รอยตะปู

รอยตะปู

มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดีพ่อของเขาจึงให้ตะปู
กับเขา 1 ถุงและบอกเขาว่าทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี
 โมโห หรือโกรธใคร ก็ตาม ให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน
 วันแรกผ่านไปเด็กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้วถึง
 37 ตัว วันที่ 2 และ วันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไป
 ผ่านไปจำนวนตะปูก็ค่อยๆลดลง ลดลงๆ
 เพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าการรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบ
 ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ

แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถ
 ควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้น
 เขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า เขาคิดว่าเขาไม่จำเป็น
ที่ต้องตอกตะปูอีกแล้ว เพราะเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว
เขาสามารถควบคุม ตัวเองได้ดีขึ้นไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว

พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
 ลองพิสูจน์ให้พ่อดูทุกๆครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้
ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ1 ตัว วันแล้ววันเล่า
เด็กชายก็ค่อยๆถอนตะปูออกทีละตัวๆ จนในที่สุด
วันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูก ถอนออกเด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่า
ผมทำได้แล้วครับในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ

พ่อไม่ได้พูดว่าอะไรแต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น
 แล้วบอกลูกทำได้ดีมากทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ
เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิมมันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้
 ลูกจำไว้นะว่าเมื่อไหร่ที่เราทำอะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์
 สิ่งนั้นมักจะเกิดรอยแผลเหมือนกับการเอามีดไปกรีดหรือแทงใครเข้า
 ต่อให้ใช้คำว่า..ขอโทษ..สักกี่หนก็ไม่อาจจะลบรอยแผล
หรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้ลูกจงจำ
คำว่า ..ขอโทษ..ไว้เสมอนะไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เรา
หรือ ไม่ก็ตามนะจำไว้อีกด้วยว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้น
รอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขาเขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้......ตลอดไป

สิ่งที่สำคัญคือรู้ทันความโกรธให้เร็วที่สุด
ทันทีที่สติรู้ทันว่า เราปล่อยให้ความโกรธครอบงำ
อย่างน้อยมันจะหยุดเพ่งโทษคนอื่น
วางความยึดมั่นว่าเราถูกลงเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ไขสถานการณ์
ดีกว่าปล่อยให้ความยึดว่า ตัวเองถูกเสมอ
หรือฐิทิมานะมาทำลาย ทุกอย่างรวมทั้งชีวิตตัวเราเอง

                                                           

ขอขอบคุณ

                                                            หนังสือ “ สิ่งดีดีมีให้แบ่งปัน” ค่ะ