นางมารร้าย
ทุกคนเขียนเรื่องเล่า ที่น่าประทับใจ ซาบซึ้ง ใคร ๆ อ่านก็ชื่นชมคนเขียน แต่เรื่องเล่าของฉันไม่ใช่เรื่องน่าประทับใจ แต่เป็นเรื่องของน้องพยาบาลจบใหม่คนหนึ่ง ที่ยังมีประสบการณ์น้อยนิด เล่าเรื่องนี้แล้ว ก็กลัวคำตำหนิว่า เธอคือ นางมารร้าย แต่ก็ต้องเล่าเรื่องนี้เพื่อให้ทุกคนได้รับความรู้สึกที่แตกต่างออกไปบ้าง อ่านแล้วขอให้มองข้อผิดพลาด แล้วขับเคลื่อนกระบวนการทำงานคุณภาพและหัวใจความเป็นมนุษย์ให้เกิดขึ้นด้วยกันให้ได้
................พร้อมจะพบกับนางมารร้ายรึยังค่ะ.....................
ตอนบ่ายวันอังคาร ฉันนั่งโต๊ะ Screen ที่ OPD ผู้คนมากมายมารับบริการช่วงบ่ายที่ OPD เนื่องจากวันนี้มีตลาดนัดใหญ่ จึงมีคนไข้มารับบริการมากกว่าทุกวัน ฉันก้มหน้าก้มตาซักประวัติท่ามกลางอากาศ เย็นชุ่มฉ่ำหลังจากฝนตกมาหลายวัน
"คิวที่ 88 คุณ...... เชิญที่โต๊ะซักประวัติ"
คุณลุงอายุประมาณ 60-70 ปี เดินมาที่ฉัน พร้อมกับนั่งลงช้า ๆ ที่เก้าอี้ซักประวัติ ฉันรีบวัดความดันโลหิตก่อนถามอาการใด ๆ เพราะเห็นคุณลุงถือสมุดประจำตัวผู้ป่วยความดันโลหิตสูงมาด้วย
โอ้!... ลุงทำไมความดันสูงจัง ขาดยาหรือเปล่า"
ฉันถามแล้วครุ่นคิดในใจว่าลุงต้องขาดยาและไม่มาตามนัดแน่ คุณลุงก้มหน้านิ่งไม่พูดอะไร ฉันไม่ถามอะไรต่อ เปิดสมุดประจำตัวผู้ป่วยความดันโลหิตสูงของคุณลุง ออกดู
"ลุงไม่มาตามนัดนี่ค่ะ ผิดนัด 2 อาทิตย์แล้ว
คุณลุงเงยหน้าขึ้นกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ช้าไปแล้วฉันรีบพูดแทรกขึ้นก่อนที่ลุงจะอ้าปากซะอีก
"ลุงค่ะ ทำไมไม่มาตามนัด รู้ไหมว่าไม่มาตามนัดก็จะไม่ได้กินยาต่อเนื่อง ความดันก็จะขึ้นสูง ลุงอาจมีอันตรายหากเส้นเลือดในสมองแตกลุงจะเป็นอัมพาธได้นะ ทำไมลุงไม่เห็นความสำคัญของการมาตามนัดเลย"
คุณลุงก้มหน้าลงอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เงียบเหมือนทุกที คุณลุงพูดเสียงสั่นเครือ
"ลุงก็ไม่อยากขาดนัดหรอกหมอ แต่บ้านลุงอยู่ไกลมาก แล้วอีกอย่างช่วงวันที่หมอนัดฝนตกหนักเหลือเกิน น้ำในคลองก็เอ่อท่วมถนนหลายสาย วันนี้ฝนแล้งลุงจึงมาโรงพยาบาลได้ แต่หมอรู้ไหม ลุงต้องเดินออกจากบ้านมา 10 กิโลเมตร ลอยคอและว่ายน้ำข้ามคลองที่น้ำไหลเชี่ยว มาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านญาติแล้วเดินต่ออีก เพื่อจะมาอาศัยรถชาวบ้านที่จะมาตลาดนัด ขอติดรถเค้ามา ลุงพยายามแล้วได้เท่านี้แหละ"
น้ำตาพาลจะไหลออกมาในทันที ฉันรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูกที่ว่าคุณลุงไปหลายคำ โดยไม่เปิดโอกาสให้ลุงเล่าเรื่องของลุงบ้าง แต่กลบเกลื่อนพูดเพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึกผิดมากนัก
"งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวลุงไปนั่งรอพบแพทย์นะ"
หลังจากนั้น คุณลุงก็รับยาแล้วกลับบ้านไป แต่ความรู้สึกแย่ ๆ ยังติดอยู่ในใจฉัน ฉันตำหนิตัวเองและสงสารลุงเหลือเกิน ทำไมการมารับยาของคุณลุงถึงยากลำบากเหลือเกิน แถมต้องมาเจอพยาบาลที่เป็นเสมือนนางมารร้ายอย่างฉัน ฉันเก็บเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พี่หัวหน้า OPD ฟังด้วยความไม่สบาย คำตอบที่พี่พูดกับฉันว่า อีกไม่นานหมอจะออกตรวจที่สถานีอนามัยทุกแห่งของอำเภอพะโต๊ะแล้วละค่ะ คนไข้จะไม่ต้องเดินทางไกลออกมาถึงโรงพยาบาล ฉันรู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันที หลังจากวันนั้นฉันไม่พบคุณลุงคนนั้นอีกเลยแต่เรื่องของคุณลุงก็ได้สอนให้พยาบาลจบใหม่คนหนึ่ง เข้าใจในความเป็นอยู่ของคนอำเภอพะโต๊ะมากขึ้นทีเดียว จากวันนั้นถึงวันนี้ 7 ปีแล้ว ฉันเติบโตที่โรงพยาบาลพะโต๊ะท่ามกลางความมุ่งมั่นที่จะให้บริการคุณภาพ ประชาชนประทับใจ ฉันมองลึกถึงหัวใจของคนไข้มากขึ้น รู้จักที่จะรับฟังผู้ป่วยมากขึ้น ในวันนี้ไม่มีนางมารร้ายที่ OPD โรงพยาบาลพะโต๊ะแล้วนะค่ะ
มณฑิรา คงตรีแก้ว
ความเห็น (47)
- ชื่นชม การเปิดเรื่อง...น่าอ่านม๊ากมาก
- ..สงสารคุณลุงจัง.. เดี๋ยวนี้ถ้ามาก็เจอกับนางฟ้าแล้วค่ะคุณลุง
- ประทับใจกับเรื่องเล่าน้องมดและขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- แต่....ถึงร้ายก็รัก...นะ อิอิ
สวัสดีครับคุณมณฑิรา ชาพะโต๊ะ ฟังลุงเล่าแล้วเศร้าครับ พะโต๊ะหลายพื้นที่กันดาร ถ้ามาจากหลางตางคงเดินทางหลายวัน
ยังมีอีกหลายแง่มุม ในบางจังหวะของผู้มารับบริการ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันความรู้สึก
ญาติผู้ป่วย
ก็น่าเห็นใจและน่าชื่นชมคณมณฑิรานะคะ ที่รู้สึกว่าตัวเองพูดไม่ดีกับลุงไปน่ะ ที่เคยเจอกับแม่ดิฉันก็มักจะโดนดุแบบนี้แหละ ขอให้ดุไว้ก่อนโดยที่ไม่สนใจว่าคนอื่นเค้ามีเหตุผลใด โดยเฉพาะกับชาวบ้าน ๆ อายุเยอะ ๆ แบบนี้ ควรจะนึกถึงนิทานเรื่อง "โคนันทวิศาล" บ้างนะคะ งัยก็ขอเอาใจช่วยให้คุณจำบทเรียนครั้งนี้ไว้ปรับปรุงในการพูดจากับคนไข้คนอื่น ๆ แล้วกันนะคะ เค้าเรียกผิดเป็นครูค่ะ
- สวัสดีค่ะน้องมด
- เข้ามาชื่นชมผลงานยอมรับว่าเป็นความเหมือนที่แตกต่างจริง ๆ
- บางครั้งความหวังดีของผู้ให้ อาจไม่ตรงใจผู้รับทุกคน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สิ่งที่ทำไปทั้งหมดด้วยปรารถนาดีทั้งสิ้น
- ขอบคุณนางมารร้ายที่หวังดีต่อผู้รับบริการ
สวัสดีค่ะ ชาวพะโต๊ะ
ชื่นชมกับการเปลี่ยนแปลง ไปนทางที่ดี นะค
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
คนข้างเคียง
สวัสดีค่ะ น้องมด
เล่าเรื่องไดน่าติดตามดีมากค่ะ เป็นความแตกต่างที่ดี เป็นจริง เกิดบ่อยมากในกระบวนการให้บริการ ก้อ...ยังดี ผิดเป็นครู แต่อย่าผิดบ่อย เดี๋ยวยกฐานะเป็นอาจารย์ใหญ่นะค่ะ
การเปลี่ยนแปลงที่ดี เกิดขึ้นแล้วค่ะ เกิดจากใจของผู้กระทำ มั่นคงและยั่งยืน
ภูมิใจในตัวน้องน่ะค่ะ
ขอชื่นชมน้องมดนะคะ ดีใจจังเลยนะที่คนของเราเติบโตขึ้นมาอีกแล้ว 1 คน งอกงามทั้งด้านความคิด ความดี และความงาม
- คนทำงานย่อมมีสิทธิพลาดพลั้ง แต่คนดีจะนำมาทบทวน เรียนรู้และพัฒนา
- ขอชื่นชมน้องมดครับ
ถึงน้องมดจะปากร้ายแต่จิตใจของน้องเปรียบเสมือนนางฟ้าตัวน้อยๆๆๆๆๆๆๆของOPD ค่ะ
รักและเป็นกำลังใจน้องมดสู่ความประสพสำเร็จในด้านการทำงานและความรัก น่ะค่ะ สู้ต่อไปนางฟ้าน้อยๆๆๆๆๆๆๆ ของ OPD
โดนใจอ่ะพี่มด เข้าใจความรู้สึกแบบนี้เลย
เคยเจอกรณีคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้พี่มดจ้า สู้ๆเนอะ
ผิดเป็นครูจริงๆนะคะ ทุกคนมีสิทธิที่จะผิดและพลาดได้ทั้งนั้น แต่ที่สำคัญเมื่อผิดแล้วนำมาแก้ไขปรับปรุงตัวเองเพื่อจะได้ไม่ผิดอีก....นั่นแหละทุกคนให้อภัย เป็นกำลังจัยให้นะคะนางมารร้ายซึ่งตอนนี้เป็นนางฟ้าไปแล้ว...สู้ๆๆๆ ด้วยกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ หมอกอล์ฟ
* ทุกกิจกรรมที่ทำไม่เคยเลยที่หมอจะไม่สนใจ หมอคือ ผู้นำที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
* ขอบคุณสำหรับคำว่า คนทำงานย่อมมีสิทธิพลาดพลั้ง เพราะมันบอกว่า หมอพร้อมจะให้โอกาสน้องปรับปรุงตัวเสมอ
สวัสดีค่ะ อาจารย์พอลล่า
* ขอบคุณที่เข้ามาชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะคะ
* ดีใจมากเลยคะ ที่อาจารย์เข้ามาเม้นต์ เรื่องหน้าหวังว่าอาจารย์คงไม่ลืมกันด้วยนะคะ
เห็นใจคุณลุงมากๆเลยค่ะ...บ้านไกลก็อุตส่าห์มาหาคุณหมอถึงแม้มาช้ายังดีกว่าไม่มาค่ะ
รักษาสุขภาพกันให้ดีๆนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่อัจ
* ขอบคุณที่ช่วยให้ได้เขียนเรื่องนี้ ได้บอกเล่าเรื่องที่ตัวเองไม่ค่อยอยากเล่า
* ขอบคุณกำลังใจที่ได้รับยามเหนื่อยล้า นางฟ้าจะทำแต่ความดีคะ สัญญา !!
สวัสดีค่ะ พี่นก
* ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้จนได้เขียนเรื่องนี้
* บางครั้งการทำอะไรแย่ๆลงไป แล้วมีคนมองเห็นว่า ลึกๆข้างในเราไม่ได้แย่อย่างที่ทำ มันวิเศษมากเลยค่ะ มันทำให้เราพร้อมที่จะก้าวสู่การเปลี่ยนแปลงอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่เก่
* ขอบคุณที่รับฟังน้องทุกเรื่องอีกแล้ว
* ในยามที่พลั้งพลาดขอเพียงสักคนที่ มองเห็นคำว่า ให้อภัย แล้วหยิบยื่นให้ ก็สุขใจแล้วจ้า เป็นกำลังใจให้พี่เก๋สู้ต่อไปด้วยกันนะค่ะ
สวัสดีค่ะ ป้าอ้อน
* ขอขอบคุณมากๆสำหรับคำชมที่ซาบซึ้ง แต่น้องว่า น้องเจริญเติบโตมากไปรึเปล่า
สวัสดีค่ะ
ยินดีที่ได้อ่านเรื่องราว
มันวิเศษมากเลยค่ะ ที่ทำให้เราเปลี่ยนมุมมอง ให้กว้าง ให้ลึก
และยอมรับมัน คิดในสิ่งดีๆไว้
เป็นกำลังใจนะค่ะ
บ่อยครั้งเหมือนกันค่ะ ที่ไปโรงพยาบาลแล้ว คุณหมอ หรือพยาบาลไม่ได้ใส่ใจความเจ็บปวดของคนไข้
เพราะพวกเขาอยู่กับความเจ็บปวดทุกๆวันจนชิน
เข้าใจว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่กับคนไข้เป็นเรื่องผิดปรกติขอเขา
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แหม่ม
* ดีใจนะคะที่พี่แหม่มเข้ามาอ่านเรื่องของน้อง ขอบคุณมากๆค่ะ
* เป็นกำลังใจให้พี่แหม่ม ทำงานบริการดีๆให้ชาวพะโต๊ะต่อไป อย่าท้อกับอุปสรรคที่เข้ามาให้รำคาญใจ ขอให้ตั้งใจทำงานต่อไป พี่แหม่มเป็นคนคุณภาพคนหนึ่งของ OPDนะคะ
สวัสดีจ๊ะ น้องเดีย
น้องสาวที่น่ารักเสมอ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะจ๊ะ
แต่พี่ว่าคราวหน้าขอเป็นการ์ดสีชมพูดีกว่านะจ๊ะ
สวัสดีค่ะครูเอ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะค่ะ
ตอนแรกไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ ไม่อยากให้ใครมองว่าเรา คือ นางมารร้าย
แต่ก็อยากให้คนทำงานโรงบาล ทุกคนเปลี่ยนมุมมองของตัวเองใหม่
อยากให้อ่อนโยนลง และมองลึกถึงจิตใจของคนไข้บ้าง
เรารักษาคนนะคะ ไม่ใช่รักษาแต่ไข้
สวัสดีค่ะ คุณญาติผู้ป่วย
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเยี่ยมชม
คุณอาจมีประสบการณ์ไม่ดี เกี่ยวกับการมารพ.
แต่ขอให้อย่าท้อที่จะมารพ.นะคะ เพราะคนดี บริการดี มีน้ำใจในรพ.มีอีกมากมายค่ะ
ถ้าหาที่ไหนไม่เจอมารพ.พะโต๊ะนะค่ะ น้องมณฑิรา รอที่ OPD ค่ะ
สวัสดีคะ คุณคนข้างเคียง
นึกไม่ออกว่า คุณคนข้างเขียง อยู่ฟาร์มไหน อยู่ฟาร์มเดียวกันรึเปล่า
อะ!!ล้อเล่น คนข้างเคียงต่างหาก อ่านผิดนิดหน่อย
ขอบคุณที่ภูมิใจในตัวน้อง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
สวัสดีคะ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า
ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ
น้องมดยังไม่เคยไปหลางตางเลย กะว่าจะไปวันเด็กปี 53
ขอเชิญทุกคนด้วยนะคะ
น้องมดกำลังจะปล่อยเรื่องเล่า เรื่องต่อไป
อย่าลืมเข้ามาอ่าน และติชมกันเช่นเคยนะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
มณฑิรา คงตรีแก้ว
OPD รพ.พะโต๊ะ
นางฟ้าตกสวรรค์ น่าสงสานจริงๆ..
ผมเองก็เคยทำอะไรแย่กับเกษตรกรลูกค้าเราเหมือนกัน
เราแก้ไขอะไรไม่ได้เลย
ได้แต่เดินไปข้างหน้า เพื่อทำให้ดีกว่าเพื่อชดเชยที่เราทำแย่ไว้
ไม่เป็นไรหรอก เป็นนางมารร้ายแป๊บเดียว แต่เป็นนางฟ้าตลอดไป ให้กำลังใจนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณเจษฎา
* ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังน่ะคะ
* ดีใจกับเกษตรกรไทยด้วยที่มีคนดี อยู่ตรงนี้อีกคน
ขอบคุณค่ะ พี่นคร
* น้องสัญญาว่าจะเป็นนางฟ้าตลอดไปค่ะ
ขอบคุณนะคะ น้องมด
ที่เข้าร่วมกิจกรรมเติมเต็มเทคนิคการเขียนเรื่อง รุ่นที่ 1
หวังว่าน้องมดคงได้รับสิ่งดีๆ และช่วยกันเล่าเรื่องไปด้วยกันกับ SHAเรื่อยๆนะคะ
ช่ายเลย...ความรู้สึกเดียวกันเลย
แต่สัญญาว่าจะเป็นนางฟ้าตลอดไปเช่นกัน
โดนใจใครหลายคนเลยละค่ะ
....
แต่ตอนนี้ พยายาล รพ.พะโต๊ะพร้อมจะเป็นนางฟ้า
คอยช่วยเหลือพี่น้องชาวพะโต๊ะแล้วค่ะ
ไม่ใช่นางมารร้ายหรอก ...พี่ว่า...น่าจะเป็นนางฟ้าในชุดสีขาวมากกว่าครับ ...ยิ้มไว้ๆ...เป็นกำลังใจให้คนบ้านเดียวกัน..อิอิ..
จะเป็นอะไรก้ตามแต่
อย่าลืมว่าทุกคนคือเพื่อนมนุษย์..
เรายังมีความพร้อมในด้านความคิดและจิตอันดีงามอย่างเหลือเฟือ
อย่าลืมใช้มันให้เกิดประโยชน์แก่ทุกๆคน....
ทำดีไม่ต้องมีคำว่า ยั้ง..นะจ๊ะ
..อ่านแล้ว..น้ำตาเกือบหยด..หัวใจรันทด...ถอน..สะอื้น..ยิ้มให้กับหัวใจที่แช่มชื่น..ดุจฝนที่หลั่งจากฟากฟ้า..สู่แดนดิน....ขอให้อยู่เ้นเป็นสุข
สวัสดีค่ะ ป๋อมแป๋ม
* ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
* ยินดีต้อนรับขบวนการนางฟ้า รพ.พะโต๊ะ นะค่ะ
โรงพยาบาลพะโต๊ะ คือ บ้านหลังที่ 2
ยินดีที่จะทุกกิจกรรมเพื่อให้รพ.มีคุณภาพ และประชาชนประทับใจ
กิจกรรมเติมเต็มเทคนิคการเขียนเรื่อง รุ่นที่ 1 สร้างความเป็นศิลปินมากเลยค๋ะ
ขอบคุณทุกแรงใจ ทั้งจาก
* พี่หัวหน้า
* พี่เรย์ คนบ้านเดียวกัน
* น้องแอน
* คุณยายธี
ขอฝากเรื่องไว้ เป็นเครื่องเตือนใจให้ทำงานบริการดีๆต่อไปนะค่่ะ
จ๋า ( สหกรณ์ )
นางมารร้ายน่ารักขนาดนี้ใครจะเกลียดได้ลงคอ
ถึงจะร้ายก็ไม่ได้ร้ายมาจากหัวใจ
ร้ายเพราะเราเป็นห่วงเค้า สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ะนู๋มด
*แค่ชื่อเรื่อง ฟังแล้วก็น่ากลัวสุด ๆ
*แต่ยังไงน้องก็ขอให้พี่มดเป็นนางฟ้าใจดีตลอดไปนะค่ะ
*เป็นกำลังใจให้พี่มดเสมอค่ะ
ไม่ใช่นางมารร้ายหรอกนะ นางฟ้าต่างหาก พูดแบบนั้นนะดีแล้ว เพื่อคนที่ขาดยาและบ้านอยู่ใกล้ๆโรงบาลเหมื่อนกับลุงจะใด้รู้ตัวว่าขาดยาแล้วมันอันตราย นะนางฟ้าสีขาว
คนเราทุกคนย่อมมีผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้น
ไม่มีสิ่งใดสายเกินไปสำหรับการเริ่มต้นใหม่
สู้ สู้ต่อไป
มด ! มด ! พี่วรรณเจอนางมารร้าย ตัวอ้วนแล้ว บ้านอยู่ชุมพรเหมือนกัน ! เพิ่งรู้นะเนี๊ยะ
ขอบคุณพี่วรรณมากค่ะ
* ดีใจมากที่พี่เข้ามาอ่าน ถึงแม้พี่จะอยู่ใกล้แต่ใจเราถึงกันนะค่ะ
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ทั้งจาก
* พี่จ๋า
* น้องนุ้ย
* ลุงเรย์
* คุณปลาย