ราตรีนี้ช่างเเสนยาวนานยิ่งนัก..........?
นั่ง..........ฉันยังคงนั่งทำงานอยู่หน้าจอเเสงสีประหลาดเป็นเวลายาวนานกว่า 13 ชั่วโมงเเล้ว
ก่อน........หน้านั้นฉันยังจ้องมองเเสงสุริยาจากฟากฟ้าร้อนร้อนเเผดเผากายาเเด่วดิ้น
สิ...........ใช่เเล้วเวลากายากาลละนาทีกลืนกินกัดกร่อนนานเข้าด้วยกาลกำหนด
เเล้ว........จึงเดินย่างสู่ปฐมเเห่งเวลาห้วงเปลี่ยนถ่ายจากกลางวันเป็นกลางคืน
ฉัน..........เฝ้าตามตาวันเเห่งสีสันเเละเฝ้าตามราตรีมีหมู่ดาวเเละดวงเดือน
จะ...........ตามติดทุกคืนวันฝันใต้ฟ้าหน้าจ้องมองเเหงนชำเลืองดูเจ้า
เล่า..........สู่รุ่นลูกรุ่นหลานว่ายังมีดวงดาวมากมายระยิบพราวราว
นิทาน.......ของกลางคืนขานขับประสานเสียงก้องฟากสุกสกาว
เเห่ง..........ดวงดาราฉายรายค่ำคืนดึกดื่นมิหลับนอนฝันหา
ดารา.........เจ้านั้นยังยิ้มให้ฉันในวันเเละคืนสุกสกาวเล่า
ให้ฟัง........ก่อนนอนในราตรีกาลของคืนนั้นฝันดีเอ๋ย
กาแฟสักแก้วไหม..ฟังเพลงนี้
"ครูคุณาพรนอนไม่หลับกับราตรี
มาร่ายกวีนิทานรัตตัญญู
ดาราฉายร่ายระบำมาให้ดู
ขอบคุณครูกวีวรรณผ่านราตรี".....ขอบคุณที่นำความสุขมาให้ครับ
เพลงไพเราะดีนะครับคุณ Aksara
ปล. ขอบคุณครับ ^ _ ^
สวัสดีคุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ปล. กวียามอาทิตย์ลับขอบฟ้าเก็บมาร่วมเเบ่งปันกันครับท่าน ^ _ ^