ถ้าเราจะเปรียบเทียบว่า กราฟิกดีไซน์มันเหมือนการพูด
มันก็คือ คุณพูดยังไงก็ได้ให้คนฟังเขาเข้าใจ เขาสนใจ
แล้วเขาจะประทับใจ จำได้..
คือถ้าเกิดว่าคุณทำอะไรแบบอาร์ตมาก.. มาก..
เหมือนคุณไปคุยกับคนอื่นแล้วเขาฟังไม่รู้เรื่อง
เหมือนคุณไม่ได้คุยภาษาเดียวกับเขา
ไม่ได้อยู่โลกเดียวกับเขา ถือว่าการสื่อสารนั้น
"ล้มเหลว"
.....
นักออกแบบ มันต้องเป็นในลมหายใจ
มันไม่ใช่ว่าเวลาเก้าโมงถึงหกโมงเย็นคุณจะเป็นนักออกแบบ
แล้วหลังจากนั้น คุณจะไม่ใช่
.....
คนที่ไม่มีความใส่ใจ ไม่เข้าใจการสื่อสาร Concept ในการออกแบบ
ต่อให้มีซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ หรือ Software ที่เจ๋งขนาดไหน
... ก็ไม่มีประโยชน์ ...
.....
กราฟิกมันเป็นเรื่องของแฟชั่น
มันเป็นเรื่องที่ต้องทันสมัยตลอดเวลา
.....
ถ้าถามว่าปัจจุบัน กราฟิกคืออะไร
กราฟิกมันเป็นการใส่รสนิยมไปในงานศิลปะ
.....
ไม่มีองค์ความรู้ที่เกิดขึ้นก่อน
สิ่งที่เรากำลังทำคือองค์ความรู้ใหม่ มันไม่มีถูกผิด
ทำเลย..
.....
นักออกแบบ ชีวิตมันคือการทำงาน
ถ้าเรามีวิญญาณของนักออกแบบ มันไม่ทางพักหรอก
ตั้งแต่ที่เราลืมตาขึ้นมาเห็น
ทุกอย่างมันเป็นข้อมูลให้เราศึกษาได้ทั้งนั้น
.....
กราฟิกมันคือชีวิตประจำวัน และการทำงานออกมา
ส่วนหนึ่งมันคือ การถ่ายทอดประสบการณ์..
จากชีวิตประจำวัน
.....
กระบวนการคิดอาจสำคัญกว่าผลลัพธ์สุดท้าย... ด้วยซ้ำไป
.....
"ถ้าเป็นคนไม่ค่อยกล้า เอาแค่ลองดูก็ยังดี ไม่มีใครตาย"
.....
พอไม่กั๊ก มีอะไรบอกเนี่ย เราจะได้กลุ่มเพื่อน
สิ่งนี้มันสำคัญ กว่าองค์ความรู้ที่เรามีอยู่
เพราะที่เรารู้จริง.. จริง..
มันคือเทคนิคกระจอก.. กระจอก..
ซึ่งวันหนึ่ง ทุกคนก็จะต้องรู้
.....
งานมันต้องแยกเป็นสองอย่าง
คืองานที่คุณทำเพื่อเลี้ยงชีวิต คือทำเอาเงิน
กับอีกงานหนึ่ง งานที่หล่อเลี้ยงชีวิต
มันทำให้คุณมีความสุข ในงานนั้น.. นั้น..
.....
นักออกแบบกราฟิกจะต้องเป็นคนที่มีทัศนคติที่ดี
หมายถึง ต้องใจกว้าง เปิดรับความคิดเห็นของผู้อื่น
.....
เป็น Graphic Designer ในแบบที่ควรจะเป็น ไม่ใช่แค่คนที่ใช้โปรแกรมเป็น
ขอบคุณ http://insideun.exteen.com/ ที่อนุเคราะห์ข้อมูลการทำ blog
ไม่มีความเห็น