สวัสดีค่ะพี่ ภูสุภา
ขอบคุณสิ่งดี ๆ ประสบการณ์บางสิ่งบางอย่างที่ได้จากพี่ค่ะ
ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่จะมีคนมาขุดกรุอ่าน แต่เขินจังค่ะ เขียนโก๊ะๆ ไปเรื่อย ๆ ตามอารมณ์ อ่านแล้วช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
(^___^)
ขอบคุณสังคมอุดมปัญญา (2-39)
และสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดตลอด 1 ปีเต็มจากการเป็นสมาชิกใน Gotoknow คือ ... การได้เรียนรู้จากประสบการณ์ ความคิด บทเรียน คำแนะนำ สิ่งที่นำมาแลกเปลี่ยนกันด้วยน้ำใจไมตรีและจิตใจที่เปิดกว้างในสังคมนี้... ล้วนทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่งดงาม เบิกบาน และเปี่ยมล้นด้วยกำลังใจที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้แก่ตนเอง แก่สังคม และโลก
คนไม่มีรากย้อนมาดูบันทึกเก่า ๆ ของตัวเอง จึงพบว่า….วันนี้ครบรอบ 1 ปีพอดีในการเขียนบันทึกแรกใน G2K บันทึกแรกที่เขียนคือ เพื่อนร่วมทางผู้อารี แม้จะเป็นสมาชิก G2K ตั้งแต่วันที่ 8 มีนาคม 2551 แต่ก็ยังไม่ได้เขียนบันทึก ได้แต่อ่านและเข้าไปคอมเม้นท์บันทึกของท่านอื่น ๆ เนื่องจากเขียนบล็อกไม่เป็น ต้องขอบคุณเป็นพิเศษที่สุดคือ อาจารย์ขจิต บล็อกเกอร์ผู้แสนจะอารีอารอบและเป็นที่รู้จักกันไปทั่ว Gotoknow เป็นผู้ช่วยเหลือคนแรกที่ทั้งผลักทั้งดัน และสอนเทคนิคสำคัญ ๆ ให้ จนกล้าเขียนบันทึกแรก เป็นการเขียนบล็อกที่อาศัยช่องทางการเรียนรู้ผ่านบล็อกอย่างแท้จริง เพราะไม่เคยไปอบรมการเขียนบล็อกมาก่อน แต่เขียนเลย (ภายหลังได้ไปร่วมอบรมโดยการชักชวนของอ.ขจิตครั้งหนึ่ง) พี่ศน.อ้วนพี่สาวแสนดี คุณใบบุญ อ.พนัส พี่อ้อย พี่สะมะนึก ซึ่งล้วนช่วยให้ข้อมูลในการเขียนบันทึกแรก
ถ้าเช่นนั้น... เราก็น่าจะทำ AAR (After Action Review) ตัวเองบ้าง ทำอะไรก็ตามที ต้องมีการทบทวนหรือสรุปบทเรียนสิ่งที่ได้ทำไปแล้ว (แม้ว่าตอนปีใหม่จะได้ทำ AAR ตัวเองไปแล้ว ส่งผลให้มีการปรับกระบวนทัศน์และวิธีการใช้เวลาใน G2K ของตัวเองไปแล้วครั้งใหญ่) คราวนี้ต้องคิดต่อว่า แล้วจะ AAR ประเด็นไหนดีล่ะ...
ย้อนไประลึกถึงความรู้สึกที่เขียนบันทึกแรกนั้น ทั้งตื่นเต้นดีใจ ภูมิใจ สนุก กระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น อยากเขียน อยากอ่านบันทึกของคนอื่น ง่วนอยู่กับ G2K เกือบทั้งวัน จนเป็นที่ผิดสังเกตของสมาชิกในครอบครัว หลานสาวตัวเล็ก สามใบเถาถึงกับงอนที่คุณยายน้อย (น้องสาวคุณยาย) อย่างคนไม่มีราก ซึ่งเอาแต่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ไม่เล่นกับเขาเหมือนเดิม เผลอ ๆ ก็จะเดินมาปิดสวิตช์คอมพ์ให้โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเสียงั้น ... สรุปได้ว่ารู้จักสังคมแห่งนี้แรก ๆ ก็สนุก ตื่นเต้น หมกมุ่น อยากเรียนรู้ อยากรู้จักไปเสียทุกคน จึงหันมาตรวจตราความรู้สึกในวันนี้...วันที่ครบ 1 ปี ในการเขียนบันทึกใน G2K มีหลายความรู้สึกและตระหนักได้เลยว่า เราได้ประโยชน์จากการเป็นสมาชิกในสังคมอุดมปัญญาแห่งนี้มากมาย เช่น 1. กล้าที่จะเขียนมากขึ้น คนไม่มีรากเป็นคนชอบเขียน อยากเขียน แต่เขียนแล้วเก็บไว้อ่านเอง โชคดีที่มีหัวหน้าซึ่งเป็นนักเขียนมีชื่อ คุณถวัลย์ มาศจรัส ช่วยสอนสั่ง ให้กำลังใจในการฝึกเขียน เมื่อได้มาเขียนบันทึกใน G2K ทำให้เกิดความมั่นใจในการเขียนมากขึ้น ด้วยจะมีกองเชียร์ที่แสนจะน่ารัก คอยมาอ่านและคอยต่อเติมเสริมความคิด แม้จะเขียนรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง กัลยาณมิตรก็คอยมาอ่านและให้กำลังใจ และยังมีบางท่านที่เป็นครูบาอาจารย์ ให้ความรู้ในการใช้ภาษาไทย (ขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับ อ.ธ.วัชชัย) ให้มีความระมัดระวังและเรียนรู้ที่จะศึกษาหาความรู้การใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องมากยิ่งขึ้นด้วย 2. ได้ความรู้ ประสบการณ์ในแง่มุมที่ไม่เคยสนใจมาก่อน อย่างไม่รู้ตัว จากการอ่านและเข้าไปโต้ตอบ ไปคอมเม้นท์บันทึกของบล็อกเกอร์ท่านอื่น ๆ และเมื่อต้องการข้อมูลใด ๆ ขอความช่วยเหลือจากกัลยาณมิตรท่านใดก็จะได้รับการตอบรับ ช่วยเหลืออย่างทันท่วงที (ขอบคุณข้อมูลการใช้งาน G2K และอื่น ๆ ที่คุณกวินถ่ายทอดให้ , ข้อมูลทางการแพทย์จากพี่หมอเจ๊ บล็อกเกอร์ในดวงใจ ข้อมูลด้านต้นไม้ใบหญ้า ข้อคิดและเศรษฐกิจ จากพี่ศศินันท์ ฯลฯ) ได้เรียนรู้ประสบการณ์จากเรื่องราวจริงที่ได้เข้าไปรับรู้ ทั้งจากท่านพระปลัด ท่านเตวิชโช ท่านอ.พลเดช อ.ทนัน คุณครูกานท์ ท่านอ.หลินฮุ่ย อ.ประจักษ์ อ.พรรณา อ.แผ่นดิน อ.ยูมิ ท่านSmall man พี่น้าอึ่งอ๊อบ พี่ดาวลูกไก่ พี่เอื้องแซะ พี่อักษรทับแก้ว คุณอ๋อย (แอมแปร์) คุณอุ๊ คุณวัชราทองหยอด คุณเอกราช แก้วเขียว พี่แจ๋ว พี่ดา คุณศิลา คุณแอ้ด พี่คิม พี่นุส (อุดร) พี่นุช (คุณนายด๊อกเตอร์) พี่เขี้ยวมนัญญา พี่ครูต้อย พี่ภูสุภา คุณครูวิช คุณแสงศรี คุณหนุ่มกร คุณPoo น้องครูตุ๊กแก น้องครูแอ๊ว คุณครูป้อม คุณlovefull อ.วาสนา คชไกร น้องก้านกอ คุณซวง คุณเบดูอิน และอีกมากมายหลายท่านที่ไม่อาจเอ่ยชื่อได้หมด... ทำให้ได้ข้อคิดและมีโลกทัศน์ในการมองโลกและการใช้ชีวิตต่างไปมากมายอย่างน่าแปลกใจ 3. ได้กัลยาณมิตร ครั้งแรกที่เข้ามาเขียนบันทึกใน G2K เพื่อนสนิทเตือนว่าให้ระวัง เพราะนี่คือ “โลกเสมือน” เราไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคนที่เราคุยด้วย ทุกคนล้วนแต่มีจุดประสงค์ที่แตกต่างกันในการเข้ามาเขียนบันทึก...ทำเอาคนโก๊ะ ๆ อย่างคนไม่มีรากใจฝ่อไปพักใหญ่ แต่เมื่อหา “จุดสมดุลทางความคิด” ได้แล้ว... คนไม่มีรากกลับพบว่า แม้จะเป็นสังคมเสมือน แต่เราสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ให้เป็น “จริง” มีความเอื้อเฟื้อและเกื้อกูลกันได้อย่างน่าแปลกใจ คนไม่มีรากได้เพื่อนสนิทซึ่งคุยกันได้ในเกือบทุกเรื่องใน G2K คอยปลอบประโลม ให้กำลังใจ ส่งหนังสือดี ๆ ส่งความปรารถนาดีให้กันตลอดเวลา แม้จะไม่เคยพบหน้าค่าตาตัวจริงเลยก็ตามที (คุณใบไม้ย้อนแสง ครูปู ครูมิม คุณแจ๋ว คุณกวิน กัลยาณมิตรรุ่นแรกใน G2K) และที่สำคัญ คือ การเรียนรู้ที่จะเสริมสร้าง รักษาคงไว้ซึ่งมิตรภาพกับเพื่อน ๆ ในขอบเขตที่ทุกคนมีความสุขและผ่อนคลายโดยไม่มีเรื่องของผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง สรุปแล้วมีแต่ได้กับได้...เลยลองคิดต่อว่าแล้ว สังคม G2K และกัลยาณมิตรของเราได้อะไรจากเราบ้าง.... 
ตกใจเล็กน้อยว่า...เขียนบันทึกได้มากกว่าที่ตัวเองคาดไว้ ไล่เรียงดูมี 4 บล็อก รวม 88 บันทึก (ไม่รวมบันทึกนี้) คือ
1. อาหารเพื่อจิตวิญญาณ (38 บันทึก) เป็นบันทึก เรื่องเล่า สาระ แนวคิดที่ได้จากการอ่าน ฟัง ประสบพบเห็นในชีวิตประจำวัน เพื่อบำรุงและหล่อเลี้ยง "จิตวิญญาณ"
2. พลังแผ่นดิน (10 บันทึก) เป็นบันทึกเกี่ยวกับเรื่องเล่าที่ได้จากความสุข ความประทับใจ และประสบการณ์การทำงานร่วมกับ "ครูภูมิปัญญาไทย"และเครือข่าย "ครูภูมิปัญญาไทย"
3. เล่าเรียนเขียนอ่าน (14 บันทึก) เป็นบันทึกเส้นทางการเรียนรู้ของนิสิตปริญญาเอก สาขาการศึกษานอกระบบ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย บอกเล่าทฤษฎี แนวคิด ความรู้ ทักษะ ประสบการณ์ที่ได้จากการเรียนรู้จากห้องเรียน
4. เส้นทางระหว่างบรรทัด (26 บันทึก) เป็นอนุทินส่วนตัวที่บันทึกเกี่ยวกับเรื่องราวปิ๊ง แว๊บ พบเห็น ประทับใจ เบาสบาย ชวนให้ยิ้ม เรียนรู้ และมีความสุข รอการค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมที่จะเขียนเป็นบันทึกต่อไป
วันนี้ทบทวนและสรุปบทเรียนแล้ว... วางแผนและออกแบบแผนที่ชีวิตในการใช้เวลาใน G2K อีกครั้ง บอกตัวเองว่าจะต้อง “สร้างสรรค์สิ่งที่เป็นประโยชน์ให้แก่กัลยาณมิตรมากยิ่งขึ้น” แม้จะต้องใช้เวลาใน G2K นี้น้อยลง แต่ก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะทำตัวเป็นสมาชิกที่ดี โดยทำตามศักยภาพและขอบเขตของเวลาที่มีอยู่
และสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดตลอด 1 ปีเต็มจากการเป็นสมาชิกใน Gotoknow คือ ... การได้เรียนรู้จากประสบการณ์ ความคิด บทเรียน คำแนะนำ สิ่งที่นำมาแลกเปลี่ยนกันด้วยน้ำใจไมตรีและจิตใจที่เปิดกว้างในสังคมนี้... ล้วนทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่งดงาม เบิกบาน และเปี่ยมล้นด้วยกำลังใจที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้แก่ตนเอง แก่สังคม และโลก
ขอบคุณด้วยหัวใจ แด่...
Gotoknowและกัลยาณมิตรทุกท่าน
(^___^)
คำสำคัญ (Tags): #aar ครบรอบ1ปีการเขียนบันทึกของคนไม่มีราก#กัลยาณมิตร#สังคมอุดมปัญญา โกทูโนว์#สำนึกขอบคุณ#แลกเปลี่ยนเรียนรู้#1 ปี กับ 88 บันทึก
หมายเลขบันทึก: 250713เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2009 11:46 น. ()ความเห็น (67)
สวัสดีครับอาจารย์ ขอแสดงความยินดี ครับผม
(^___^) ชอบใจโลโกนี้
ขอแวะก่อนใครเพื่อนเลยค่ะ
จะค่อย ๆ ตามขุดกรุอ่าน นะคะ..โปรดระวัง
สวัสดี ครับ คุณคนไม่มีราก
ผมรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ดาวของผม กับ ไดอารี่ของคุณ ตรงกัน พอดี 88
(กลัวจะแปลกใจมากไปกว่านี้อีก ถ้า เลขท้าย 2 ตัวงวดนี้ ออก 88)
การเรียบเรียงความคิด หาบทสรุปให้กับตัวเอง...
ทำให้เรารู้สึกว่าได้รื้อลิ้นชักที่เก็บของของเราไว้ แล้วเลือกเก็บ....เลือกทิ้ง.... สิ่งพึงประสงค์ และไม่พึงประสงค์ออก เพราะเมื่อทำเสร็จแล้ว จะมีพื้นที่ในลิ้นชักว่างอีก....
จะได้เริ่มเก็บสิ่ง....ที่อยากเก็บต่อไปอีก.....
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบทำครับ....ทุกครั้งที่ทำก็จะสนุก....หยิบสิ่งนั้นมา พินิจ...วิเคราะห์....พิจารณา...(เคยมีอยู่บ่อย ๆ ที่โยนทิ้งไปแล้ว...เสียดาย...ก็ตามไปเก็บมาใส่เอาไว้อีก)...บางทียังคิดนะครับว่า...บ้าหอบฟางหรือเปล่า...
เอาน่า...ลองเก็บไว้ก่อน...เพราะบางที่อาจจะมีประโยชน์ก็ได้
คุณคนไม่มีรากรู้มั้ย ครับ สมุด เฟรนด์ชิพ สมัยประถม ผมยังเก็บไว้อยู่เลยครับ...(ทั้ง ๆ ที่ ปลวกกินไปมากกว่า30%แล้ว)เก็บไว้เพราะเมื่อได้อ่านลายมือของเพื่อนที่เขียนถึงเรา...ทำให้ผมรู้สึกว่าเพื่อนยังอยู่กับเราไม่ได้ไปไหนไกล.....
ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้สึกนึกคิดระหว่างผมกับคุณ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณแสงศรี
เรื่องมหัศจรรย์ในโลกนี้มีมากมายจริง ๆ ค่ะ
คนไม่มีรากรู้สึกได้ว่าเรามีความคิดเห็นคล้ายกันหลายเรื่องค่ะ...
ชอบ AAR ชีวิต ชอบคิด วิเคราะห์เรื่องราวในชีวิต ชอบเก็บสมุดเฟรนด์ชิพเก่า ๆ ตั้งแต่ชั้นประถมก็ยังอยู่ดี (ปลวกไม่กินด้วย) ค่ะ
รวมทั้งเลข 88 ด้วย...
ลองซื้อล๊อตเตอรี่งวดนี้ก็ดีนะคะ...ถ้าเกิดออกเลข 88 ขึ้นมาคงได้ เฮ...แน่เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
เผอิญ ผมแวะออกไปข้างนอกมา ...เลยชวนคนขายมาที่นี่ด้วย ครับ
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
กอเปลี่ยนรูปใหม่อีกแล้ว
น่ารักมั้ย น่ารักมั้ย
อิอิ
พี่คนไม่มีรากได้ความรู้จากกอด้วยเหรอค่ะ
แน่ใจน่ะ แน่ใจน่ะ
อิอิ กอมีเขียนให้ความรู้กะเค้าด้วยน่ะ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีใจจัง
จุ๊ฟๆ
เปลี่ยนรูปใหม่ดีกว่า รูปนี้เล็กจัง มองไม่เห็นน้องพัดลมเลย
ไปแปรงร่างก่อนค่ะ
เดี๋ยวมาใหม่
มาร่วมขอบคุณ gotoknow ด้วยคนครับ...
สวัสดีจ้ะน้องกอ
เปลี่ยนภาพอีกแล้ว...อย่าเปลี่ยนใจก็แล้วกัน
รู้ตัวไหมว่า...สำหรับน้องกอแล้ว...เป็นคนที่ทำให้พี่ได้เรียนรู้ในเรื่อง ความจริงใจและความซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง มากที่สุดเลยจ้ะ
ขอบใจน้องกอจ้ะ
(^___^)
สวัสดีนกแห่งอรุณรุ่ง
การทำ AAR หลังการทำงานหรือกิจกรรมทุกประเภทเป็นสิ่งดีทีควรทำ เพราะทำให้ได้ทบทวน หาทางวางแผนในการทำงาน/กิจกรรมนั้นอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
Congratulations !!!!
ดอกอะไรครับ สวยดี
ลืมโพตส์
สวัสดีค่ะ
* แวะมาสุขสันต์วันครบรอบปีใน G2K ค่ะ
* 
* สุขกายสุขใจ(v_v) และ ( ^_^ ) นะคะ
...............
สวัสดีครับคุณพี่
มาร่วมยินดีด้วยอีกคนนะครับ กับขวบปีแรก :)
อ่านไปแล้วก็รู้สึกร่วมไปด้วยที่ G2K นั้นเป็นชุมชนน่ารัก น่ารัก มีแต่พี่ๆที่หวังดีให้กันและกันเสมอ
พี่คนไม่มีรากเป็นอีกท่านที่เดย์คุ้นเคยจากที่ได้ให้เกียรติเข้ามาที่ห้องสม่ำเสมอ และได้มอบคำชี้แนะต่างๆมากมาย ให้กับบล็อกเกอร์ท่านอื่นๆ ที่เดย์เข้าไปอ่านเจอ
รออวยพรอีกทีปีหน้านะครับ :)
- สวัสดีค่ะ
- กลับมาแล้วค่ะ กลับมาพร้อมหัวใจดวงเดิมค่ะ
- เห็นด้วยกับข้อมูลที่เขียนทุกประการเลยค่ะ
- ได้ความกล้าที่จะเขียน ได้ความรู้ และที่สำคัญได้กัลยาณมิตรนั่นเอง
- คิดถึงเสมอนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ไวจังหนึ่งปีแล้ว
เจริญพร โยมคนไม่มีราก
คุณโยมมีที่ปรึกษาคอยแนะนำเรื่องเขียนบันทึก
แต่อาตมาไม่มีใครแนะเลยโยม เขียนไปแบบลองผิดลองถูก
และอ่านจากบันทึกสมาชิกท่านอื่นๆ ส่วนใหญ่แล้ว
อาตมาเข้ามาอ่านบันทึกมากกว่า เพราะมีความรู้ครบทุกวิชา
ซึ่งผู้ที่เขียนส่วนมากมีความรู้ มีทักษะ สูงๆกันทุกท่าน
เจริญพร
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มีราก
กอมีอะไรมาให้ดู
ดูดีดีน่ะ
หลับตาก่อนค่ะ
หลับตาแล้วนับ 1 -10 ในใจ
ต้องหลับตาก่อนน่ะค่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
..
.
.
.
ไม่มีอะไรค่ะ กิ้วกิ้ว
ซึ้งค่ะ น้ำตาซึม...
สวัสดีครับ
อิๆ โดนปิดสวิตช์คอมพ์เฉยเลย
คุณคนไม่มีราก ยังมีฉายาอื่นๆ ที่พวกเราไม่รู้อีกแฮะ
คุณยายน้อย (ภาษาจีนว่ายังไงครับ)
ผมก็ได้เป็นปู่แล้วเหมือนกันนะ
งงเลย
ดีใจที่มีคนเขียนถึงเรา
มาฉลองด้วยคนหนึ่ง
*อ้อ review หยอดกระปุก)
สวัสดีครับ ตามภูมิปัญญาของผมที่ส่วนใหญ่เกิดจากประสบการณ์มาเกือบทั้งชีวิตของคนเป็นครูมายืนยันมารับรองว่าบันทึกของท่านมีคุณค่ามหาศาลนับอนันต์ ขอเป็นกำลังใจให้ท่านบันทึกสิ่งดีดีตลอดไป ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขตลอดไป
สวัสดีค่ะ..น้องสาวที่น่ารัก
แม้พี่อ้วนจะไม่ได้คุยด้วยบ่อย แต่อ่านทุกเรื่องราวของน้องสาวค่ะ แบบว่าพยายามอย่างที่สุดที่จะขอเพียงให้ได้อ่าน ความรู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ พี่อ้วนคิดว่า G2K เป็นความมหัศจรรย์ของชีวิตเลยทีเดียว อะไรๆที่ไม่เคยได้สัมผัสในชีวิตจริง แต่กลับได้รับจากที่นี่ จนกระทั่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้ว เหมือนที่พี่อ้วนเคยเขียนในบันทึกหลากความรู้สึกเชียวค่ะ กลายเป็นหนึ่งส่วน..หนึ่งเสี้ยวที่อยู่ในห้วงความคิดคำนึงตลอด ไม่ว่าในเวลาทำงานหรือยามใดก็ตาม
ขอบคุณ..G2K ที่ทำให้พวกเรามีวันนี้ ..G2K สังคมอุดมปัญญา ..คิดถึงและรักค่ะ..ซึ้งจังยังไม่ลืมพี่อ้วน ฝากดอกสวยรับลมร้อนของหน้าแล้งนี้ แด่คนเก่งจ้ะ ...
สวัสดีค่ะเอก
ใช่แล้วค่ะ ตัวเองยังรู้สึกว่าทำไมเร็วจัง 1 ปีแล้ว....
เพื่อนมากมาย ล้วนแต่มีความคิดดี ๆ เป็นสิ่งที่ทำให้โหลติดใจที่นี่ค่ะ
(^___^)
น้อง กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)
โอ้โห...ซนจริง ๆ ...
หลอกกันด้ายยยยยย.....
รูปนี้ดีค่ะ เห็นชัดดีค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณไม่แสดงตน
ยินดีต้อนรับค่ะ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
(^___^)
พี่คนตัดไม้คะ
ชื่อดอกมะงั่วรู้หาว มะนาวรู้โห่ ค่ะ
สวัสดีค่ะอ.พรรณา
ดีใจจังค่ะที่คอมพ์ของอาจารย์กลับจากพักร้อนแล้ว...ไม่งั้นเหงาแย่เลยค่ะ
ขอบคุณดอกไม้สีม่วงแสนสวยค่ะ ยิ่งดูยิ่งสวย
สุขกายสุขใจ(v_v) และ ( ^_^ ) เช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ adayday
เห็นด้วยค่ะที่ว่า...G2K นั้นเป็นชุมชนน่ารัก น่ารัก มีแต่พี่ๆที่หวังดีให้กันและกันเสมอ....
เรามีความชอบคล้ายกันจึงดึงดูดกันนะคะ เพราะชอบเพลงดี ๆ จรรโลงใจ จรรโลงความคิด...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ดีใจเอ๋ยดีใจจังที่คุณ ♥< lovefull >♥ กลับมาแล้ว
คิดถึงเลยค่ะ อย่าหายไปนาน ๆ อีกน้า...
ขอบคุณค่ะที่มาแวะทักทายกัน
(^___^)
คุณกวินคะ
ใช่ค่ะ ไวจัง....
ขอบคุณที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ
(^___^)
กราบนมัสการท่าน พระปลัด ค่ะ
ดังที่ท่านกล่าวว่า ... อาตมาไม่มีใครแนะเลยโยม เขียนไปแบบลองผิดลองถูก...นั้น
คนไม่มีรากคิดว่า ท่านเขียนบันทึกได้เรียบง่าย ชัดเจน สั้น กระชับ และยังเขียนธรรมะให้เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ง่ายด้วยค่ะ แม้จะลองผิดลองถูกเองก็ตาม
สาธุค่ะ
- สวัสดีค่ะน้องคนไม่มีราก
- พี่แจ๋วว่าความรู้สึกของพวกเราจะคล้าย ๆ กันนะคะ
- เริ่มจากเข้ามาเรียนรู้ ด้วยความไม่กล้า
- ต่อมาเริ่มกล้า แต่ยัง กล้า ๆ กลัว ๆ
- ตามด้วยลองผิดลองถูก เหมือนท่านพระปลัดว่า
- แล้วก็มีคนใจดี มาคอยตรวจสอบ ชี้แนะ พวกเราอีกที
- คราวนี้เราก็เริ่มกล้าแกร่ง อิ อิ
- สามารถหลายอย่าง เช่น กล้าพูดคุย กล้าเขียน กล้าคอมเม้นท์ มากขึ้น
- กล้าใช้ถ้อยคำคุ้นเคย เพราะเผลอใจไปว่าเราสนิทสนมกันเหลือเกิน
- กล้ากระเซ้าเย้าแหย่
- และด้วยเสน่ห์ทั้งหลายทั้งปวง
- พวกเราก็ตกหลุมพราง...อ่ะ ไม่ใช่...
- ตกหลุมรักโกทูโนว์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น
- เป็นเช่นนั้นกันหรือเปล่าคะ...พี่น้องงงงงง
- รักค่ะ
โอ๋ ๆ ซึ้งเลยหรือคะ...
สวัสดีค่อ. ธ.วั ช ชั ย
แรก ๆ เข้ามาใน G2K พอเห็นอาจารย์มา จะเสียวสันหลังวาบ...กลัวมีที่ผิด...^_^...
หลัง ๆ รู้สึกดีค่ะ เพราะบางทีที่ผิดก็เพราะใช้ตามความเคยชิน ความสับเพร่า ไม่ตรวจเช็คให้ดีเสียก่อน
ส่วนคุณยายน้อย ภาษาจีน ออกเสียงว่า "เหล่าอี๊" เนื่องจากสามใบเถานี่เขาเป็นลูกของหลานสาวคนโต (ลูกสาวพี่สาวคนโต) ค่ะ คนไม่มีรากก็เลยเป็นคุณยายน้อย แต่พอพาออกนอกบ้านในเรียก "เจ๊" หรือ "พี่สาว" ค่ะ ....^_^...
แก้แล้วนะคะ review , สวิตช์
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
- มาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
- ขอไปนอนก่อนนะเจ๊า...
พี่โก๊ะคนดี...
หนึ่งปีแล้วหรือค่ะ เร็วจังเลยนะคะ จำได้ไหมค่ะว่าช่วงที่เราติดหนึบแบบมาราธอนและนั่งอยู่หน้าคอมกันตลอดเวลาก็คือช่วงเวลาของการปิดเทอมนี่เอง ไม่หลับไม่นอน อิอิ แล้วขณะนี้ก็ปิดเทอมอีกแล้ว ก็หนึ่งปีแล้วนี่หน่าใช่ไหมค่ะ...วันเวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ในบางขณะสิ่งที่ตั้งใจอยากทำ ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย ฮา...ผ่านไปหนึ่งปีอีกแล้ว..
แม้ช่วงหลังมาเราอาจไม่ได้คุยกันบ่อย แต่ความปรารถนาดี ความเป็นกัลยาณมิตรก็ยังคงอยู่ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนนะคะ บันทึกต่างๆ ของพี่โก๊ะ มิมติดตามอ่านตลอดเวลา แต่บางที่อาจไม่ได้ทิ้งร่อยรอยไว้ ด้วยเวลาที่อันจำกัดทำให้ไม่สามารถได้เลยในขณะนั้น แต่ถึงอย่างไร เราก็สื่อกันได้ โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรกันเลย....ยังคิดถึง ระลึกถึง ห่วงใย รัก คิดถึงพี่โก๊ะคนดีเสมอค่ะ และยังจดจำช่วงเวลาดีๆ ที่ยังจดจำไว้ในใจไม่มีลืม
ขบวนการสี่ใบเถา ....สู้ๆ อิอิ
รักพี่โก๊ะคนดีค่ะ
พี่สาวจ๋า...
หนูเข้ามาแรกๆก็ไม่ค่อยกล้าฝากคอมเม้นท์ไว้ที่บันทึกของคนอื่น กล้าๆกลัวๆอยู่นาน ขนาดตอบคอมเม้นท์ในบันทึกตัวเองยังตอบแบบสั้นๆ
อยู่ๆไป รู้สึกคุ้นเคยจนถึงคุ้นใจในมิตรภาพ ก็เริ่มเม้นท์ยาวขึ้น ตอบเม้นท์ก็ยาวขึ้น จนบางทีเหมือนหนูไม่ค่อยมีสาระยังไงไม่รู้ ^_^
แต่หนูรู้สึกว่า สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้ใน G2K ....
ขอบคุณตักอุ่นๆที่ให้หนุนนอน ^__^
รักจัง..
สวัสดีค่ะ..1ปีที่คนไม่มีรากได้เรียนรู้อะไรมากมายจากG2K
เป็นสังคมที่อบอุ่นนะคะ...ยินดีด้วยนะคะ
สำหรับaddแล้วเมื่อวานเป็นวันครบ1เดือนของแม่ที่จากไป
เมื่อวานaddน้ำตาร่วงซะงั้น
addเข้าห้องแม่..ไปกอดเสื้อผ้าแม่
หอมกลิ่นตัวที่ยังกรุ่นอยู่บนเสื้อผ้า...พับเสื้อผ้าให้แม่ใหม่
ทั้งที่ก็พับตั้งหลายรอบแล้ว...จะทำประจำถ้าคิดถึงแม่
แต่ทั้งนี้ปล่อยน้ำตาให้ไหลอย่างไม่หยุดยั้ง...ใช่ว่าอ่อนแอนะคะ
สู้เสมอ...ขอบคุณกำลังใจที่ดีเสมอมา
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์นายประจักษ์~natadee
ภูมิปัญญาที่สั่งสมมาตลอดชีวิตการทำงานของท่านต้องนับว่า...เป็นสิ่งที่มีคุณค่าและเป็นมรดกของชาติบ้านเมืองค่ะ
ขอบพระคุณกำลังใจจากท่านค่ะ
คนตัวน้อยด้อยปัญญาอย่างคนไม่มีราก ได้เรียนรู้เรื่องการให้เกียรติ การยอมรับจากท่านผู้ใหญ่ที่มีแต่ความเมตตาเช่นท่านนี้...ต้องนับว่าเป็นมงคลชีวิตค่ะ
(^___^)
พี่อ้วนศน.อ้วน ที่รักเจ้า
ดีใจที่พี่สาวแสนดีมาเยี่ยมบันทึกนี้ค่ะ
....งานยุ่ง แต่ใจไม่ยุ่ง อาจไม่ค่อยได้ไปเยี่ยม แต่ไม่เคยลืมพี่อ้วนเลยค่ะ...^_^...
เหลืองอินเดียนี่งดงามจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
จริงค่ะ...ความคุ้นเคยเป็นยิ่งกว่า "ญาติ" ค่ะ
ขอบคุณพี่แจ๋วค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ
- ยินดีด้วยครับที่เจริญวัย 1 ขวบปี
- เช่นเดียวกับผมครับ แรก ๆ ก้ไม่ค่อยกล้าเขียน ได้แต่อ่านของคนอื่น
- ก็เห็นพี่ดาวฯ เขียน และชักชวน
- ก็จุดเริ่มเขียนเรื่อยมาครับ
- ก็เป็นสิ่งที่ดีนะครับ ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ด้วยความจริงใจ มิตรภาพ ทำให้เรามีเพื่อนมากขึ้น
- บ้างที่อยู่ใกล้ ๆ ก็นัดพบกันบ้างในบางโอกาสครับ
- ขอขอบคุณคนไม่มีรากที่เป็นเพื่อนที่ดีครับ
- และขอให้อยู่กับ g2k ไปนาน ๆครับ
สวัสดีค่ะ ครูมิม
ในG2K นี้ พี่ถือว่า ครูมิม คุณแจ๋ว คุณกวิน คุณใบไม้เป็นกัลยาณมิตรค่ะ
อดีตที่งดงามแม้ผ่านไปแล้ว เราก็ต้อง จดจำไว้ค่ะ
(^__^)
มาร่วมงาน 1 year anniversary! ด้วยคน
ใบไม้ก็ครบรอบ 1 ปีเหมือนกัน อิ..อิ..
ขอบคุณที่คุณคนไม่มีรากเป็นกัลยาณมิตรให้แก่กันตั้งแต่ยุคแรกที่เข้ามาจนถึงปัจจุบัน และคงยังต่อเนื่องไปในอนาคต..^__^..
สวัสดีค่ะน้องครูตุ๊กแก...สู้ตายคร้าบ....
ยินดีให้หนุนตักอุ่น ๆ ค่ะ
และเห็นด้วยอย่างยิ่ง G2K นี่ คือสิ่งมหัศจรรย์ค่ะ
ขอบคุณนะคะ
(^___^)
คุณ add คะ
เร็วจังเลยนะคะ ครบ 1 เดือนไปแล้ว....
ท่านได้พักผ่อนก่อนเรา หน้าที่ของเราซึ่งเป็นสายเลือดของท่านต้องทำสิ่งดี ๆ เพื่อให้ท่านภูมิใจและมีความสุขค่ะ
สู้ ๆ ๆ ๆ ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณวัชรา ทองหยอด
เห็นด้วยอย่างที่สุดเลยค่ะที่ว่า...ก็เป็นสิ่งที่ดีนะครับ ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ด้วยความจริงใจ มิตรภาพ ทำให้เรามีเพื่อนมากขึ้น
และเติมท้ายอีกนิดค่ะ ... เป็นเพื่อนที่ดีโดยไม่ได้คำนึงถึงผลประโยชน์ใด ๆ เลยด้วยค่ะ
ขอบคุณและดีใจที่ได้มีกัลยาณมิตรเช่นคุณวัชราค่ะ
(^___^)
กล้วยไม้สวยจังค่ะ
พี่มาช้าอีกแล้วค่ะ ^^...ส่งผ่านความรู้สึกดีๆ จากหัวใจถึงหัวใจค่ะ... โลกเสมือนก้าวสู่โลกแห่งจริงได้ จะชัดเจนมากที่ G2K นะคะ เพราะจุดเริ่มต้นที่นี่คือเรามาเพื่อเรียนรู้ ใช่ไหมคะ
ธรรมรักษาโยมคนไม่มีราก
อ่านแล้วเกิดปิติยินดีกับโยม
ไปด้วย ขอให้เป็นพลังในการสร้าง
สรรค์สังคมแห่งการเรียนรู้แ้ห่งนี้
ต่อไปนานเท่านาน อนุโมทนาสาธุ
- บันทึกนี้ทำให้พี่เพิ่งนึกได้เรื่องกาลเวลา
- คนพึง AAR เพื่อรับรู้ตนเนอะน้องเนอะ
- .........
- รับรู้แล้ว...ทำอะไรต่อดี...เป็นเรื่องที่พึงจริงใจกับตัวเอง
- .........
- ความซื่อตรงกับตัวเองทำให้ตัวเราเป็นสุข
- เพราะทำให้เข้าใจว่าสุขที่แท้ของตัวเราอยู่ที่ไหน
- ........
- อะไรพึงวางและปล่อยมันไป
- ........
- อะไรที่หลงไปยึดมันมั่นไว้
- ก็ทวนทบเพื่อตัดสินใจว่า จะยึดมันไว้มั่นต่อรึปล่าว
- ........
- AAR แล้วก็จะพบสิ่งเหล่านี้ด้วยเนอะ
- ........
- ดอกไม้น้อยนี้เป็นส่วนหนึ่งที่พี่ใช้ AAR การพบกันของเราค่ะ
- .......
- คิดถึงค่ะ
สวัสดีครับคิดถึงนะครับ
- สวัสดียามเช้าค่ะ
- วันพักผ่อนสบาย ๆ
- มาส่งขนมหวาน..ให้หวาน...ไปทั้งหัวใจค่ะ
แวะมาที่นี่...นะคะ
- สวัสดีค่ะ
- มาร่วมสนับสนุนด้วยคนค่ะ
วันนี้ครบ
รอบ 1 ปีพอดีในการเขียนบันทึกแรกใน G2K ...ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะแต่ละบันทึกหลากหลายแบ่งปันความงดงามให้ชีวิต
เฉกเช่นเงาเมื่อมีแสงแห่งชีวิตฉายมาเงาที่ทาบลงในที่ต่างๆก็คือเงาชีวิตและเงาความคิดแห่งเราค่ะ...อย่ากังวลไปเลย..
เอเข้ามาเม้นถุกบันทึไหมนี่...
ขอบคุณสิ่งดีๆที่มีให้ค่ะ....
ข้อมูลด้านต้นไม้ใบหญ้า ข้อคิดและเศรษฐกิจ จากพี่ศศินันท์
ขอบคุณที่นึกถึงพี่ค่ะ จริงๆ พี่มีประสบการณ์เรื่องงาน และเรื่องชีวิต มากกว่านี้ แต่มันไม่ตรงกับ แนวของบันทึก ที่พี่วางไว้ ว่า จะเป็นบันทึกเบาๆ สบายๆเท่านั้น ดีใจ ที่มีโอกาสได้ สัมผัสกับกัลยาณมิตรที่น่ารักเช่นน้องค่ะ
มีดอกคอเดียมาฝากค่ะ
Thanks for everything also that makes you happen to me ^_^
- พี่แจ๋วก็ชื่นชมน้ำใจไมตรีของกัลยาณมิตร ณ ที่นี้
- ทุกคนน่ารักและจริงใจ
- พี่เชื่อเช่นนั้น
- มีความสุขมากมายนะคะ
- รอลุ้นเจ้าของรางวัลสุดคะนึงประจำเดือนนี้ค่ะ
...ขอให้อยู่เย็นเป็นสุขกับกัลยาณมิตรตลอดไปนะคะ...ยายธีค่ะ