เราเป็นเหยื่อของบริโภคนิยมหรือเปล่า


หลวงพี่ไพศาล วิสาโล มอบหนังสือเล่นนี้ให้ผมตั้งแต่ปีใหม่ปีที่แล้ว แต่เพิ่งจะมาอ่านจบเอาปีใหม่นี้

เบิกบานกลางคลื่นลม

ผู้เขียน: พระไพศาล วิสาโล

สำนักพิมพ์: ศยาม

ปี: ๒๕๕๑


บททืี่โดนใจผมที่สุด คือ  วิถีพุทธ วิถีไท ในยุคบริโภคนิยม

เพราะเดิมเคยมั่นใจตนเองว่า ไม่ใช่เหยื่อของบริโภคนิยม แต่พออ่านหนังสือของท่านแล้ว รู้สึกเหมือนโดนเคาะหัวตักเตือนเล็กๆ

ลองสังเกตดูตัวเอง แล้วตอบคำถามที่ผมพยายามสกัดจากข้อเขียนของท่านออกมาเหล่านี้นะครับ ว่า

[  ] เราบริโภคในสิ่งที่เราผลิตเองหรือไม่

ผมเป็นหมอ ทำอย่างอื่นแทบไม่เป็นเลย แม้แต่อาหารก็ ซื้อ กิน แทบจะทุกมื้อ แม้แต่เจ็บป่วย บางทีก็ต้องพึ่งหมอคนอื่นรักษาด้วยซ้ำ

[  ] เราบริโภคอะไรที่เกิน ปัจจัยสี่ หรือไม่

ผมเหลือบดูรอบตัว มีสมบัติที่หลายคนพยายามเรียกเข้าข้างตัวเองว่า ปัจจัยที่ห้า..รถยนต์ ปัจจัยที่หก..โทรศัพท์มือถือ ปัจจัยที่เจ็ด...   น่าจะนับได้ถึงปัจจัยที่ห้าร้อย..

[  ] เวลาว่าง เรา ผลิต หรือ บริโภค

เวลาว่าง ผมเคยทำโน่นทำนี่ด้วยตัวเองอยู่บ้าง แต่คงไม่ถึงขั้น ผลิต ด้วยตนเอง ต่างจากคนรุ่นก่อน งานอดิเรกยามว่างล้วนเป็นการผลิตทั้งสิ้น เช่น ทอผ้า ทำอาหาร เแต่เวลานี้ พอว่างส่วนใหญ่ก็อ่านหนังสือ ท่องเน็ต ..ซึ่งก็จัดอยู่ในเรื่องการบริโภค มากกว่า ผลิต ทั้งสิ้น

[  ] เราบริโภค สิ่งที่เป็นนามธรรม บ้างหรือไม่ เช่น ประสบการณ์

อันนี้โดนเต็มๆ เช่น ผมชอบการเดินทางเพื่อสัมผัสประสบการณ์ อะไรแปลกใหม่ที่ดูเหมือนจะช่วยให้ริ้วรอยประสบการณ์ของเรามากขึ้น ยังดีที่ตัดใจไม่เล่นเกมส์ ดูหนัง ฟังเพลง จนเป็นนิสัยได้  เออ..แต่ก็ยังชอบดูละครเวที อยู่นะ

[  ] เวลาซื้อของ เราให้ความสำคัญกับ ยี่ห้อ หรือไม่

กำลังจะตอบว่า ไม่ แล้วเชียว แต่หันไปดูเครื่องคอมพิวเตอร์ ผมเข้าขั้นสาวก Macintosh เลย ไม่เคยนอกใจ ส่วนอย่างอื่นก็พอกล้อมแกล้มได้ว่า ตนเองไม่ยึดติดยี่ห้อ โดยเฉพาะ พวก กินแล้วเท่ห์  ใส่แล้วมั่นใจ ทาแล้วสามี/ภรรยาหลง

ลองตอบๆกันดู แล้วเขียนเล่าแลกเปลี่ยนกันบ้างนะครับ


ขอปิดท้ายด้วยคาถาแก้บริโภคนิยมของพลวงพี่ ที่ว่า ต้องมี ไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ และปัญญา คือ การควบคุมพฤติกรรม การฝึกจิตให้เกิดความสุขภายใน และการรู้เท่าทัน

หมายเลขบันทึก: 326471เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2010 11:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน 2012 10:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)

เป็นกฏของธรรมชาติค่ะ กฏของสิ่งแวดล้อมค่ะหมอ พี่เองก็เป็น แต่....ใส่เบรคมือ ใส่เกียร์ถอยหลังยังพอได้อยู่บ้าง คงหนีไม่พ้นกฏเกณฑ์ของธรรมชาติ  แล้วพยายาม ลด ละ เลิก  อยู่กับธรรมชาติให้มากที่สุดค่ะ ขอบคุณคุณหมอเหลือเกินที่นำสิ่งดีมาบอกกล่าวเล่าสู่กันฟังค่ะ เพิ่งไปทำบุญปีใหม่มาค่ะ เอาบุญมาฝากค่ะ

P

  • ขอบคุณอาจารยืมากครับ ที่มาแลกเปลี่ยน
  • ผมว่า ไอ้ส่วนที่เป็นผิวๆ อย่างเสื้อผ้า เครื่องใช้ ผมค่อนข้างมั่นใจตัวเองนะครับ แต่ส่วนที่ฝังลึก อย่างการเสพประสบการณ์ การใช้เวลาว่างในการบริโภค อันนี้ยังต้องพยายามปรับแก้ครับ
  • สวัสดีค่ะ อาจารย์หมอเต็มศักดิ์
  • สังคมเมืองล้วนเต็มไปด้วย  "ส่วนเกิน"ของชีวิตมากมายนะคะ
    หากอยู่อย่างพึ่งพาตนเองทุกอย่างก็เกรงว่าคงทำไม่ได้  เพราะไม่เคยฝึกทำ
    ถ้าไม่มีชาวนาก็คงอดข้าวตายนะคะ...อิอิ
  • ขอบพระคุณบันทึกดี ๆ ที่ชวนให้คิดค่ะ
  • ตอบคำถามอาจารย์หมอแบบ "งู ๆ ปลา ๆ"ให้แล้วค่ะ  อย่าลืมแวะไปอ่านนะคะ
    http://gotoknow.org/blog/tham-tip2/325334

P

  • สังคมเปลี่ยนไปแล้ว เราก็คงต้องเลยตามเลย
  • แต่บางอย่างมันก็ยังพอ ดึงเบรคมือ หรือ ใส่เกียร์ถอยหลัง อย่างอาจารย์ Lin Hui ว่า นะครับ

สวัสดีค่ะ คุณหมอ นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ


P

  • สวัสดีปีใหม่เช่นกันนะครับ
  • ชื่อน่าสนใจจังครับ อยากรู้ที่มา จันทร์ยิ้มบนพฤหัสศุกร์

ตอบได้เต็มปากอยู่ข้อเดียวเองค่ะ ข้อสุดท้าย ไม่ติดยี่ห้อ

ส่วนข้ออื่นๆ ตามวิถีสังคมเปลี่ยนไป หากมองว่าเหยื่อบริโภคนิยม บางอย่างอาจปรับความเข้มงวดลงนะคะ

P
สวัสดีค่ะคุณหมอเต็มศักดิ์
* กระแสบริโภคนิยมในปัจจุบันมาไหลบ่าถาโถม เข้ามาในชีวิตประวันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และคำว่า "อยาก" นี่เป็นกิเลสที่พัวพันอยู่กับมนุษย์เรา  อยากได้สิ่งนั้น สิ่งนี้ เขามีฉันก็ยังจะมีกับเขาบ้าง..
* ไม่ผิดหรอกที่เราต้องการหาสิ่งนั้นสิ่งนี้มาเพื่ออำนวยความสะดวกในชีวิตของเราบ้าง
แต่ต้องไม่ใช้มีสิ่งนั้นสิ่งนี่มาเพื่ออวด โชว์ หรือเพื่อความโก๋เก๋ ร่ำรวย 
* บางคนอยากได้อยากมีจนเกินตัว ไม่รูจักความพอเพียง จนชักหน้าไม่ถึงหลัก.... อันนี้แสดงว่า เขาตกเป็นเหยื่อของการบริโภคนิยม
* ดังนั้นถ้าเรารู้จักความพอเพียง พอดี ในระดับของเรา ไม่ต้องเราตัวเราไปเปรียบเทียบกับใคร กิเลสก็จะลดลง ใช้ชีวิตอย่างมีสติและรู้เท่าทันใจของตัวเอง ไม่ให้ความอยาก (กิเลส) มาครอบงำได้ จึงจะไม่ตกเหยื่อของการบริโภคนิยม
* ขอบคุณค่ะ ขอให้คุณหมอมีความสุข แจ่มใสทุกวันนะคะ
 
 
 

] เราบริโภคในสิ่งที่เราผลิตเองหรือไม่

นานๆจะทำกับข้าวด้วยตัวเองค่ะ

[ ] เราบริโภคอะไรที่เกิน ปัจจัยสี่ หรือไม่

ก็มือถือ โน้ตบุ๊ค นาฬิกา และอีก....

[ ] เวลาว่าง เรา ผลิต หรือ บริโภค

ท่องเน็ต เขียนบันทึกบล็อก สอนหนังสือ อ่านหนังสือ เล่นกับหมา

[ ] เราบริโภค สิ่งที่เป็นนามธรรม บ้างหรือไม่ เช่น ประสบการณ์

การเดินทางท่องเที่ยว ดูทีวี ละคร

[ ] เวลาซื้อของ เราให้ความสำคัญกับ ยี่ห้อ หรือไม่

มีบ้างค่ะ เช่นครีมทาหน้าจะใช้แต่ยูเซอร์ลีนค่ะ อย่างอื่นอะไรก็ได้ค่ะ

P

  • เริ่มเข้าใจเหมือนกันครับว่า สังคมเปลี่ยน คุณค่าบางอย่างก็เปลี่ยน
  • บันทึกนี้ ผมตั้งใจเอามาเตือนตัวเองว่า อย่าคิดว่าแน่ ครับ

P

  • สวัสดีครับ
  • ได้กลิ่นใบเตยลอยออกมาจากภาพเลย
  • ยามว่าง นั่งพับกุหลาบใบเตย เอาไว้มอบให้คนที่รัก ก็ เป็นการผลิต ไม่เอาแต่บริโภค เหมือนกันนะครับ

P

  • บางที เราก็ให้ รางวัลชีวิต เป็น การบริโภค อยู่บ่อยไปนะครับ
  • เห็นด้วยครับว่า ถ้าไม่บริโภคเพื่ออวด ก็ยังพอรับได้นะครับ

P

  • ขอบคุณมากครับที่เข้ามาแลกเปลี่ยน
  • น่าจะจัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับผม รู้ตัวอยู่บ้าง คงไม่ใช่เหยื่อซ้ำซาก นะครับ

ด้วยวิถี เปลี่ยนไป มันทำให้เราทุกคนที่ต้องบริโภคอยู่แล้ว ได้มาเจอกับทฤษฎีการแบ่งงานกันทำ ทำให้เราได้มาเป็นผู้ผลิตในบางส่วน และบริโภคในส่วนที่เราผลิตไม่ได้...ถ้านับว่าความต้องการเหล่านี้เป็นกิเลสตัณหา..มันจะมิทำให้เราเป็นทุกข์ไปกับการเป็นนักบริโภคหรือป่าวค่ะท่าน..

สวัสดีค่ะคุณหมอเต็มศักดิ์

P

  • น่าสนใจมากนะครับ ทฤษฎีแบ่งงานกันทำ
  • ผมคิดว่า เรื่องนี้ คงอยู่ที่ความพอดี ความต้องการของคนเรามันไม่สิ้นสุด นะครับ

คุณหมอ เด็กคนนี้เค้าคงมีความเกี่ยวพันกับน้ำพุเมื่อในอดีตค่ะ แล้วมันส่งผลมายังปัจจุบันค่ะ

อ.ธวัชชัย เป็นยังไงบ้างค่ะ รักษาไปถึงไหนแล้วค่ะ

ขอให้หายไวไวค่ะ

P

  • ขอบคุณนะครับ
  • อาจารย์ธวัชชัยกำลังฟื้นตัวหลังให้ยาชุดแรกนะครับ วันนี้ต้องตรวจไขกระดูกซ้ำว่าผลการรักษาจากยาชุดแรกเป็นอย่างไร กำลังตัดสินใจด้วยว่าจะกลับไปพักบ้านหนึ่งสัปดาห์หรือให้ยาชุดสองต่อเลย
  • อาจารย์แข็งแรงและกำลังใจดีนะครับ เป็นเพราะแรงใจจาก G2K ครับ
  • สวัสดีค่ะ 
  • แวะมาทักทายและมาเป็นกำลังใจคนทำงานค่ะ สบายดีนะค่ะ
  • อ่านข้อคิดต่าง ๆ ได้รับประโยชน์อย่างมากมาย
  • ติดตามข่าวอาจารย์ธวัชชัยอยู่เสมอเช่นกันค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับสิ่งดี ๆ ในทุกวันค่ะ
  • แบคกราวน์ใหม่อาจารย์สวยคลาสสิกมากคะ

    ขออนุญาต discuss ประเด็นเีดียว..

    เราบริโภคในสิ่งที่เราผลิตเองหรือไม่

    ตอนจบหมอใหม่ๆ เห่อ..หาเงินได้ด้วยตัวเอง อยากจะซื้ออะไรก็ไม่ต้องเกรงใจใคร..

    อยู่เวรทั้งนอก ทั้งใน อดหลับอดนอน ก็ยอม เพราะเห็นตัวเลขในเช็คแล้วใจพอง

    ได้เงินมา เอาไปซื้อเครื่องสำอางแพงลิบลิ่วเพื่อลด รอยดำใต้ดวงตา (จากการอดนอนเพื่อหาเงินมาซื้อมันนั่นแหละ)

    เอาไปเข้าร้านอาหารแพงลิบลิ่ว (เพื่อชดเชยการกินปิ่นโตชืดๆ เพื่อหาเงินมาซื้อมันนั่นแหละ)

    ..มองย้อนไปก็น่าขันตัวเอง..

    P

    • ๕๕๕​ ผมก็เป็นนะ แต่เดี่ยวนี้ ดีขึ้น
    • ไอ้แบคกรานด์ผมนี่มันเหมือนเดิมมาตลอดนะ
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท