ชีวิตที่พอเพียง : ๘๐๗ . ชีวิตที่ add value

          วันที่ ๑๕ ก.ค. ๕๒ เตรียม ppt. ไปพูดเรื่อง “การประเมินโครงการแนว KM และคุณค่าของชุมชนนักประเมิน” ให้แก่ สสส.   ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าผมสอนตัวเองตลอดมา ให้ดำรงชีวิตแบบ add value   หรือในภาคภาษาไทยว่า ไปอยู่ที่ไหนก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์ หรือมีคุณค่า แก่ที่นั่น   อย่าทำตัวให้เป็นตัวปัญหา 

          ผมพยายามเรียนรู้เรื่องการทำประโยชน์ในระยะยาวให้แก่หน่วยงานที่ผมไปอยู่   พยายาม add value ที่ยังไม่มีใครนึกถึง   การมีเป้าหมายเช่นนี้มันบังคับไปในตัวให้เป็นคนช่างสังเกต   หัดมองอะไรๆ อย่างลึกซึ้ง มองหาแง่มุมที่ซ่อนอยู่    ที่หากมีการลงมือทำแล้วจะเกิด value (คุณค่า) เป็นอันมาก    ซึ่งก็คือฝึกเป็นนักเรียนรู้นั่นเอง

          ก็สามารถทำอะไรๆ ได้พอสมควร ตามขีดความสามารถที่มีจำกัด

          ชีวิตของคนที่มีจุดยืนชัดเจน และมีเป้าหมายชัดเจน แบบผม    ย่อมเข้าไปเกี่ยวข้องกับการแย่งชิงตำแหน่ง แย่งชิงอำนาจอยู่ด้วย   ผม add value ให้แก่หน่วยงานด้วยการไม่เข้าไปแย่งชิงหรือแข่งขัน   ไม่หาเสียง ไม่หาพวก   จึงมีคนบอกว่าคนแบบผมจะไม่ได้เป็นตำแหน่งสูงสุดในมหาวิทยาลัย   เพราะไม่หาเสียงหาพวก   ซึ่งผมก็ยินดีให้เป็นเช่นนั้น   เพราะผมไม่ต้องการ add power ให้แก่ตนเอง

          ผมเป็นนักเรียน ที่ชอบเรียนวิชา add value ให้แก่หน่วยงาน  และแก่สังคม 

วิจารณ์ พานิช
๑๕ ก.ค. ๕๒

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ชื่นชมอาจารย์ค่ะ

[KM Facilitator Team]

อาจารย์ ครับ ผมชอบเข้ามาอ่านBlog ของอาจารย์ นอกจากได้แนวคิด แล้วยังสามารถทำตัวเองให้มีประโยชน์ ต่อองค์กร

[Universal perspective]

เรียนท่านอาจารย์หมอที่เคารพ

    กระผมได้อ่านบันทึกนี้แล้วก็ประทับใจ ในความมีหัวใจเมตตาและการเปิดใจฟังของท่านอาจารย์หมอ กระผมรู้สึกได้ถึงการมีภาวะจิตวิญญาณที่บรรจุความเมตตาและฟังเสียงหัวใจมนุษย์อย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งท่านอาจารย์หมอได้ผ่านสภาวะจิตแบบธรรมดาไปแล้ว คนที่มองเห็นประโยชน์ส่วนรวม ที่ปกครองตามบทบาทของหน้าที่โดยธรรมจะนำพาสังคมให้ก้าวหน้าครับผม

 เรียนแสดงความเห็นด้วยความเคารพครับผม

 นิสิต

[รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส]

อยากเดินตามรอย แต่ไม่ทราบจะทำได้แค่ไหน

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ