ผมได้รับการทาบทามให้เป็นนายกสภามหาวิทยาลัยใหญ่แห่งหนึ่ง
ยังไม่ทันทำหน้าที่ (ยังไม่ได้โปรดเกล้าฯ)
ก็มีทั้งช่อดอกไม้ บัตรแสดงความยินดี
เลี้ยงแสดงความยินดี และจดหมายร้องทุกข์
(ที่ไม่ลงชื่อ)
ทำให้สงสัยว่าจะจัดเวลาตนเองอย่างไรให้มีเวลาทำงานเชิงรุก
เชิงบวก ไม่หมดเวลาไปกับงานสังคม การแก้ปัญหา
หรือตัดสินความ นึกขึ้นได้ว่า
มหาวิทยาลัยจะต้องมีคณะกรรมการรับเรื่องราวร้องทุกข์
และมักจะใช้กรรมการสภามหาวิทยาลัยเป็นประธาน
กลไกเชิงนโยบาย เชิง governance
ขององค์กร
ต้องจัดให้มีกลไกรับเรื่องราวร้องทุกข์อย่างเป็นทางการ
เพื่อลดแรงกดดันที่ไม่มีทางออก
และลดภาระการรับเรื่องราวร้องทุกข์ที่ไม่เป็นทางการ
รวมทั้งจะต้องสร้างความโปร่งใส
บรรยากาศเปิดเผย บรรยากาศรับฟังซึ่งกันและกัน
บรรยากาศยอมรับและเคารพความแตกต่าง เพื่อ “สุขภาวะ”
ขององค์กร
วิจารณ์ พานิช
๑๔ เมย. ๔๙
ไม่มีความเห็น