นาฬิกาข้างตู้


นาฬิกา...ข้างฝา บอกเวลาที่เที่ยงตรง นาฬิกา...ข้างตู้ บอกเวลาที่เที่ยงตรงตามความเป็นจริง
           เก๋ง ๆๆๆๆๆๆๆ   ขณะ...นี้เวลา แปดนาฬิก  เสียงเพลงชาติจากโรงเรียนที่อยู่ใกล้ ๆ ดังกระหึ่มขึ้น พร้อมกับที่ฉันได้ก้าวเท้าออกจากห้อง (บอกตัวเองว่างานเข้าแล้ว)     เฮ้...นาฬิกาเดินมาโน้นแล้วนี่คือคำพูด...ของน้องพยาบาลที่ปฏิบัติงานอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน เสียงที่เปล่งออกมาเหมือนจะบอกให้คนอื่นได้รับรู้ ถึงการมาของฉัน ทำให้น้องพยาบาลที่กำลังง่วนอยู่กับการ   รับ-ส่งเวร ชะงัก....มือนิดหนึ่ง ซึ่งกำลังจดอะไรบางอย่างพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหาคำตอบนั้น         น้องพยาบาลอีกคน ทำหน้าฉงนบ่งบอกถึงความไม่เข้าใจ เจ้าของคำพูดก็เลยอธิบายสั้น ๆ ว่า เวลานี้เป็นเวลาของพี่นกเค้าละที่จะต้องเดิน เปิดตู้ รับเรื่องร้องเรียนซึ่งเป็นเวลาแปดโมงเช้าของทุกวัน เค้ารู้กันหมดแล้ว  น้องพยาบาลที่กำลังรับเวรอยู่พยักหน้ารับรู้
          ค่ะ นี่คืออีกหนึ่งหน้าที่ที่ฉันต้องรับผิดชอบ คือตู้รับบริจาค และตู้รับเรื่องร้องเรียน    ตู้...ที่ได้กล่าวขวัญถึงนั้น คือตู้รับเรื่องร้องเรียน เป็นตู้ทรงเหลี่ยมสีฟ้าขนาดเล็กติดอยู่ข้างฝาผนัง ระดับสายตาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนซึ่งทางโรงพยาบาลได้มีการติดตั้งตามจุดต่าง ๆ ภายในโรงพยาบาลและได้ติดตั้งเพิ่มเติมทุกสถานีอนามัย สำหรับให้ผู้รับบริการสามารถหย่อนความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะลงไปได้
                           ..พี่นกเปิดตู้หรือยังวันนี้..    ..มีอะไรใหม่ ๆ มาอัพเดทมั๊ย..  ..ใครเขียนบอกรัก...บ้าง ฯลฯ
          และนี่คือเสียงหยอกเย้า และทักทายกันอย่างคุ้นเคย ทุกครั้งที่ฉันเดินผ่านหน้าหน่วยงานต่าง ๆ ฉันเดินพลางคิดอะไรไปเรื่อย ๆ ถามตัวเองในใจว่า ใครจะเข้าใจบ้างว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่    ใครจะรู้ว่าทุกครั้งที่ตู้ถูกเปิดออก....(ฉันจะต้องรับภาระอันหนักหน่วง) บางคนคิดว่างานง่าย ๆ งานเบา ๆ  ใคร ๆ เขาก็ทำได้กันทั้งนั้น   (แสดงว่าคนนั้นยังไม่เข้าใจภาระงานอย่างลึกซึ้ง)  รู้ไหม! ว่าทุกครั้งที่มีข้อร้องเรียนฉันทุกข์ใจขนาดไหน ไหล่ทั้งสองข้างที่ต้องแบกรับเรื่องราวทุกเรื่องที่ผ่านกระดาษลงตู้.......ซึ่งมันไม่สามารถจะปล่อยวางได้เลย สมองหนักอึ้งไปด้วยคำถามต่าง ๆ นานา   ที่แว่วผ่านหูเกือบทุกวัน    
          ก้าว....เท้าซ้ายออกจากบ้านเพื่อเอาเคล็ดก็แล้ว วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ผ่านมา      โอม เพี้ยง!! ภาวนาอย่าให้เจอข้อร้องเรียนอีกเลย "ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง...อย่างใครว่าเสียแล้ว"  ไม่ทันสิ้นเสียง พลัน ! สายตาเหลือบเห็นกระดาษสีขาวพับครึ่งวางอยู่ในตู้..??  ลางสังหรณ์ไม่ดีเลยวันนี้ ใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ อย่างไรชอบกล ตั้งแต่ก้าวย่างออกจากบ้านแล้ว ...เหนือการควบคุมจริง ๆ      
          แง้มเปิดอ่านข้อความด้วยมือที่สั่นเทา "ข้อร้องเรียนเกี่ยวกับพฤติกรรมบริการของเจ้าหน้าที่นั่นเอง"     "หน้าสลดลงไปกว่าเดิมอีก" แต่ด้วยภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่รอฉันดำเนินการอยู่ ...เรื่องทุกเรื่อง ปัญหาทุกปัญหาต้องได้รับการแก้ไขไปตามกระบวนการ พร้อมหายใจลึก ๆ  เข้าปอดเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเองอีกครั้ง
          รุ่งเช้า...ของวันใหม่ ฉันก็ออกปฏิบัติงานเฉกเช่นปกติ แต่วันนี้....มันช่างแตกต่างจากทุกวัน บรรยากาศเงียบเหงา อึมครึม ฉันไม่ชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวฉันเลย มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก      เกิดอะไร? ขึ้น เพราะตลอดระยะทางที่ฉันเดินผ่าน ไม่มีเสียงร้องทักทายเหมือนเก่า ไม่มีเสียง   หยอกเย้าเหมือนเคย มันต้องมีอะไรบางอย่างที่ฉันยัง    ไม่เข้าใจ   "........."  บอกกับใจตัวเองอยู่เสมอ  มันต้องผ่านไปให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันยังคงตั้งมั่นอยู่ในอุดมการณ์เดิม "หน้าที่ก็คือหน้าที่"      
        หลายวันผ่านไปสถานการณ์ต่าง ๆ ก็เริ่มคลี่คลายกลับเข้าสู่ภาวะปกติ  จากการสังเกตเริ่มมีเสียงพูดคุยหยอกเย้าเหมือนเคย นานวันความรู้สึกดี ๆ ก็เพิ่มทวีขึ้นเรื่อย ๆ เวลาช่วยได้จริง ๆ   ฉันนึกในใจ...เจ้าหน้าที่ทุกคนเริ่มให้ความสำคัญ และตอบสนองต่อข้อร้องเรียนเป็นเชิงบวกมากยิ่งขึ้นตามลำดับ
       ได้มีคนกล่าวเปรียบเปรย.....ว่าข้อร้องเรียนเปรียบเหมือนกับกระจกใสที่จะเห็นภาพสะท้อนกลับของเราอีกมุมหนึ่ง ซึ่งบางครั้งเราก็เผลอละเลยไปบ้าง แต่ในทางกลับกันถ้าเรามองกระจก   ด้วยใจที่ใสบริสุทธิ์ เราจะรับรู้ได้ด้วยใจ และเห็นอะไรเหนือกว่าคนอื่น ๆ  ซึ่งเจ้าหน้าที่ทุกคนในโรงพยาบาลต่างตระหนักและรับรู้ถึงการเป็น "ผู้ให้.......ให้ในสิ่งที่ดีที่สุด" ณ.วันนี้เราได้ส่งสิ่ง     ส่งมอบที่ดี ๆ ให้กับผู้รับบริการด้วยความรัก ความเอื้ออาทรดุจดั่งเป็นญาติมิตร และด้วยหัวใจของความเป็นมนุษย์...ด้วยกัน
        (นึกขอบคุณกระจกทุกครั้งที่หันไปมอง ที่ทำให้เราได้เห็นริ้วรอยที่อยู่บนหน้าของตัวเอง)  มันคือสัจธรรมแห่งความเป็นจริง เจ้าหน้าที่ทุกคนได้รวมใจเป็นหนึ่งเดียวที่จะปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ ดั่งพันธกิจ ความตอนหนึ่งว่า                  มุ่งมั่นให้บริการที่เป็นเลิศ ซึ่งได้ติดไว้บริเวณหน้าตึกผู้ป่วยนอก เพราะเจ้าหน้าที่ทุกคนต่างมีความเชื่อว่าข้อร้องเรียน  "ไม่ได้เป็นเครื่องบ่งบอกถึงความผิดพลาดทั้งหมดในชีวิต"
           แสงเทียนที่ส่องประกายเห็นแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า...อย่างมีนัยสำคัญ เข็มนาฬิกามุ่งเดินไปข้างหน้า เดินไปพร้อมกับเสียงหัวใจทุก ๆ ดวง "บนเส้นทางสู่... การพัฒนาคุณภาพที่ยั่งยืน อย่างที่ได้ตั้งปณิธานไว้ ตราบใดที่นาฬิกา   ยังต้องพึ่งพาถ่าน     ตราบนั้นคนทำงานอย่างฉันก็ยังต้องการกำลังใจ  
"นาฬิกาข้างฝายังหยุดเดินได้" "แต่นาฬิกา......ข้างตู้ คนนี้....ยังคงต้องก้าวเดินต่อไป"

                                                                                บุษรา  รินทรสกุล

คำสำคัญ (Tags): #sha#ข้อร้องเรียน
หมายเลขบันทึก: 289583เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2009 08:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (53)

ให้กำลังใจคนทำงานค่ะ...

ขอบคุณนะคะ..คุณนาฬิกา..อิอิ

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของน้องจริง ๐ว่าต้องต่อสู้กับอาการกิริยาและการแสดงของแต่ละฝ่ายว่าหนักหน่วง นาฬิกาข้างฝาหยุดเดินชั่งมันแต่ นาฬิกาข้างตู้อย่างน้องต้องสู้ต่อไปเป็นกำลังใจจ๊ะ สู้๐๐๐๐๐๐๐

ไม่ต้องคิดมากนะ หน้าที่ก็คือหน้าที่ พี่ทำถูกแล้วล่ะค่ะ สู้ ๆ นะ (อ้อ อย่า่ลืมสูดลมหายใจลึกให้เต็มปอด ก่อนปฏิบัติหน้าที่ทุกครั้งนะค่ะ) จะเ้ป็นกำลังใจให้นาฬิกาข้างตู้นะ อิ อิ

ขอให้ต่อสู้ต่อไปการที่คนเราจะทำความดี

ไม่ต้องกลัวคนเห็น สู้ สู้ สู้

เวลา . . . เดินไปข้างหน้า

นาฬิกา . . . เดินอยู่ที่เก่า

เวลา . . . เราไม่อาจย้อนกลับ

นาฬิกา . . . เราหมุนย้อนมันได้

เวลา . . . เมื่อสูญเสียไปแล้วไม่อาจเรียกร้องคืน

นาฬิกา . . . เสียก็ซ่อม หรือซื้อใหม่ไปเลย

เวลา . . . ได้มาฟรีๆ ไม่ต้องแลกกะอะไร

นาฬิกา . . . ยิ่งสวยยิ่งแพง ใช้เงินซื้อมันมาทั้งนั้น

ถึง 2 สิ่งจะแตกต่างกัน แต่ถ้ามันจะคู่กันแล้ว

ย่อมมีจุดร่วมกันเสมอ เพียงแต่จะมองเห็นมันหรือเปล่า?

  • ขอบคุณค่ะน้องอัจ
  • วันนี้คุณนาฬิกาเดินตรงตามเวลามาตรฐานได้ ก็เพราะว่าได้ถ่านดี 

  • เคยหมดกำลังใจเหมือนกัน เคยถอยนะ (แต่ถอยเพื่อตั้งหลัก)

  • ขอบคุณพี่แหม่มเป็นที่สุด
  • พี่แหม่มเข้ามาอ่านเรื่องของนกทุกเรื่องคอมเมนท์ทุกเรื่อง
  • แต่เรื่องที่นกรู้ซึ่งวันนี้เองว่า พี่แหม่มเริ่มเข้าใจความเป็นคนคุณภาพอีกคน ต่อไปในอนาคตคงมีนักเขียนที่ชื่อพี่แหม่มอย่างแน่นอน ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
  • ชอบประโยคนี้กินใจนกที่สุด นาฬิกาข้างฝาหยุดเดินได้ แต่นาฬิกาข้างตู้อย่างนก ต้องสู้ต่อไป
  • ขอบใจแม่น้องรถเมล์จ๊ะ
  • น้องสาวคนนี้ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นกำลังใจอยู่ข้างพี่นกตลอดเวลา
  • รอเรื่องเล่าดี ดี ของน้องนุ้ยอยู่นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

  • ขอบคุณ คุณปลาย มากนะค่ะ
  • น้องชายอีกคนที่น่ารักมาก ๆ  (คุณสมพงษ์  ส.ในจูน)
  • ก็จะต่อสู้ต่อไป ปัญหายังรอให้เราแก้ไขอยู่อีกเยอะ

  • ขอบคุณค่ะน้องจ๋าวันนี้ขอบคุณกัน 2 รอบเลยนะค่ะ
  • ติดตามทุกเรื่องของพี่นกเช่นกันน้องสาวคนนี้
  • พี่นกอ่านคอมเมนท์ของน้องจ๋าประทับใจมากมากค่ะ
  • พี่เชื่อแน่ว่าโรงพยาบาลพะโต๊ะกำลังจะเกิดนักเขียนมือใหม่ที่ดีได้ มาลองเขียนเรื่องกันมั๊ย เริ่มเห็นแววแล้ว
  • ต่อไปพี่จะเป็นฝ่ายอ่านบ้าง จะได้แลกเปลี่ยนมุมมองกันไง
  • พี่ได้อ่านเรื่องนาฬิกาข้างตู้แล้ว รู้สึกเห็นใจนาฬิกา
  • ขอเป็นกำลังใจให้สู้กับปัญหาให้พ้นผ่านไปในทุกเรื่อง
  • สู้ สู้ สู้ จากพี่ชาย
  • ขอบคุณค่ะพี่ดิษฐ์ (ส.ในจูนอีกคน)
  • เป็นกำลังใจที่ดีเสมอมา
  • รออ่านเรื่องของพี่ดิษฐ์อยู่นะค่ะ

 

จ๊ะเอ๋....ขอเป็นกำลังใจให้นาฬิกาข้างตู้คนนี้ด้วยคนน๊ะค่ะ

เก่งจังเลยพี่นกเนี๊ย....ขอให้เป็นคนเก่ง คนดี ตลอดไปน๊ะค่ะ

(อยากเป็นคนเก่งอย่างพี่นกบ้างจังค่ะ)

..รักน๊ะ..จุ๊บ..จุ๊บ

นาฬิกาเสีย ซ่อมได้ เวลา เสียไป เรียกกลับมาไม่ได้ กำลังใจ หมดไป เติม + เพิ่มได้

กำลังใจ.....จากคนนี้ ขอมอบให้จ้า ดูแลตัวเอง ดูแลใจตนเอง เพื่อตัวเองน่ะ

เก่งมากค่ะ เขียนได้น่าอ่าน น่าค้นคว้า......ถึงตัวตนจริงๆ

  • ขอบคุณค่ะน้องอ้อย และแล้ววันที่พี่รอคอยก็มาถึง.... วันก่อน  พี่อรก็มาให้กำลังใจ วันนี้มาให้กำลังใจทั้งพี่และน้อง พี่นกคง   ไม่มีอะไรตอบแทน คงมีแต่ความรู้สึกที่ดีตลอดไปนะน้องนะ
  • นาฬิกาคนนี้อยู่ได้ก็เพราะแรงใจของน้อง ๆ นั่นแหละ
  • สิ่งที่พี่คาดหวังหลังจากนี้ รออ่านเรื่องเล่าของน้อง ๆ ห้องการเงินทุกคน วันนี้พี่เป็นผู้เขียน วันหน้าขอเป็นผู้อ่านและคอมเมนท์บ้าง อย่าลืม ! อ่านและให้กำลังใจงานทั้ง 4 เรื่อง ของพี่ตอนนี้กำลังคิดเรื่องใหม่อยู่ (แต่เป็นภาคที่ 2 นะ) ตอนนี้เพิ่งได้โครงเรื่องจ๊ะ

 

  • คุณทอฝัน ขวัญใจคนเดิมของพี่นก
  • ชอบจังกับประโยคนี้ ดูแลตัวเอง ดูแลใจตนเอง เพื่อตัวเองน่ะ  (ยอมรับว่าบางครั้งก็ลืมตัวเองไปชั่วขณะ) 

  • ชมกันซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้พี่นกก็เขินแย่เลย ยอมรับว่าเรื่องทุกเรื่องที่เขียนออกมาแสดงความเป็นตัวตนที่แท้จริงของพี่ จริงใจกับทุกคน  เสมอต้นเสมอปลาย ทำในสิ่งที่ถูกต้อง

"..แตกต่าง..- -แต่..เติมเต็ม.."

แปลกมั๊ย..ใคร ๆ ก็คิดว่าเวลากับนาฬิกาเป็นสิ่งที่คู่กันเสมอ

จริง ๆ แล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซักหน่อย

แต่ถามหน่อย.. ถ้าไม่มีนาฬิกา จะรู้เวลามั๊ย

หรือถ้ามีแต่นาฬิกา แต่ไม่รู้จักเวลา จะมีประโยชน์อะไร

สู้ สู้ นะพี่นก

เป็นกำลังใจให้นะครับ

  • ขอบคุณ คุณกิ่งไผ่ ตอบ 2 เรื่องในเวลาใกล้เคียงกัน
  • สมาชิกคนสำคัญของพี่ตั้งแต่เรื่องที่ 1 มาถึงเรื่องที่ 4 เป็นสิ่งที่ยืนยันได้ถึงความสม่ำเสมอ เป็นเงาที่ตามพี่ทุกครั้งที่คิดถึง ไม่ใช่เฉพาะเรื่องของคนใด คนหนึ่ง กิ่งไผ่จะมีส่วนร่วมทุกเรื่องของเจ้าหน้าที่ทุกคน แค่นี้มันลึกซึ้งเหลือคำบรรยาย (เป็นคนของประชาชนอย่างแท้จริง)
  • ขอบคุณแทนองค์กรที่มีเจ้าหน้าที่ดี ๆ
  • พี่นกมีวันนี้ได้ก็เพราะน้อง ๆ ทุก ๆ คน ไม่ว่าเรื่องไหนที่พี่เขียนออกไปได้รับกระแสตอบรับที่ดีมาก ๆ
  • มีอะไรที่พี่พอจะช่วยเหลือได้ก็ขอให้บอกกล่าวยินดีทุกเวลา
  • ขอบคุณค่ะพี่นคร แกนนำฝ่ายพันธมิตรจากทีม ENV มาเป็นกำลังใจให้สั้น ๆ แต่ได้ใจความ
  • เรื่องนาฬิกา...ข้างตู้ น้องจ๋ามาตัดหน้าพี่ซะแล้ว เรื่องนี้ไปตกลง กันเองนะค่ะ
  • อีกหนึ่งกำลังใจจากพี่ชายที่แสนดี

นาฬิกา ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดถ้ายังรักษาความเที่ยงตรงไว้เหมือนเกลือรักษาความเค็ม ก็จะทรงคุณค่าตลอดไป ได้อ่านเรื่องของคุณบุษราแล้วรู้สึกว่าการทำงานของคุณบุษราเหมือนปิดทองหลังพระ ไม่รู้สึกท้อบ้างหรือ ผู้บริหารเคยเห็นความดีบ้างหรือไม่ บางครั้งความอดทนของคนเราก็มีที่สิ้นสุดนะ ขอเป็นกำลังใจให้ คิดว่าฟ้ามีตา ความสุขเหนือสิ่งอื่นใดคือความสุขทางใจที่เราได้ทุ่มเทเพื่อองค์กร (มีคนอิจฉาบ้างไหม?)ทำความดีเพื่อองค์กร และตอบแทนผู้มีพระคุณ

ขอเป็นกำลังใจให้นาฬิกาข้างตู้ เขียนได้ซึ้งและกินใจมาก

  • ขอบคุณค่ะ คน สา'สุข
  • ไม่รู้สึกท้อบ้างหรือ? มันบาดลึกเข้าในหัวใจ  อึ้ง...กับประโยคนี้ (บอกได้เลยว่ามีมากกว่าท้อค่ะ) แต่ถามว่าถ้าเราท้อ แล้วใครจะสานงานนี้ต่อ...
  • แต่วันนี้เริ่มปล่อยวางอะไรบางอย่างแล้ว จะต่อสู้ต่อไปและจะยืนหยัดอยู่บนความถูกต้อง และเป็นธรรม อ่านคอมเม้นท์แล้วมีกำลังขึ้นเป็นกอง
  • ไม่แน่นะนกอาจเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ก็ได้...

โรงเรียนอุตรดิตถ์แวะมาดูนาฬิกาด้วย

วัน เวลา วารี วิถีทาง (ต้องทำใจ) สมหวัง ผิดหวัง..........

  • ขอบคุณค่ะ (ต้นข่อย) ไม่ว่านามแฝงท่านนี้จะเป็นใคร ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้นาฬิกา..ข้างตู้ คนนี้
  • ถ้ามีโอกาสแวะเข้ามาอ่านเรื่องเล่าดี ดี กันอีกนะค่ะ 

     

  • ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ตามมาให้กำลังใจนาฬิกา...ข้างตู้คนนี้
  • เหนือ อิสาน กลาง ใต้ จะอยู่ภาคไหน ๆ ก็ไทยด้วยกันทั้งนั้น   (เลือดสีเดียวกันทั้งหมด) 
  • ระยะทางไม่ใช่สิ่งสำคัญ กำลังใจสำคัญกว่า

ดีจังเลย...เรื่องเล่าทำให้ได้รู้จักพี่นกมากขึ้น

พี่นกทำเพื่อองค์กรอย่างแท้จริง

ถึงแม้มันจะเป็นการปิดทองหลังพระ

ถึงแม้ไม่มีใครรู้ว่าพี่นกทำอะไร

แต่พี่นกมีความสุขใช่มั๊ยค่ะ/

แอนก็มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวต่างๆที่ทุกคนเสียสละ

และทำเพื่อ รพ. อย่างแท้จริง

แอนขอเป็นกำลังใจให้พี่นกด้วยคนนะค่ะ

สู้ๆต่อไป...และจะติดตามผลงานตลอดไปค่ะ

  • ขอบคุณมากและถึงมากที่สุดนะน้องแอน
  • ขอบคุณในกำลังใจเพียงคนละเล็กละน้อยต่ออายุพี่อีกนานโข
  • ดีใจค่ะที่วันนี้เรื่องเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ได้ถูกถ่ายทอดและทำให้ใครอีกหลายคน ได้รู้ ได้เข้าใจ ได้รู้ตัวตนความเป็นพี่ หนึ่งในนั้นก็น้องแอน (ถ้าให้ดีมาก ๆ ต้องอ่านทั้ง 4 เรื่องแล้วน้องจะหมดข้อสงสัยใจตัวพี่แน่นอน ฟันธงค่ะ)
  • พี่ยังรออ่านเรื่องเล่าของน้องแอนอยู่นะ วันนั้นพี่คงรู้จักน้องแอนมากกว่านี้เช่นกันจ๊ะ
  • อ่านแล้วทำให้นึกถึงผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อก่อนเธอเดินก้มหน้า อย่างรีบเร่ง หน้าตาเฉยๆ ถามคำตอบคำ ด้วยน้ำเสียงแข็งๆแบบ(สาวใต้)
  • ตอนนี้เธอเดินช้าลง เธอเลิกก้มหน้า หันมาทักทายด้วยรอยยิ้ม พูดน้ำเสียงนุ่มลง สีหน้าเธอมีความสุขเต็มเปี่ยมด้วยความหวังและความมุ่งมั่น 

    ขอให้เธอมีความสุขกับการทำความดีต่อไปครับ

    ขอบคุณSHAด้วย

  • ขอบคุณน้องเร
  • หมัดนี้ของน้องเร พี่ไม่รู้ว่ากรรมการนับไปถึงเลขที่เท่าไหร่ พอรู้สึกตัวก็เกือบสายเสียแล้ว พฤติกรรมทั้งหลายที่น้องเรกล่าวถึงเมื่อก่อน นั่นคือพี่นก ตัวจริง เสียงจริง 
  • ตอนนี้ ขอโอกาสให้พี่ได้กลับใจ ทั้งนี้ต้องขอบคุณผ่านโครงการ SHA ขอบคุณเรื่องเล่าดี ดี สิ่ง ๆ นี้ที่ทำให้พฤติกรรมไม่ดีทั้งหลายได้หลอมละลายไปหมดแล้ว
  • เวลาที่เหลือ ก็จะมุ่งหน้าทำสิ่งที่ดี ๆ ต่อไป เพื่อทุกลมหายใจของทุกคน กำลังใจและความสุขทุกอย่างที่น้องเรมอบให้ พี่ได้รับแล้ว แต่พี่ยังไม่มีโอกาสได้ทอนเท่านั้นเอง

พี่นก คือ ผู้ถูกเลือก เหมือนแฮร์รี่ พอตเตอร์เลย (She เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริง )แต่ก็ทำได้ดีซะด้วย ไม่ใช่ซิดีมากทีเดียว ถ้าไม่มีพี่นกกระบวนการคุณภาพในรพ.พะโต๊ะจะไม่เกิดเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ต่อไปนะค่ะ

ซา-หวัด-ดี คุณนาฬิกา

* แวะมา เป็นกำลังใจ

* อดีต เป็นอย่างไร ช่างมัน ปัจจุบันนี้ ต่างหากเล่า สำคัญ

* เริ่มต้นวันนี้ เพื่อเป็นอดีตที่ดีในวัหน้า

*เพื่อนคนนี้ รออ่านเรื่องหน้าค่ะ

  • ขอบคุณค่ะน้องมด
  • วันนี้พี่หมดใจแล้ว สิ่งที่น้องมดให้พี่มาไม่ว่าวันนี้พี่จะเป็นผู้ถูกเลือก หรือพี่เป็นฝ่ายเลือกเองมันเป็นความลงตัวที่ลืมไม่ลง
  • น้องมดเป็นกำลังใจให้กับทุกคนสมกับที่เป็นหัวหน้างานที่ดี ขอให้รักษาความดีนี้ให้ยั่งยืน เป็นที่รักของทุกคน สิ่งสำคัญคือความเสมอต้นเสมอปลาย ความสำเร็จในชีวิตอยู่อีกไม่ไกลแน่นอน
  • เป็นกำลังใจให้ค่ะคนเก่ง
  • สวัสดีค่ะคุณทอฝัน
  • กำลังใจตอน 3 ทุ่ม 15 นาที รู้สึกดีจังเลย
  • คนนี้ให้กำลังใจแบบดับเบิ้ลทุกครั้ง เปรียบเหมือนเงาตามตัวพี่อยู่ตลอดเวลา
  • วันหน้าคงมีโอกาสได้ทดแทนในสิ่งดี ๆ ที่น้องมอบให้นะ

ขอให้พี่นกยืนหยัดทำในสิ่งที่ถูกต้องต่อไป

เป็นกำลังใจให้คนทำดีครับ

  • ขอบพระคุณค่ะท่านผู้อำนวยการ
  • วันนี้มาทำงานเช้ากว่าปกติเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อเติมกำลังใจโดยการเช็คเรตติ้งของเรื่องเล่า
  • เป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่สำคัญ ผู้ที่มีส่วนคอยผลักดันให้พี่นกได้ยืนหยัดอยู่ทุกวันนี้
  • เชื่อว่าเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลพะโต๊ะทุกคนเป็นคนดี แต่ยังไม่มีโอกาสได้บอกให้คนอื่นได้รับรู้

เป็นเรื่องเล่าที่ทำให้มองเห็นภาพความเป็นจริงนะคะ ถ้าเป้นนาฬิกาเหมือนพี่หมดทุกตน เส้นทุกเส้นในรพ. คงมีแต่เส้นตรงแน่ เป็นกำลังใจให้พี่นกเสมอนะคะ

  • ขอบคุณบ้านลูกอมจ๊ะ
  • เส้นทุกเส้นเป็นส่วนสำคัญที่ขับเคลื่อนไปข้างหน้า "สู่เส้นช้ย" ถึงเป็นเส้นตรงบ้าง เส้นโค้งบ้าง มองแล้วเกิดความหลากหลายแต่ทั้งนี้ ทั้งนั้นเราจะไปสู่เป้าหมายเดียวกันมิใช่หรือ
  • กำลังใจของน้อง ๆ ทุก ๆ คน ก็เป็นส่วนสำคัญ นาฬิกา...ข้างตู้ขอสัญญาว่าจะเดินไปบนเส้นทางแห่งความถูกต้อง ความเป็นธรรมเท่านั้น

ขอเป็นกำลังใจให้นะ ฉันเชื่อว่าคนที่ทำความดีสักวันต้องได้รับแต่สิ่งที่ดี ๆ

ฉันหวังไว้เช่นนั้น

สู้ ๆ ต่อไป นะจ๊ะ แล้วสิ่งที่ดี ๆ จะเข้ามาในชีวิต

โรงพยาบาลนี้โชคดีมากที่มีบุคคลากรเช่นคุณ จงรักษาความดีนี้ไว้ตลอดไป

จะเป็นกำลังใจให้

  • ขอบคุณค่ะ (หัวอกเดียวกัน)
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้
  • หลังจากเติมแรงใจเข้าไปเต็มปอด บอกกับตัวเองว่า สู้ สู้
  • ขอบคุณค่ะ คนที่ 3
  • กำลังใจที่สำคัญมากที่สุดที่ต้องการ
  • จะคิด และทำในสิ่งที่ดี ๆ เพื่อให้พ่อ แม่ น้อง ๆ และองค์กรได้ภูมิใจ
  • ขอบคุณค่ะ เลบ 555
  • จะรักษาความดี ให้เหมือนเกลือที่รักษาความเค็ม สัญญาค่ะ

ตอนนี้องค์กรภาครัฐได้ให้ความสำคัญในเรื่องการบริการ และเรื่องการแก้ไขข้อร้องเรียนของผู้ที่มารับบริการ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมาก ถ้าองค์กรอยู่ได้โดยไม่มีข้อร้องเรียนเลยก็คงแปลกดีนะแต่ในโลกนี้มันไม่มีหรอก ดังนั้นเมื่อมีหนังสือร้องเรียนมาเราก็ต้องยิ้มรับมันพร้อมกับการแก้ไขปัญหาที่ตรงจุด และเมื่อเราทำได้นั้นแหละคือความภาคภูมิใจอย่างที่สุด สู้ๆนะ

  • สวัสดีเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ คุณนานา
  • ได้ทำงานเกี่ยวกับข้อร้องเรียนแรก ๆ ก็เครียด มาช่วงหลัง ๆ ก็เริ่มเข้าใจในปัญหามากยิ่งขึ้น  คิดดี ทำดี บนพื้นฐานความถูกต้องเป็นหลัก 
  • "ความทุกข์ ความสุข อยู่ที่ใจเราจะยอมรับมากกว่า"

เป็นกำลังจัยค่ะ..พี่นก

สุ้สู้ๆๆๆๆๆๆ

  • ขอบคุณค่ะ น้องป๋อม
  • พี่นกไม่กล้าถอยเพราะคำคำนี้จ๊ะ
  • ถ้าตามมาให้กำลังใจแบบนี้ พี่นกสู้ตาย....

วันนี้ตอนเย็นที่ทำงานของเก๋มีงานเลี้ยงเกษียณค่ะ มากินข้าวเย็นด้วยกันไหมจ๊ะ อ๋อวันนี้คำสั่งออกแล้วด้วย (เป็นคำสั่งของผอ. กองนะ ) ปรากฎว่ามีคนผิดหวังกันเป็นแถว รวมถึงคนไกล้ตัวด้วย ไปก่อนนะแวะมาให้กำลังใจเฉยๆ

  • ขอบคุณค่ะ เก๊ะจัง
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มีมาให้อย่างสม่ำเสมอ
  • บอก ผอ.ด้วยพี่ขอแสดงความเสียใจด้วย ไม่ได้ไม่เป็นไร คนเก่งอยู่ที่ใหนก็ทำงานได้ดี

ดีจะแวะมา update ค่ะ

  • ขอบคุณค่ะเก๊ะจัง
  • อีกไม่นานก็จะออนแอร์เรื่องใหม่ ๆ อีกอย่าลืมแวะมาให้กำลังใจกันอีกนะจ๊ะ
"ตราบใดที่นาฬิกา ยังต้องพึ่งพาถ่าน ตราบนั้นคนทำงานอย่างฉันก็ยังต้องการกำลังใจ" ข้อความนี้โดนมากๆๆค่ะ ป้านก คนสู้ชิวิต
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท