ในบางกลุ่มของประชากร อาจมีแอลลีลที่ทำให้เกิดความผิดปกติบางอย่าง ถ้าความผิดปกตินั้นเกื้อประโยชน์ให้กลุ่มประชากรนั้นอยู่รอดได้ในสิ่งแวดล้อมที่ประชากรนั้นอยู่ ก็จะทำให้เกิดการเลือกประชากรที่มีลักษณะแอลลีลนี้ขึ้นมา ผลที่ตามมาคือในประชากรนั้นมีความถี่ของผู้ที่แสดงอาการผิดปกตินั้นเพิ่มขึ้น คำศัพท์ที่เรียกสภาวะเช่นนี้คือ โพลีมอร์ฟิสึมสมดุล (balanced polymorphism)
ตัวอย่างเช่น ในอัฟริกาแถบที่มีความชุกของโรคมาลาเรีย คนที่มีแอลลีลด้อยที่เป็นสาเหตุของโรคเลือดจางชนิดซิคเกิลเซล (sickle cell) และธาลัสซีเมีย (Thalassaemias) เพียงแอลลีลเดียว คือเป็นพาหะไม่แสดงอาการของโรคเลือดจาง จะมีความต้านทานต่อการติดเชื้อมาลาเรียมากกว่าคนปกคิ ทำให้คนกลุ่มนี้มีอัตรารอดสูง เมื่อกาลเวลาผ่านไปก็เหมือนเป็นคนกลุ่มใหญ่ของประชากร เมื่อมีคนที่เป็นพาหะมากขึ้น โอกาสที่จะแต่งงานกันและเกิดลูกที่มีทั้งสองแอลลีลที่ผิดปกติก็จะมากขึ้นด้วย นั่นคือก็จะมีอัตราผู้ป่วยโรคเลือดในกลุ่มประชากรนี้สูงขึ้นนั่นเอง
ไม่มีความเห็น