มาจับเคียวเกี่ยวข้าวกัน
การลงแขกเกี่ยวข้าว เป็นวัฒนธรรมประเพณีแห่งความเอื้อเฟื้อและเกื้อกูลซึ่งกันและกันของสังคมไทยอีสานในอดีต จะสืบสานประเพณีนี้ การแสดงความมีน้ำใจที่ผู้คนในชุมชนมอบให้กัน ในการช่วยเหลือกิจการงานต่างๆ ให้สำเร็จลุล่วงโดยเร็ว ทำให้มีความรัก และอยู่อย่างมีความสุข บ้านไหนเกี่ยวข้าวยังไม่เสร็จ จะต้องช่วยกัน
ปัจจุบัน นับวันจะสูญหายไปอาจจะด้วยปัญหาทางเศรษฐกิจที่ใช้เงินตรา เป็นตัวกำหนด ทำให้ความเอื้ออาทรแต่งต่างไปจากอดีตมาก
คนอีสาน ส่วนมากประกอบ อาชีพด้านเกษตรกรรม การทำนา ทำไร่ ทำสวน ซึ่งมีความสัมพันธ์กับระยะเวลาของฟ้าและฝน จะต้องเร่งรีบในการเพาะปลูก ปักดำ เก็บเกี่ยว ในครอบครัวใดมีแรงงานมากก็จะทำได้เร็วและทันเวลา แต่ครอบครัวที่มีคนน้อยก็จะทำสำเร็จได้ยาก ณ จุดนี่เองที่ก่อให้เกิดประเพณี ลงแขก แต่ขณะนี้ไม่มีแล้ว
การที่ รถเกี่ยวข้าว ควายเหล็ก เข้ามาสู่ชุมชนพร้อมกับการส่งเสริมให้มีการปลูกเพื่อขาย ยุคเศรษฐกิจเงินตราเป็นใหญ่จึงทำให้การช่วยเหลือเกื้อกูลกันในอดีต กลายมาเป็นการว่าจ้างแรงงานแทน และวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามอย่าง การลงแขก จึงพลอยสูญหายไปด้วย
สำหรับครอบครัวของผู้บันทึกเอง มีโอกาสเสาร์- อาทิตย์ ก็จะชวนลูกหลานไปช่วยเกี่ยวข้าว และเพื่อนเขายังชักชวนเพื่อนที่เป็นนิสิตนักศึกษาด้วยกันไปช่วยเกี่ยวข้าว ทำให้เกิดบรรยายกาศอีกอย่างหนึ่ง นิสิตและหลานๆ มีความสุขกับการทำงาน เข้าใจถึงความยากลำบากของผู้ปกครองต้องทำงานในการส่งลูกเรียนหนังสือ ในเวลาพักแดด หรือหลบแดดร้อน ก็จะมีการตั้งวงในการพูดคุยกัน เก็บเกี่ยวข้าว ได้เรียนรู้อะไรบ้าง
ที่จะเห็นได้ ได้ประสบการณ์ ได้ฝึกความอดทน ได้รู้ว่า ข้าวทุกเม็ดมีคุณค่า่ยวข้าว และเพื่อนเขายังชักชวนเพื่อนที่เป็นนิสิตนักศึกษาด้วยกันไปช่วยเกี่ยวข้าว ทำให้เกิดบรรยายก
การดำเนินชีวิตของชาวอีสานเริ่มเปลี่ยนไป เด็กวัยรุ่น หรือ ลูกๆ ก็จะหนีไปทำงานที่เมืองหลวง หรือต่างจังหวัด เพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ในบางครอบครัวก็จะทิ้งลูกเล็ก เด็กแดงไว้กับพ่อแม่ ความห่างเหิน ความรักความอบอุ่นที่แม่มีต่อลูกก็น้อยลง เมื่อเด็กเติบโตมาทำให้เปราะบาง อาจภูมิต้านทานในการดำเนินชีวิต ถึงเวลาหน้าเกี่ยวเกี่ยวจะส่งเงินให้พ่อแม่ ในการจ้างแรงงานมาทำงานแทน ยิ่งขาดแคลนแรงงานหนัก แต่ คนที่ทำงานหนักจะต้องคนที่ยืนตัวหลักในการประกอบอาชีพเกษตรกร
จะทำอย่างไร ที่จะสืบสานประเพณี การลง แขก จะต้องมีการฟื้นฟูและกล่าวถึงวัฒนธรรมประเพณีอันดีงาม การลงแขก ให้หวนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
ภาพ เกี่ยวข้าวเมื่อ อาทิตย์ที่ 15 พ.ย.52 (บ้านห้วยแคน-โนนสูง อ.กุดรัง มหาสารคาม)
ความเห็น (10)
คิดถึงการเกี่ยวข้าว ที่เคยเห็นตอนเด็กๆคร้าบบ
สวัสดีค่ะคุณ
youuue
ขอบคุณค่ะ
เป็นความรู้สึกที่เข้าใจ และการลงมือทำ ของ เด็กๆในการช่วยเหลืองานผู้ปกครองในวันหยุด
ขอให้มีความสุขในวันหยุดค่ะ
สวัสดีคะพี่นงค์
พอลล่าอยากมีประสบการณ์การเกี่ยวข้าวสักครั้งค่ะ
นัดที่เกษตร แต่พอลล่ายังไม่ได้ไปเลยค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะน้อง
♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
มาได้เลยค่ะ ช่วงนี้ ที่บ้านก็ยังเกี่ยวข้าวไม่เสร็จ
ปีที่แล้ว นิสิตจีนไปช่วยเกี่ยว
ปีนี้ นิสิต เพื่อนหลานๆ อาสาอยากไปเกี่ยว เขามีเพื่อน และสนุกด้วย
อาทิตย์หน้า น่าจะเรียบร้อย
ขอบคุณมาก
พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)
งานลงแขกเกี่ยวข้าวอาตมาทำเป็นประจำตั้งแต่อำเภอหนงบัวนครสวรรค์ยังไม่มีรถเกี่ยวข้าวเลย
ถึงจะเหนื่อยแต่ก็สนุกดี(๓๐ กว่าปีมาแล้ว)
เป็นกิจกรรมที่ดีมากเห็นเด็กรุ่นใหม่ลงสู่พื้นนาอันเป็นอาชีพหลักพ่อแม่ แต่ส่วนใหญ่ลูกหลานเราก็ทำไม่เป็น
เคยทำมาก่อนเลยไม่จำเป็นต้องบอกว่า ดูน่าสนุก จริง ๆ ทำเป็นกลุ่มแบบนี้เด็ก ๆ จะชอบแม้จะเหน็ดเหนื่อยบ้างก็ตาม
อยากเห็นแบบนี้เยอะ ๆ โรงเรียนสถานศึกษาผู้นำชุมชนพาทำ กิจกรรมนักเรียนนักศึกษามีมากมาย ลองเปลี่ยนมาทำแบบนี้บ้างก็ดี
- ช่วงนี้คนงานขาดหายเยอะเลยนะคะ
- เพราะกลับไปเกี่ยวข้าวกันหมด
- แต่ประเพณีลงแขกก็เป็นสิ่งดีๆที่น่าชื่นชมมากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นงค์
นัดกับพี่ชายเกษตรไว้ค่ะ อ้ะ เร็วจริง ถึงฤดูเกี่ยวอีกแล้ว
ชอบทุกภาพ ทีชีวิตชีวามากค่ะ ขอบคุณค่ะ
นมัสการค่ะท่านพระมหาแล ขำสุข
ขอบพระคุณค่ะท่านการแบ่งปัน และมองเห็นภาพ
และชื่นชมการทำกิจกรรมที่ดีๆของเด็ก ทำให้ได้สัมผัสชีวิตจริงๆของชาวนาค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องปู