ทำงานเพื่อพ่อ
จะยาก เหนื่อย เบื่อ แต่ก็สู้ครับ
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาผมได้เดินทางกลับบ้านเกิดครับ เพื่อกลับบ้านทุกสิ้นเดือนที่จังหวัดราชบุรี ออกจากชลบุรีประมาณ 7 โมงเช้า แวะซื้อของนิดหน่อยถึงบ้านประมาณเที่ยงกว่า
ปกติผมจะกลับบ้านไปหาพ่อ แม่ทุกสิ้นเดือนครับ เพื่อนำเงินไปให้ท่านใช้บ้าง และ ไปเยี่ยมท่านตามปกติ แต่เดือนนี้พิเศษที่พี่ชาย และ พี่สาวจะพาหลานๆมาด้วยครับ และ พ่อผมมีภารกิจให้ทำครับ พ่อกับแม่ผมเกษียณอายุราชการมาประมาณ 7-8 ปีแล้วครับ
พี่สาวผมรับราชการอยู่ที่นนทบุรี พี่ชายรับราชการอยู่ที่สุพรรณบุรีครับ
ปกติแล้วเสาร์ อาทิตย์พ่อผมไม่ได้หยุดครับ (ปกติเห็นสอน 7 วันเลยครับ) ท่านไปสอนเป็นอาจารย์พิเศษที่มหาวิทยาลัย แต่วันนี้ท่านน่าจะเปลี่ยนเวลากับเพื่อนเพื่อที่จะได้เจอลูกๆหลานๆครับ
พอไปถึงบ้านปุ๊บ พ่อผมก็จัดแจงจ่ายภารกิจให้ผมครับ
ภารกิจที่ว่า คือ "การแปลบทคัดย่องานวิจัยจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยครับ" เนื่องจากพ่อผมกำลังทำวิทยานิพนธ์ปริญญาโทครับ เห็นอาจารย์ของพ่อบอกว่าให้แปล สรุป แล้วมานำเสนอ
หลังจากรับงานมาแล้วเปิดดูคร่าวผมต้องแปลประมาณ 8-10 หน้า ผมไม่แน่ใจว่าจะทำเสร็จไหม ก็เลยขอ e mail ของจากพ่อ (เป็นเมลของเพื่อนพ่อ เพราะพ่อผมท่านไม่มีe mail ครับ) เผื่อว่าไม่เสร็จต้องนำกลับมาทำต่อที่ชลบุรี
ใจหนึ่งก็อยากคุยกับพ่อ แม่ และ หลานๆ อยากพักผ่อนเพราะขับรถมาแต่เช้า ใจหนึ่งก็อยากทำงานให้เสร็จครับ ตกลงว่าผมคุยกับครอบครัวประมาณ 1 ชั่วโมงหลังจากนั้นก็หมกตัวไปทำงานครับ ทำไปได้ประมาณ 2 ชั่วโมงก็ได้เวลาออกไปทานข้าวเย็นนอกบ้าน เพราะพี่สาวจะต่ฃ้องรีบเดินทางกลับนนทบุรี ผมก็เลยวางงานก่อนครับ
ช่วงกินข้าวผมเลยมีเวลาพูดคุยกับ พ่อ แม่ พี่ และ หลานมากหน่อย เราใช้เวลาทานข้าวและสนทนากันประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า
หลังจากนั้นพี่สาวกับพี่เขยก็รีบกลับนนทบุรี ส่วนผม พ่อ แม่ พี่ชาย พี่สะใภ้ หลาน และ แฟนผม กลับมาที่บ้านครับ
กลับมาผมก็รีบอาบน้ำ แล้วรีบทำงานต่อครับ เพราะผมตั้งใจว่าจะทำให้พ่อให้เสร็จ พ่อผมแวะมาถามเป็นไงบ้าง ผมตอบว่า งานของพ่อยากจัง แปลได้แต่รู้สึกว่ายาก รู้สึกไม่อยากแปล แต่ก็บอกกับพ่อว่าผมจะทำให้เสร็จครับ
ผมกลั้นใจทำงานให้เสร็จครับเพราะไม่อยากคั่งค้าง สุดท้ายก็เสร็จประมาณ 4 ทุ่มครึ่งครับ หมดแรงเลยไปนอนดีกว่า ที่ช้าเพราะผมต้องแปลและพิมพ์เป็นภาษาไทยด้วยคอมพิวเตอร์ซึ่งผมพิมพ์ไม่เร็วมากครับ
ตอนเช้าพ่อเตรียมเดินทางไปสอนหนังสือ ผมเลยบอกท่านว่า เสร็จแล้วนะพ่อ แต่แปลยากจัง พ่อผมก็ดีใจครับ เพราะท่านจะได้มีงานไปส่งอาจารย์
พ่อผมบอกว่า ท่านอยากให้ผมแปลเพราะท่านแปลไม่ได้ จะไปจ้างเขาก็แพงหน้าละ 500 บาท แปลดีหรือเปล่าก็ไม่รู้
ลองมาทบทวน ผมค่อนข้างจะไม่อยากทำ ออกอาการบ่ายเบี่ยง และ แสดงอาการเล็กน้อยให้พ่อเห็น แต่สุดท้ายผมก็ทำงานให้พ่อเสร็จลุล่วงครับ
พ่อครับ ผมอาจจะแสดงอาการขี้เกียจทำ เพราะผมก็อยากคุยกับครอบครัว อยากคุยกับพ่อ แม่ พี่ น้อง หลานๆ แต่ผมก็ตั้งใจทำนะครับ (โดยแอบคุยกับหลานๆ พี่พี่จากบนบ้าน) และเสร็จตามที่พ่อต้องการ
ขอโทษพ่อนะครับที่แสดงอาการไม่ดีไปบ้างกับพ่อ
แต่ผมรักพ่อนะครับ...
คำสำคัญ (Tags): #เพื่อพ่อ
หมายเลขบันทึก: 303300เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2009 21:20 น. ()ความเห็น (3)
ดีจังเลย คนอะไรโชคดีมีพ่อเป็นนิสิตปริญญาโท
แสดงว่าคุณพ่อยังแข็งแรง ท่านยังสมองปลอดโปร่งแจ่มใส
และคุณจะมีเวลาได้ดูแลคุณพ่อไปอีกนาน ดีใจด้วยนะคะ
อ่านแล้ว ทำให้ระลึกถึงพ่อ
ส่วนผม ตอนนี้พ่อไม่อยู่แล้วครับ
สวัสดีครับ คุณ supalak คุณหมูอวย
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมนะครับ
ดีใจที่ได้ทำให้ระลึกถึงพระคุณพ่อครับ