เช้าวันนี้ยังมี "ลมหายใจ..."
แสงแดดยามเช้าส่องมาเพื่อเป็นแสงสว่างในการนำทางเราเพื่อไปทำหน้าที่ประกอบ “สัมมาอาชีพ” ในแต่ละที่ของแต่ละคน...
แสงสว่างของดวงอาทิตย์นี้เมื่อโผล่พ้นขอบฟ้าทางด้านทิศตะวันออก นั้นเป็นเครื่องหมายของวันใหม่ “ชีวิตใหม่...”
ความมืดของรัตติกาลอันเงียบเหงาได้ผ่านพ้นไปจากชีวิตของเราแล้ว “ความตาย” ได้ผ่านพ้นชีวิตของเราแล้วในคืนหนึ่ง
หากวันนี้เราลืมตาขึ้นแล้วยังได้เห็นแสงสว่างก็แสดงว่า “เรายังไม่ตาย”
ความตายนั้น “ยัง” ไม่เข้ามาเยี่ยมเยียนเราและพรากเราไปจากผืนแผ่นดินนี้
เพราะฉะนั้นวันนี้ วันที่เรายังมีชีวิตอยู่จึงถือว่าเป็นวันที่สุดวิเศษ เป็นวันสำคัญที่เราจะน้อมนำร่างกายนี้ ลมหายใจนี้ไปทำความดีและ “เสียสละ...”
โชคยังดีอยู่เหลือล้น ที่เช้านี้เรายังมี “ลมหายใจ” อยู่
มีลมหายใจก็หมายถึงสัญลักษณ์แห่ง “โอกาส”
ความผิดพลาดของวันวาน ความชั่ว ความเลว ที่ได้เคยกระทำ วันนี้เรายังมีโอกาสน้อมนำ “ธรรมะ” เข้าชะล้างความเปรอะเปื้อนที่เคยกระทำนั้น
ขอจงนำแสงอาทิตย์ที่ส่องสว่างในเช้าวันนี้ นำทางให้แก่ “ดวงตา” เพื่อส่องแสงธรรมอันสว่างจ้าให้ชีวี...
หากรอช้า ใครนั้นหนาจะรู้บ้างค่ำคืนนี้ อาจจะเป็นคืนที่ “ความตาย” มาพรากเรา...
