การทำนาสมัยนี้มีปัญหาหอยเชอรี่มากที่มันข้าวทำลายต้นข้าวช่วงข้าวกำลังจะเติบโต เสียหายมาก การปราบก็ไม่ยากทำได้หลายวิธี จะใช้สารเคมี จะใช้วิธีเหยื่อใบไม้ล่อแล้วเอามาทุบทำปุ๋ยก็ดี หรือจะสมุนไพรเมล็ดชาทองก็ได้ แต่วิธีที่นำเสนอตอนนี้คือการใช้วิธีที่ใช้กันมานานที่เรียกว่าการเลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง แต่ว่าช่วงนี้การระบาดโรคไข้หวัดนกทำให้การเลี้ยงแบบไล่ทุ่งมีปัญหา ที่ขุนแผนฟาร์มได้นำเทคนิคแนวทางจากเรนโบว์ฟาร์มของอาจารย์ตะวัน ห่างสูงเนิน มาปรับใช้คือเลี้ยงเป็ดในนาข้าวของตนเอง ทำให้มีได้กับได้ มีไข่เป็ด มีปุ๋ยจากขี้เป็ด ด้วย มีสองระยะที่เราให้เป็ดปราบหอยคือช่วงไถปล่อยให้เป็ดไปกินหอยขนาดเล็กๆ ช่วงที่สองคือตอนที่ต้นข้าวสูงขึ้นประมาณหนึ่งฟุต อายุก็ ๓๐ วันขึ้นไปปล่อยน้ำเข้าให้สูงเป็ดก็จะลอยน้ำได้ไม่ทำให้ต้นข้าวเสียหาย
หลังจากที่มอบเป็ดให้ลุงบุญชวน มะลัยโย ไปทดลองเลี้ยงนำร่องปศุสัตว์อินทรีย์ จำนวน ๒๐ ตัว วันนี้ลุงบุญชวนโทรมาแจ้งว่าได้ทำการไถนาปรังพร้อมจะหว่านข้าวเหนียวสุพรรณ และทำบริเวณเลี้ยงเป็ดเรียบร้อยแล้วช่วยมาดูและให้คำแนะนำด้วยได้เข้าไปเยี่ยมก็มีภาพการจัดการต่างๆมาดู ดังนี้ภาพรั้วล้อมเป็ดให้อยู่เป็นสัดส่วน ช่วงนี้ก็เก็บหอยเชอรี่ให้กินก่อน รอให้ข้าวโตกว่านี้ถึงจะปล่อยน้ำเข้าแล้วให้เป็ดลงหากินหอยเชอรี่เองลุงชวนปั้นคันนาให้สวยงาม เป็นการเสริมความแข็งแรงและปราบหญ้าไปในตัวด้วยไถคราดให้เรียบก่อนหว่าน
เมล็ดข้าวที่กำลังงอก แช่น้ำสองวัน แล้วเอาออกมาหมักให้ชุ่มอีกสามวันก็งอกอย่างที่เห็นเอาไปหว่านได้
ถ้าเป็นนาดำจะดีกว่าหว่านนะครับ เป็ดจะได้ไม่เหยียบต้นข้าว มีช่องว่างให้เป็ดได้ว่ายไปมา ถ้าเป็นนาหว่านเป็ดจะทำให้นาข้าวเสียหายได้ผลผลิตไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย โดยเฉพาะถ้ามีตัวผู้ในฝูง จะไล่ผสมพันธุ์กับตัวเมีย ถ้ามีมากกว่าหนึ่งละก็ คุณพระไม่ช่วย!!!