คนใต้เป็นนักซื้อตัวยง ยิ่งบรรดา สว.คณะนี้ จอดที่ไหนซื้อที่นั่น จะโกรธมาก
ถ้าให้เวลาในการซื้อน้อย เพราะกว่าจะซื้อก็ต่อแล้วต่ออีก พอได้ราคาที่ถูกใจเวลา
หมด ยังไม่ได้เลือกหรือเปลี่ยนสินค้าอีก
ที่หมู่บ้านของกะเหรี่ยงคอยาว นี้จุดสนใจส่วนใหญ่อยู่ที่สินค้าอีกเช่นกัน
ครูภาทิพจะเน้นถ่ายรูปเป็นส่วนใหญ่ และเดินชมของสอบถามราคาบ้าง ขณะที่ทุกคน
กำลังจะกลับขึ้นรถครูภาทิพก็เหลือบไปเห็นสาวกะเหรี่ยงนางหนึ่งจับกีตาร์โปร่งขึ้นมา
แล้วรัวนิ้วพร้อมเสียงร้องเจื้อยแจ้ว อันปลั๊กของแท้ เสียงใส ทำนองก็แปลกดี ภาษา
ก็เป็นภาษาของเธอนั่นล่ะ แต่ภาษาดนตรีไม่มีกีดกั้น ภาษาดนตรีของทุกชนชาติเป็นภาษาสากล
ที่สื่ออารมณ์ได้ถึงกันหมด ไม่ว่าเศร้า สนุก สื่อได้ จึงถามชื่อ เธอบอกชื่อมะเผละ เป็น
เด็กสาวรุ่นใหม่ น่าจะมีโอกาสเรียนหนังสือนะ มะเผละออกอัลบั้มของตัวเองตั้ง๔ อัลบั้ม
แน่ะ เพื่อเป็นการสนับสนุนผลงานและให้กำลังใจแก่เธอครูภาทิพกัดฟันสนับสนุนจ่าย
ไป ๑๐๐ บาทกับCD ของมะเผละ ๑ อัลบั้ม
เมื่อมาเปิดฟังก็เจอปัญหาด้านคุณภาพของแผ่นและการอัด มันจะติดขัดทำให้
เสียอารมณ์บ้าง แต่ก็ชอบที่เด็กคนนี้ร้องเพลงที่เป็นภาษาของเธอและเล่นกีต้าร์เป็น เธอรู้จักทำมาหากิน
ไม่ใช่แค่ขายความแปลกของเผ่าพันธ์ขอบเธอ
สวัสดีค่ะ เอาภาพคนสวยมาร่วมแจมค่ะ (ถ่ายเมื่อ ก.พ. 52)
สวัสดีค่ะ ครูอรวรรณ ดีใจที่มีคนมาร่วมแจมค่ะ ขอโทษด้วยค่ะ ที่ตอบช้า