โมเดลปลาตะเพียนแหวกว่ายสู่เป้าหมาย
นโยบายและกฏหมายคือส่วนหนึ่งของกระแสน้ำ ถ้ากระแสน้ำไหลบ่าท่วมท้นเช่นน้ำเหนือที่สุโขทัยโดยที่ปลาตะเพียนยังมีหางที่ไม่แข็งแรงพอ ก็จะถูกสายน้ำพัดพาไปไร้ทิศทางด้วยความบอบช้ำ แต่ถ้ามีหางที่แข็งแรงและมีทิศทางชัดเจนก็อาจใช้กระแสน้ำเป็นพลังให้เลื่อนไหลไปสู่เป้าหมายโดยไม่ต้องออกแรงมากนัก
เช่นเดียวกับนโยบายที่ลงสู่ชุมชน กองทุนหมู่บ้านและโครงการSMLเป็นตัวอย่างที่ดี
ผมพบว่า ในหลายๆเรื่องนโยบายส่งผลกระทบมากกว่ากฏหมาย เช่นกองทุนฟื้นฟูและพัฒนาเกษตรกรเป็นกฏหมายเช่นเดียวกับพรบ.ส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม แต่มีผลไม่มากนัก ขณะที่กองทุนหมู่บ้านเริ่มจากนโยบายและพัฒนาเป็นกฏหมาย ส่งผลกระทบต่อชุมชนค่อนข้างมาก
ที่จริงกฏหมายน่าจะแสดงความมั่นคงยั่งยืนเพราะมีโครงสร้างและกลไกปฏิบัติเพื่อให้บรรลุผลตามกฏหมายชัดเจน แต่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น
คุณอำนวยจำเป็นต้องรู้เรื่องเหล่านี้ด้วย เพราะจะได้ช่วยให้ปลาตะเพียนพัฒนาส่วนหางของตนเองได้อย่างสอดคล้องกับทิศทางและความแรงของกระแสน้ำ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาย ภีม ภคเมธาวี ใน สถาบันจัดการความรู้เพื่อชุมชน
หมายเลขบันทึก: 2574, เขียน: 2005-08-17 09:05:47+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2012-02-11 13:56:08+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, อ่าน: คลิก