วันวานยังหวานอยู่ แต่วันนนี้ไม่หวานแล้ว

    เกือบ 2 เดือนมาแล้วที่เราได้เริ่มกลับมาสนใจตัวองด้วยการปรับพฤติกรรมที่ยังไม่ถูกต้องหรือพฤติกรรมเสี่ยงที่อาจทำให้เรามีปัญหาสุขภาพตามมาได้  สำหรับปานการปรับพฤติกรรมในเรื่องของการลดการรับประทานอาหารที่มีรสหวานนั้น ก็มีความราบรื่นดีในระดับหนึ่ง  จากการประเมินตัวเองนั้นปานก็รู้สึกว่าการที่เราทำได้หรือไม่ได้นั้นขึ้นกับความรู้สึกนึกคิด ความรู้สึกตัวของเราว่าถ้าเรากินอาหารอย่างนั้นจะมีผลต่อร่างกายเราอย่างไร ในบางคร้งร่างกายเราก็สามารถบอกเราได้ว่า  ตอนนี้เธอกินหวานมากไปแลวนะ หรือว่าอาทิตย์นี้เธอไม่ได้กินของหวานเลยฉันอนุญาติให้เธอกินได้ตามความเหมาะสมแต่อย่ามากจนเกินไปนะ  การปรับพฤติกรรมของปานนอกจากการปรับในเรื่องลดการกินหวานแล้ว ปานก็ยังลดพฤติกรรมอื่นด้วย หลักๆเลยก็คือ การควบคุมอาหารและการออกกำลังกาย  ซึ่งการออกกำลังกายนั้น ปานได้ทำเป็นประจำอยู่แล้ว การควบคุมอาหารก็มีความพยายามที่จะทำให้สมำเสมอ แต่บาวครั้งก็ทำได้ยาก  อาทิตย์ใหนที่ปานสามารถควบคุมอาหารได้เรื่องการลดการกินหวานก็ยิ่งทำได้ดีขึ้นตามไปด้วย อาจเป็นเพราะการที่ร่างกายมีความสมดุลดีมันจึงไม่เรียกร้องให้เราต้องกินมากเกินความต้องการ

[แอล]

การที่พี่ปานทำนั้นก้อถูกแล้วค่ะที่เลือกคุมอาหารกับออกกำลังกาย แต่ควรจะมีการพักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะค่ะ ยิ่งทำให้ร่างกายเราดูดีขึ้นค่ะ