เปลี่ยนเวลานอน...เพราะเวลามีน้อย


พักหลัง...ประมาณเป็นสองสามเดือนมานี่...ข้าพเจ้าได้ปรับเปลี่ยนเวลานอนใหม่...

ได้สังเกตและตั้งคำถามต่อตนเองเหมือนกันว่า "หากเปลี่ยนเวลานอนใหม่นี่ จะยังคงหลับแบบสับสวิตช์ และหลับลึกได้เหมือนเดินไหม"... และ "ตื่นนอนมาจะยังมีพละกำลังทำสิ่งต่างๆ ได้มากเท่าคล้ายเดิมหรือไม่"...

เมื่อได้ทดลองทำมาสักพักใหญ่...

ก็พบปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเองว่า ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

ยังคงมีพลัง...

ตอนนอนไม่มีปรากฏการณ์ของความฝัน เพราะได้นอนหลับอย่างสนิทใจ ก่อนนอนภาวนาด้วยลมหายใจเข้าที่สบาย หายใจออกที่สบาย... ทำให้เคลิ้มหลับไปอย่างรู้ตัวและผ่อนคลาย ไม่จมอยู่หรือตกเป็นทาสของความคิด

และเมื่อเราตั้งใจหรือกำหนดเวลาการนอน...ว่าจะตื่นประมาณเวลาเท่าไร ก็ทำให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาได้เลย ไม่งัวเงีย หากแต่สดชื่น กระปรี้กระเปร่า ...

ช่วงนี้...ข้าพเจ้าจะเข้านอนประมาณสามทุ่มและตื่นอีกทีประมาณเที่ยงคืน จากนั้นก็นั่งทำงานต่อไปเรื่อย และใช้ช่วงเวลานี้ในการถอดบทเรียนในสิ่งที่ตนเองได้ดำเนินวิถีไปในแต่ละวัน...

ก่อนหน้านี้..จะเข้านอนประมาณห้า-หกทุ่มและตื่นประมาณตีสาม แต่เมื่อประเมินตนเองแล้วพบว่า มานั่งทำงานในช่วงเวลาสามถึงห้าทุ่มนั้นจะเพลีย สมองล้า... ดังนั้นลองนอนพักสมอง(กาย)ก่อน ... ตื่นมาอีกทีเที่ยงคืน รู้สึกได้ถึงความสดชื่น นั่นน่ะอาจเป็นเพราะว่าได้มีการพักสมองหลังจากได้ใช้เขามาตั้งหลายชั่วโมง...

หากถามว่า...กลางวันง่วงนอนไหม...

ช่วงปรับเวลาแรกๆ ก็ง่วงเหมือนกัน แต่ "อดทน" เพราะอยากลองฝึกฝนตนเอง

แต่ไม่นาน...ประมาสามสี่วัน ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง...

ยังสามารถดำเนินการงานต่างๆ ต่อไปได้...

"ชีวิต" น่ะคือ การเรียนรู้ สำหรับข้าพเจ้าเองนั้น มักให้โอกาสตนเองได้เรียนรู้อยู่เสมอ

การปรับเปลี่ยนอันผ่านการใคร่ครวญในตนเองเสมอ ทำให้รู้สึกเหมือนว่า "ชีวิต"ตาย เกิด ตาย เกิดนี่น่ะมันเป็นเช่นไร กะปุ๋มคนก่อนหน้านี้ เมื่อวานนี้ได้ตายไปแล้ว...กะปุ๋มที่เป็นอยู่ ณ ขณะ ก็คือ กะปุ๋มคนใหม่...และเป็นคนใหม่เสมอ

หากว่าเรานำพาชีวิตเช่นนี้...

เราจะรู้สึกถึงความไม่ยึดอยู่ที่ว่า "นี่คือฉัน" เพราะ "ฉัน"ที่ว่านี้ได้ตายอยู่ตลอดเวลา และเป็นการตายที่เราตามรู้ไม่ทัน หากว่าเราไม่ตั้ง "สติ" ก่อน...

หมายเลขบันทึก: 320345เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2009 03:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ดีจัง

ชีวิต" น่ะคือ การเรียนรู้

สวัสดีครับ

สำหรับผม เริ่มนอนน้อยลง เข้าวัยทองแล้วครับ

มีคำสอนที่ผมจำได้ขึ้นใจ ช่วงไปบวช คือ กินน้อย นอนน้อย ทำความเพียรให้มาก และได้นำมาใช้ จนถึงทุกวันนี้(บางช่วงเวลา) ครับ

นอนน้อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ร่างกายมันจะแปรปรวน

หมอท่านแนะนำให้ พักผ่อน อย่างน้อง เจ็ดชั่วโมงครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท