เป็นการชมคอนเสิร์ทครั้งแรกในชีวิต ที่มีคนมาเล่าเรื่องราวของผู้แต่งเรียกน้ำย่อยก่อน โดย ดร. ธเนศร วงศ์ยานาวา และ ศ. ดร. เจตนา นาควัชระ ทำให้ผมได้สังเกตและหัดดื่มด่ำกับเรื่องราวที่ดนตรีบอกหรือเล่า
และเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักวาทยากรและนักประพันธ์ดนตรีชื่อก้องโลกยุคต้นศตวรรษที่ ๒๐ ผู้นี้ ผมรู้สึกว่าผมเชยถึงขนาดที่ไม่รู้จัก Gustav Mahler มาก่อน
และยังเป็นอีก ๓ ครั้งแรกสำหรับผม คือครั้งแรกที่ได้ฟังดนตรีของสถาบันดนตรีกัลยาณิวัฒนา มหาวิทยาลัยศิลปากร ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงที่อำนวยการเพลงโดย Hikotaro Yazaki และครั้งแรกที่ได้ฟังเสียงโซปราโนของ Katrin Starick
ก็ตรงกับที่ บล็อก OKNation บอกไว้ ว่าซิมโฟนีของ มาเลอร์ เล่นยาก เพราะซับซ้อน เครื่องดนตรีผลัดกันเล่น โต้ตอบกัน หรือทะเลาะกัน เพื่อบอกเรื่องราวในจินตนาการหรือการเล่าเรื่องในชีวิตของผู้ประพันธ์ ถ้าไม่ได้ฟังคำอธิบายของ ศ. เจตนาและ ดร. ธเนศร ก่อนฟัง ผมคงจะคิดว่านักดนตรีเล่นไม่ดี เพราะเครื่องดนตรีเล่นไม่พร้อมกัน
วงซิมโฟนีวงใหญ่มาก มีนักดนตรี ๗๑ คน มีผู้มาชมประมาณ ๓๐๐ และใช้เวลาเล่นโดยไม่หยุดพักกว่า ๑ ชั่วโมง เป็นดนตรีแนวหวานและรื่นเริง มี ๔ ตอน ตอนที่ ๔ เป็นบทเพลง “ชีวิตเยี่ยงชาวฟ้า” สำหรับร้องเสียงโซปราโน ในสูจิบัตรมีบทเพลงเป็นภาษาเยอรมัน อังกฤษ และไทย แปลโดย ศ. เจตนา โดยท่านอธิบายให้ฟังว่าต้องจินตนาการถึงชีวิตอันยากเข็ญของคนเยอรมันในแคว้นทางใต้สมัยกว่า ๑๐๐ ปีก่อน ที่ไม่ค่อยมีอะไรกิน เด็กจึงจินตนาการถึงชีวิตที่มีกินเหลือเฟือบนสวรรค์ เขาไม่รู้ว่าชีวิตที่มีกินเหลือเฟือในอีก ๑๐๐ ปีต่อมา นำเอาความทุกข์ยากอีกแบบหนึ่งมาให้ คือโรคอ้วนและโรคเรื้อรัง
เป็นการเรียนรู้ชีวิตอีกแบบหนึ่งที่คนชั้นสูงของไทยที่เติบโตหรือเรียนมาจากสังคมตะวันตกคุ้นเคย แต่ผมไม่คุ้นเคย แต่ก็อยากไปเรียนรู้ ว่าเขาดื่มด่ำสำราญจากดนตรีคลาสสิกกันอย่างไร และยังได้เห็นขบวนการอุดมศึกษาไทยกับดนตรีสากลอีกด้วย เกือบลืมบันทึกไป ว่าดนตรีนี้แสดงที่ห้องประชุมมหิศร ธนาคารไทยพาณิชย์ สำนักงานใหญ่ เมื่อค่ำวันที่ ๑๕ มิ.ย. ๕๒
วิจารณ์ พานิช
๑๖ มิ.ย. ๕๒
ดร. ธเนศร วงศ์ยานนาวา กับ ศ. ดร. เจตนา นาควัชระ กำลังอธิบายเรื่องราวของ Gustav Mahler
|
นักดนตรีกำลังทดลองเสียง
|
นักดนตรียืนรับเสียงปรบมือจากผู้ชม |
ทำอย่างไร เด็กไทยในต่างจังหวัดไกลๆจะได้รับสิ่งดีๆเช่นนี้เพิ่มจากที่ถูกอัดแน่นด้วย พาณิชย์ศิลป์ บ้างคะ