แนวคิดของผู้นำ(ทาง)

รู้จักเส้นทางมากมายก็ไร้ความหมายถ้าไม่รู้ว่าเราจะไปไหน..

  องค์กรใดๆจะถูกขับเคลื่อนโดยผู้คนในองค์กร ฝูงคนต่างกับสัตว์ ตรงที่วิธีการพาไปสู่เป้าหมายที่ต่างกัน คือฝูงสัตว์ต้องใช้การต้อน ส่วนฝูงคนต้องใช้การนำ การนำจึงเป็นหัวใจสำหรับองค์กร จึงขอเสนอแนวคิดสำหรับการนำเพื่อลองไปคิดดูครับ...

• เราจะอึดอัดขัดข้องมากถ้าเรากำลังเดินทางแต่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน  เราจะรู้เส้นทางดีๆมากมายก็ไร้ค่า ถ้าไม่รู้ว่าจะไปไหน ผู้นำจึงอย่าลืมต้องกำหนดเป้าหมายให้กับองค์กร เราเรียกวิสัยทัศน์ คือการมองด้วยปัญญาของผู้นำ ไม่ใช่การมองด้วยตา ซึ่งเราจะเรียกว่าทัศนวิสัยความหมายต่างกันสิ้นเชิงครับ..
• เราจะสับสนมากถ้าเราหลงทางไม่รู้ว่าจะไปทางไหน ทิศไหน เส้นทางไหน แล้วตอนนี้เราอยู่ที่ไหนแล้ว ผู้นำก็ควรกำหนดเส้นทาง คือพันธกิจ และบอกด้วยว่าเราอยู่ที่ใดโดยกำหนดเป้าหมายระยะสั้น ระยะยาว ไว้ให้เราเปรียบเทียบว่าเราอยู่ที่ใด และถ้าจะไปให้ถึงต้องทำอะไรกันบ้าง
• เราจะปฏิบัติร่วมกันอย่างไร ถ้าระหว่างทางมีหุบเหว หรือสัตว์ร้าย ผู้นำต้องกำหนดหลักปฏิบัติร่วมกันก็คือ ค่านิยม จรรยาบรรณไว้ให้ทุกคนถือปฏิบัติไม่ใช่มีไว้ท่องบ่น..
• เรารู้ทิศทางก็ไร้ประโยชน์ถ้าไม่มีแรงหรือพลังจะไปต่อ ผู้นำต้องเติมพลังด้วยการให้แรงจูงใจที่ถูกต้อง ถูกเวลา เป็นจริงตามความสามารถ แล้วกระตุ้นให้ทุกคนปล่อยพลังอย่างเต็มความสามารถเท่าที่เขามี
• จงเป็นผู้สร้างเครื่องบอกเวลาแทนการเป็นผู้บอกเวลา ผู้นำเมื่อนำทางไปแล้วถึงแม้จากไปก็ควรทิ้งรอยเท้าให้คนอื่นเดินตามได้ นั่นคือการเป็นแบบอย่างที่ดีที่ผู้คนอยากทำตามนั่นเอง

ลองเอาไปคิด 5 ข้อก่อนครับ...