ค้นหาหะดิษในหนังสือมุสนัด (المسند) (ต่อ)

หนังสือมุสนัดเป็นหนังสือที่รวบรวมและเรียบเรียงหะดิษนบีตามรายชื่อศอหาบะห์ แต่ไม่เรียบเรียงชื่อศอหาบะห์ตามอักษรอะลิฟ บาอฺ ตาอฺ

 

ในบทเรียนที่ผ่านมานั้นเราได้กล่าวถึงวิธีการค้นหาหะดิษที่มีมาตันและสายรายงาน ซึ่งหนังสือมุสนัดเป็นหนึ่งในประเภทหนังสือที่สามารถค้นพบหะดิษที่มีลักษณะดั่งกล่าว เพราะการเรียบเรียงตัวบทหะดิษนั้นจะเรียบเรียงตามชื่อศอหาบะห์

คุณลักษณะพิเศษของหนังสือมุสนัดคือเป็นหนังสือหะดิษที่รวบรวมเฉพาะหะดิษมัรพูอฺ (คือหะดิษที่พากพิงมายังนบี) อย่างเดี่ยว จะไม่มีคำพูดของศอหาบะห์และทัศนะของนักวิชาการอิสลาม ต่างจากหนังสือสุนัน(السنن)ที่มีการรวบรวมหะดิษนบี พร้อมๆกับคำพูดและทัศนะของศอหาบะห์และนักวิชาการอิสลาม

ในสวนของระดับแต่ละหะดิษในหนังสือมุสนัดนั้น สวนใหญ่จะเป็นหะดิษที่รับได้ (มักบูล) เป็นหะดิษที่ศอหิห์หรือหะสัน บางสวนเป็นหะดิษที่ฏออิฟ และอีกสวนหนึ่งเป็นหะดิษที่ไม่สามารถที่่จะนำมาปฏิบัติได้เลย

ด้วยเหตุนี้ ไม่ใช่ทุกๆหะดิษที่มีอยู่ในหนังสือมุสนัดสามารถนำมาใช้เป็นหลักฐานได้ในเรื่องของฮาลาลฮารอมและเรื่องที่เกี่ยวกับความศรัธทาได้