ดีใจด้วยค่ะสอนเรียนเล่นนะสนุกมากๆ ไม่เครียดหรอกค่ะ ที่เครียดนะมันเรื่องอื่น ที่รุมเร้าให้ครูปวดหัว กำสอนอยู๋ ก็เสียงไมค์มาแล้ว เรียกตัว ให้ได้ดังใจ ไม่ไปก็ให้เด้กมาตามว่าเรื่องด่วน
เออ แล้วสอนเด็กไม่ด่วนรึไงแล้วก็เลยชั่วโมง เด็กก็หมดอารมณ์ ครูก็หมดอารมณ์
ขอบคุณค่ะที่แบ่งปัน อาจารย์เขียนอีกนะคะ แล้วอย่าลืมให้ผู้รูช่วยตรวจ พี่เองเวลาทำจริงก็พิมพ์ตกหล่นแบบที่พิมพ์ในg2k นี่แหละกลายเป็นเรื่องน่าคิดต้องแก้ไข งานไม่สำเร็จดังเป้าหมายสักที
เป็นกำลังใจให้นะคะ ค่อยๆทำไป อย่าทิ้งเด็ก ทำในห้องเรียนในชั่วโมงที่สอนนี่แหละคะ กุศลแรงดีนักแล ส่วนการเสนอนั้นมันละเอียดอ่อน ก็ยังเป็นปัญหาสำหรับพี่ ต้องหาผู้ใจบุญตรวจช่วยชี้แนะ ช่วงนี้ปิดเทอมก็เร่งๆวางแผน เด๋ยวเปิดเทอมใจเราก็จะอยู๋กับเด้กน้อย
เฝ้าแตจัดระเบียบชีวิตให้เค้า เผลอแพล๊บเดียว เอ้า หมดเขตส่ง อิอิ
เป็นอย่างนี้ประจำ จนจะเกษียณ์แล้ว ขำดีค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แบ่งปัน/ ติชม
ตอนแรกก็เครียดมากค่ะ จัดเวลาไม่ถูกทีนี้วิธีจัดเวลาใหม่ในแนะก่อนชั่วโมงต่อไปถ้า เรามีเหตุต้องถูกเรียกจัดแถว ประชุม ต้องใช้เวลานอกนะลูก(แต่ก่อน ก็ยังไม่มุ่งมั่นมากค่ะ แต่อยากพูดได้พูดเป็นประกอบกับอยากพัฒนาตนเองเยอะๆ ต้องทุ่มค่ะ )
พอแก่แล้วยิ่งเชื่องช้าค่ะ พิมพ์ถูกๆผิดๆบางทีตาลายค่ะ