อาเพศ 16 ประการ

ยุคเสื่อมถอยของโลก

อาเพศ ๑๖ ประการ จากหนังสือพิมพ์รายเดือน "ดวง" ฉบับประจำเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๑๙ ของ ประทีป อัครธีรานนท์ ดังนี้ 

    คำพยากรณ์ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเผยแพร่หลายมาแต่โบราณกาล บางท่านสามารถว่าปากเปล่าได้คล่อง การนำมาเสนอ ณ ที่นี้เพื่อสนอง คำขอจากหลายท่านที่ไม่ทราบความในคำพยากรณ์นี้โดยสมบูรณ์ คำพยากรณ์นี้ผู้รู้ทั้งหลายพยายามหาหลักฐานกันนักหนาว่าเป็นคำพยากรณ์ของท่านใดแต่ไม่อาจจะหาหลักฐานได้ พอจะสรุปความเห็นได้เป็น ๓ ประการคือบางท่านว่าพระพุทธเจ้าเสือเป็นผู้แต่งบางท่านว่าเป็นพระนารายณ์เป็นผู้แต่ง และบางท่านก็ว่าเป็นพระพุทธทำนายแต่ไม่มีหลักฐานที่จะยืนยันว่าความเห็นข้อไหนเป็นข้อที่ถูกต้อง
     อารัมภบทของคำพยากรณ์นี้ยืดยาวมาก ได้นำมาเฉพาะส่วนที่เป็นสาระสำคัญ ได้แก่เหตุอาเพศในบ้านเมือง ๑๖ ประการ

คือดาวเดือนดินฟ้าจะอาเพศ มหาเมฆจะลุกเป็นเพลิงกาฬ พระคงคาจะแดงเดือดดั่งเลือดนก ผีป่าจะวิ่งเข้าสิงเมือง พระเสื้อเมืองจะเอาตัวหนี พระธรณีจะตีอกไห้ ในลักษณะทำนายไว้บ่ห่อนผิด มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสารพัด เทวดาซึ่งรักษ์พระศาสนา สัปบุรุษจะแพ้แก่ทรชน ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุณผัว ลูกศิษย์จะสู้ครูพัก ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอำนาจ กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย ผู้มีตระกูลจะสูญเผ่า ผู้มีเสียจะเสียซึ่งอารมณ์ พระมหากษัตริย์จะเสื่อมสิงหนาท อาสัจจะเลื่องลือชา ผู้กล้าจะเสื่อมใจหาญ ผู้มีสินจะถอยจากทรัพย์ ทั้งอายุจะถอยเคลื่อนจากเดือนป ทั้งพืชแผ่นดินจะหย่อนไป ทั้งสรรพว่านยาจะอาเพศ จวงจันทร์พรรณไม้อันหอมรส ี ทั้งข้าวก็จะยากหมากจะแพง จะบังเกิดทรพิษมิคสัญญี เขตคามประเทศธานี จะอ้างว้างอกใจทั้งไพร่พล จะร้อนอกสมณาประชาราษฎร์ จะรบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย ทางน้ำจะแห้งเป็นทางบก สิงห์สาราสัตว์เนื้อเบื้อ ทั้งผู้คนสารพัดสัตว์ทั้งหลาย ด้วยพระกาฬจะมาผลาญแผ่นดิน กรุงศรีอยุธยาเคยเกษมสุข จะเป็นเมืองแพศยาอาธรรม์

อุบัติเหตุเกิดทั่วทิศาน เกิดนิมิตพิศดารทุกบ้านเมือง อกแผ่นดินเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง ผีเมืองนั้นจะออกไปอยู่ไพร พระกาฬกลีจะเข้ามาเป็นไส้     อกพระกาฬจะไหม้อยู่เกรียมกรม เมื่อพินิจพิศดูจะเห็นสม มิใช่เทศกาลลมฝนก็อุบัติ เกิดวิบัตินานาทั่วสากล จะรักษาแต่ฝ่ายอกุศล มิตรตนจะฆ่าซึ่งความรัก คนชั่วจะมล้างผู้มีศักดิ์     จะหาญหักผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย น้ำเต้าอันลอยนั้นจะถอยจม     เพราะจัณฑาลมันเข้ามาเสพสม เพราะสมัครสมาคมด้วยมารยา ประเทศราชจะเสื่อมซึ่งยศถา     พระธรรมาจะตกลึกลับ จะสาบสูญวิชาการทั้งปวงสรรพ สัปบุรุษจะอับซึ่งน้ำใจ ประเวณีจะแปรปรวนตามวิสัย ผลหมากรากไม้จะถอยรส เคยเป็นคุณวิเศษก็เสื่อมหมด จะถอยถดไปตามประเพณี สารพันจะแห้งแล้งไปทุกที่ ฝูงผีจะวิ่งเข้าปลอมคน     จะเกิดการกลีทุกแห่งหน     จะสาละวนถ้วนทั่วทั้งหญิงชาย จะเกิดเข็ญเป็นอุบาทว์นั้นมากหลาย ฝูงคนจะล้มตายลงเป็นเบือ เวียงวังจะรกเป็นป่าเสือ จะมิหลงหลอเหลือในแผ่นดิน จะสาบสูญล้มตายเสียหมดสิ้น จะสูญสิ้นการรณรงค์สงครามกัน แสนสนุกยิ่งล้ำเมืองสวรรค์     นับวันจะเสื่อมสูญเอยฯ

    คำพยากรณ์นี้ปรากฏสืบทอดกันมาหลายร้อยปี “กรุงศรีอยุธยา” ในคำพยากรณ์นั้น จะหมายถึงประเทศเขตไหนก็ตาม หากจะพิจารณาสภาพการณ์ในปัจจุบันแล้ว อดเผลอไม่ได้อยู่ร่ำไป ที่จะคิดว่าข้อความทั้งหมดนั้นเป็นคำพยากรณ์ประเทศไทยในสมัยนี้ และกำลังเป็นที่ประจักษ์ถึงความแม่นยำอย่างน่าอัศจรรย์
     ลองพิจารณาอาเพศต่างๆ ในคำพยากรณ์นั้นกันดู เช่น
     เทวดาซึ่งรักษ์พระศาสนา จะรักษาแต่ฝ่ายอกุศล ดูคนที่มีโอกาสจะร่ำรวยเด่นในปัจจุบันเถิด ว่าส่วนใหญ่เป็นคนประเภทไหน เข้าตำราอีกตำราหนึ่งว่า ที่ซื่อถือพระเจ้า ว่าโง่เง่าเต่าปูปลา
     มิตรตนจะฆ่าซึ่งความรัก มีตัวอย่างให้เห็นโดยทั่วไปว่า คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันถือผลประโยชน์สำคัญกว่ามิตรภาพ มักทิ้งมิตรมากกว่า ทิ้งผลประโยชน์
    ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุณผัว เรื่องคบชู้ฆ่าผัว ยังปรากฏเป็นข่าวประจำวัน
    ลูกศิษย์จะสู้ครูพัก จะหาญหักผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย การประท้วงต่างๆเห็นจะเป็นคำตอบที่ชัดเจนดี
     ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอารมณ์ เพราะสมัครสมาคมด้วยมารยา ก็เห็นจะได้แก่พระก็มีการประท้วง และมีการเดินกับเขาด้วยเหมือนกันนั่นแหละ
     สัปบุรุษจะอับซึ่งน้ำใจ เพราะกฎหมายสู้กฎหมู่ไม่ได้
     ผู้เขียนจำได้จากคำเล่าขานของผู้เฒ่าผู้แก่เพื่อถ่ายทอดสู่รุ่นลูกหลานนัยว่าเป็นคำทำนายปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาว่า อนาคตเมืองไทยแบ่งเป็น ๑๐ยุคสมัย ดังนี้
     “มหากาฬ ภาณยักษ์ รักบัณฑิต สนิทธรรม จำแขนขาด ราษฎร์โจร ชนร้องทุกข์ ยุคทมิฬ ถิ่นกาขาว ชาววิไล”
     นัยว่ารัชกาลปัจจุบัน คือ ยุคสมัยถิ่นกาขาว หมายถึงมีชาวต่างชาติฝรั่งมังค่าจะเข้ามาสู่ประเทศมากขึ้น หมายถึงมีความเจริญรุ่งเรืองทางวัตถุ แต่น่าเป็นห่วงเรื่องศีลธรรมละกระมัง ! จึงขอบันทึกไว้เพื่อเตือนสติและกันลืม

ยุคเสื่อมถอย (ทุรยุค)
ลามกประเทศทั้ง      ทุรมิตร
อีกตระกูลเผ่าชิด       ชั่วร้าย
ภรรยาทาสทุจริต     จำพวก นี้พ่อ
ควรบุคคลพึงพ่าย     ผ่อนลี้หลีกหนี
(โคลงโลกนิติ)