พี่หมอเจ๊ คะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ มาให้กำลังใจกับทุกสิ่งที่หวังไว้นะคะ

กราบงามๆ พี่หมอค่ะ ... สำหรับสิ่งดีๆ ที่ได้เรียนรู้ในหนึ่งปีที่ผ่านมา

ยังมีหลายสิ่งที่ต้องสานต่อ ยังมีหลายเรื่องที่ต้องเรียนรู้ ปรับปรุงค่ะ

พี่หมอรักษาสุขภาพนะคะ เป็นกำลังใจกันและกัน ขอบพระคุณค่ะ

 

 

  • ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'-
  • ใช่เลยยยยยยยย
  • กำลังใจที่ดำรงอยู่คู่ใจกาย
  • จะนำพาไปสู่้เป้าหมายได้อย่างหวัง
  • ดีใจที่แวะมาเน้อ..น้องคนสวย

สวัสดีค่ะคุณหมอ

*** จับใจได้เหมาะ ตามรู้ได้ทัน แล้วรู้ว่ามีทีเผลอในหลายๆโอกาส จนรู้ตัวว่ายังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย

*** ในแต่ละวันเราก็พบแบบฝึกอย่างต่อเนื่อง...ยังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย จริงๆค่ะ

สวัสดีค่ะ

  365 วันผ่านไป ทุกคนก็ต้องพบ 365 วันอีกนะคะ

 

  วันนี้ คิดถึงคุณหมอ อยากให้ไปเป็นกำลังใจครอบครัวคุณ พิกุล

 ถ้าว่าง แวะไปนะคะ  http://gotoknow.org/blog/k-1/328924

 

สวัสดีค่ะพี่หมอ นอนดึกเสมอนะคะ

มาส่งพี่หมอฝันดีค่ะ อยากให้มี ๔๐๐ วันค่ะ

สวัสดีค่ะ

น้องหมอคนคนเก่ง

แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ

  • สวัสดีค่ะ 
  • แวะมาทักทายและมาเป็นกำลังใจให้กันค่ะ สบายดีนะค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับสิ่งดี ๆ ในทุกวันค่ะ
    • อ่านแต่ละถ้อยคำเหมือนน้ำใส ๆ ไหลเย็นผ่านหัวใจเลยค่ะ
    • ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ

    ยินดีกับพี่หมอมาก ๆ ครับ ถึงพัฒนาการด้านใน

    ผมก็ฝึกอยู่ครับ

    แต่สติไม่ค่อยมั่นคง ได้มั่งเผลอมั่ง

    ...

    จะเข้ามาเล่าให้พี่หมอฟังว่า

    สัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีโอกาสไปเรียนรู้งานที่ ร.พ.เจ้าพระยายมราช

    ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับโรคไตมาก ๆ เลยครับ

    ผมเป็นคนนอกวงการสาธารณสุข พอได้รับรู้เรื่องราวแบบนี้

    ทั้งประทับใจกับการทุ่มเททำงานพอ ๆ กับการตระหนกตกใจ

    โรคไตใกล้ตัวมากจริง ๆ ครับ ทุกคนเสี่ยวอย่างยิ่งกับการเป็นโรคร้ายยี้

    ระยะเวลาสั้น ๆ ที่ ร.พ. นี้สร้างแรงบันดาลใจให้ผมอยากลงลึกศึกษาเรื่องโรคไตแล้วเขียนเรื่องราวเผยแพร่ให้คนรับรู้เท่าที่จะมีกำลัง

    ช่วงนี้ผมวุ่นวายมากครับ ไม่ค่อยมีเวลานาน ๆ ใน G2K จึงไม่ได้แวะมาทักทายพี่หมอ

    มีโอกาสจะแวะมาเยี่ยมนะครับ

    • กิติยา เตชะวรรณวุฒิ.....คุณครูที่รักค่ะ
    • ในช่วงเวลาของชีวิต ในทุกนาทีของชีวิต
    • ถ้ามีสติเราจะรู้ว่าเราได้โจทย์เรียนเสมอเลยค่ะ
    • poo จ๋า
    • เพิ่งว่างพอจะมีอารมณ์สุนทรีย์อ่านบล็อกค่ะ
    • คิดถึงน้องปูเนอะ
    • พี่ krutoiting
    • ปลายสัปดาห์หน้าว่าจะลองไปเที่ยวบ้านพี่
    • แต่ไม่รู้ว่าจะไปยังไงดี
    • แนะนำกันหน่อยค่ะ
    • Sila Phu-Chaya ค่ะ
    • ฝึกๆสะท้อนตัวเองไว้
    • จะได้ไม่ลืมอดีตที่ให้บทเรียนดีีๆไว้ให้ชีวิต
    • แล้วเผลอส่งบทเรียนคืนครูค่ะ
    • คิดถึงค่ะ พี่หมอ
    • บันทึก สะท้อนอะไรหลายอย่างให้ได้คิด
    • อยากบอกว่า คิดถึงมากมาย ...และเหนื่อยล้าเหลือเกินในระยะเวลานี้ค่ะ
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท