มีครูหรือผู้วิจัยจำนวนไม่น้อยที่เข้าใจคลาดเคลื่อนเกี่ยวการตรวจสอบคุณภาพของแบบทดสอบ ซึ่งจะนำมาแลกเปลียนเรียนรู้ ดังนี้
ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อน 1 : เข้าใจว่าแบบทดสอบที่ครูสร้างขึ้นสำหรับใช้ในชั้นเรียนทั่วไปเป็น แบบทดสอบอิงกลุ่ม
ความเข้าใจที่ถูกต้อง 1 : แท้จริงแล้วแบบทดสอบที่ครูสร้างขึ้นเองโดยยึดผลการเรียนรู้หรือจุดประสงค์นั้นเป็นแบบทดสอบอิงเกณฑ์ เพราะใช้เพื่อมุ่งประเมินว่าผู้เรียนรอบรู้ หรือไม่รอบรู้เมื่อเทียบกับเกณฑ์ ไม่ได้มุ่งเพื่อนำไปใช้สอบคัดเลือกเข้าทำงานหรือมหาวิทยาลัยเหมือนแบบทดสอบอิงเกณฑ์ (แบบทดสอบ O-NET ; NT) ซึ่งกว้างกว่าในระดับชั้นเรียน
ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อน 2 : ใช้สถิติในการตรวจสอบคุณภาพแบบทดสอบอิงกลุ่มกับแบบทดสอบอิงเกณฑ์ ความเข้าใจที่ถูกต้อง 2 : สถิติที่ใช้ในการตรวจสอบคุณภาพแบบอิงเกณฑ์ควรใช้สถิติในการตรวจสอบคุณภาพแบบทดสอบแบบอิงเกณฑ์ แต่ปัจจุบันที่นิยมใช้ผิดประเภทกัน โดยเฉพาะการตรวจสอบค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบอิงเกณฑ์ ซึ่งที่ถูกต้อง และนิยมใช้กันคือวิธีของโลเวตต์แต่กลับไปใช้สูตร KR20 ; KR21 ซึ่งเป็นสถิติที่ใช้กับแบบทดสอบอิงกลุ่ม นอกจากนี้ค่าความอำนาจจำแนกของแบบทดสอบอิงเกณฑ์ที่นิยมใช้กันคือวิธีของเบรนแนน หากครูหรือผู้วิจัยเข้าใจในเบื้องต้นเกี่ยวกับประเภทของแบบทดสอบที่ตนสร้างนั้นเป็นแบบใด แล้วการเลือกใช้สถิติที่ใช้ในการตรวจสอบคุณภาพของแบบทดสอบก็ต้องสอดคล้องกับประเภทของแบบทดสอบที่ตนสร้างขึ้น ไม่อย่างนั้นก็จะทำให้ใช้สถิติกันผิดต่อๆ กันไป
ขอทบทวนความรู้ด้วยคนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ข้าน้อยสมควรตาย...อิอิ
...รักกัน ค่า รักกัน...