ดิฉันเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่งว่าเราต้องมองผู้ร่วมงานเราทุกคนไม่ว่าจะเป็นลูกน้อง เจ้านาย เพื่อน ว่าคนเหล่านี้เป็นผู้มีพระคุณ
ดิฉันมีเวลาทำงานให้ชาวบำราศอีกประมาณปีเศษ ดิฉันขอบันทึกความทรงจำที่ดีๆที่มีต่อดิฉันโดยเรียงลำดับไปเรื่อยๆ แล้วแต่จะคิดถึงใครได้ ทั้งหมดนี้เป็นความรู้สึกที่สัมผัสได้ด้วยตัวเองซึ่งคงจริงบ้างไม่จริงบ้างแล้วแต่จะใครเป็นผู้มองเห็น แต่ทั้งหมดที่บันทึกต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวค่ะ
1. นพ. ชนะ ตันจันทร์พงศ์
พี่นะของน้องๆเป็นคนใจดี รักลูกน้องมาก มีผลงานคือช่วงเอดส์มาได้พาพวกเราผ่าตัดโดยใช้ Notouch tecnic เป็นคนที่ส่งดิฉันไปเรียนเรื่อง TQM โดยที่ดิฉันยังไม่มีพื้นฐานการบริหารเลย ช่วงนั้นดิฉันก็ไม่ได้ช่วยงานบริหารอะไรมาก เสียดายที่ยังไม่ได้ตอบแทนพระคุณก็เกษียณก่อน
2. พญ. สุมาลี ศรีจามร
พี่สุมาลีเป็นหัวหน้ากลุ่มงานกุมาร ได้ลาออกจากกลุ่มงานมาเป็นที่ปรึกษาดิฉัน พี่ช่วยในการจัดอบรม OD มากๆ ด้วยความรักในงาน ดิฉันยังนึกถึงพระคุณอยู่เสมอ แต่พี่ก็ได้เสียชีวิตไปตั้งแต่อายุประมาณ 62 ปี
3. พญ. พิกุล มูลศาสตร์
พี่พิกุลเป็นคุณแม่ของหมอก้อง มาอยู่โรงพยาบาลตั้งแต่ยุคต้นๆ พี่เป็นคนเก่งมาก สามารถสร้างผลงานจนได้ซีสิบ พี่ได้ช่วยดิฉันทางด้านวิชาการโดยทำหน้าที่เป็นหัวหน้าโครงการ WHO ของสถาบันและทำให้สถาบันเป็นที่รู้จักคู่กับคุณหมอสมสิทธิ์
4. พญ. ศิริวรรณ สิริกวิน
พี่ศิริวรรณเป็นแพทย์ทางกุมารเวชกรรม เคยเป็นหัวหน้ากุมารเวชกรรม ขณะนี้ทำหน้าที่รองฝ่ายวิจัยและหัวหน้าศูนย์พัฒนาคุณภาพ ประธานกีฬาและสันทนาการ เป็นผู้มีบทบาทในการนำงานพัฒนาคุณภาพและให้น้องชายที่เป็นทันตแพทย์มาช่วยสถาบันในการทำแผน BSC และช่วยติวก่อนการประเมิน ในช่วงที่มีโรค SARS ที่บำราศ พี่ศิริวรรณคอยให้กำลังใจดิฉันในระหว่างที่มีความสับสนและเรากำลังหาแพทย์มารักษา น้องๆ อยากให้ refer แต่เราไม่สามารถทำได้เพราะแพทย์ปฏิเสธ พี่ช่วยงานกรมหลายงานเช่นงานกีฬาและสันทนาการ
5. คุณเยาวรัตน์ อินทอง
อุ่มเป็นคนที่ขยันทำงาน รักองค์กรพยาบาล รักงานวิชาการและสามารถแก้ปัญหาในช่วงวิกฤติได้เช่น ช่วงที่มีโรค sars มาและช่วงที่มีนโยบายรักษาผู้ป่วยในโครงการ NAPHA จนบางครั้งจะถูกน้องๆ บ่นว่าตามใจผ.อ.ทำให้ดิฉันสามารถผ่านงานหนักๆได้ไม่ยากมากนัก
6. พญ.รุจนี สุนทรขจิต
หมอรุจเป็นขวัญใจของทั้งผู้ป่วย พยาบาล แพทย์ และบุคลากรอื่นๆเพราะใจดี มีความรู้ (เด็กห้องคิงเก่า) มีความเป็นตัวเอง รักความยุติรรม ที่สำคัญเป็นขวัญใจของพรพ.ค่ะ
7. นพ. ปรีชา ตันธนาธิป
หมอปรีชาเป็นน้องที่ช่วยดิฉันตั้งแต่เป็นสูติแพทย์ที่คนฝากท้องมากที่สุด ประธาน OD เก่า และขณะนี้มาช่วยดูแลน้องๆ ที่เป็นแพทย์ที่เข้าใจน้องๆมาก มีผลงานคือทำโครงการ STI จากการที่เราไม่ค่อยมีข้อมูลสามารถเกิดข้อมูลที่ไปนำเสนอได้ในระดับนานาชาติ
8. นพ.ประสงค์ ว่องธวัชชัย
หมอสงค์ของเราเป็นคนที่ทำงานละเอียดรอบคอบที่ดิฉันต้องดูเป็นเยี่ยงอย่าง งานที่ดิฉันมอบจะออกมาเป็นที่ประทับใจเสนอ ช่วยดิฉันพัฒนาโอพีดีอย่างต่อเนื่อง เสียดายที่ไม่ค่อยมีเวลาเพราะน้องๆ มีน้อยและบางคนต้องไปศึกษาต่อ
9.คุณอวยพร นพเมือง
อิ๋วหรือพี่อิ่วของน้องๆ เป็นเลขาหน้าห้องที่ช่วยผอ.ทั้งเรื่องระเบียบและการจัดการ เป็นตัวอย่างที่ดีของข้าราชการที่ปฏิบัติต่อผู้บังคับบัญชาคือเมื่อดิฉันเดินเข้าออกอิ๋วจะลุกขึ้นยืนทุกครั้งจนบางครั้งดิฉันเกรงใจกลัวว่าอิ่วจะเมื่อยเลยไม่ค่อยจะเดินออกจากห้อง อิ๋วบอกว่าคุณพ่อสอนมาดีค่ะ
10. พี่เลี้ยงOD
ดิฉันจำวันที่พี่เลี้ยงโอดีจับดิฉันแต่งตัวเป็นนางฟ้าและช่วงที่พวกเราอบรมโอดีทั้งองค์กรซึ่งเป็นรากฐานของการพัฒนาที่ต้องอาศัยพี่เลี้ยงทั้งหลายมาเสียสละช่วยกันทำชื่อ หัวใจและอุตส่าห์ไปเต้นเพื่อให้ผู้เข้าอบรมมีความประทับใจทั้งๆ ที่บางสังขารก็ไม่ค่อยไหว หลังจากนั้นประเพณีบางอย่างที่ยังมีอยู่คือการไหว้กันเพราะอาจารย์สอนเราให้อ่อนน้อมถ่อมตน(อาจารย์สันทัด) เท่าที่พอจำได้มีดังนี้ค่ะ
คุณสุนันทา คุณมอม จันทรา คุณบุญช่วย คุณไก่ ดนัย คุณธรรมรัตน์ คุณสุคนธ์ศรี เต็น คุณอัมพวา คุณปรีชา คุณวัชรี คุณนก วราภรณ์ คุณอรทัย คุณพรศิริ
(ขาดใครช่วยแจ้งด้วยค่ะจะเติมให้ครบต่อไปค่ะ)
ติดตามตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณมากที่เล่าเรื่องดีๆเหล่านี้ให้ฟัง
เราเป็นตัวอย่างก่อนแล้วคนที่เหลือก็จะตามมาเอง
Lead by Example!
ผ.อ.เป็นต้นแบบที่ดีในการดมและชมค่ะ เห็นด้วยว่าการชื่นชมผู้อื่นความสุขนั้นจะแสดงออกทั้งสีหน้า และแววตาค่ะ
มีความสุขและมีกำลังใจมากๆ นะคะ ที่ได้อ่านบันทึกคุณความดีของแต่ละท่าน ยังมีพี่เลี้ยง OD อีกหลายท่านค่ะ เช่น ปิ่ง, หน่อย, ปุ้ย, พี่เบญจา, พี่ประอรศิริ, คุณธีระศักดิ์, กบ (ศุภิดา), น้องเล็ก (ศุภลักษณ์), น้องเล็ก (ทิพาภรณ์), หนูบี, พัชรา ต., คุณธนู, คุณพินิจ, คุณธงชัย.......คิดว่ายังขาดอีกหลายท่าน ใครนึกได้ช่วยเพิ่มเติมด้วยค่ะ
ลอง Link ด้านล่างนี้ไปบอกต่อให้ผู้ใต้บังคับบัญชาท่านอ่านนะครับ
ผมคิดว่าท่านได้ผ่านการดูจิดมาแล้ว ยังไงตอนนี้ก็ช่วยให้คนเหล่านั้นได้เข้าถึงจุดที่ท่านผ่านมาแล้วด้วยครับ
"การให้ธรรมเป็นทานอันสูงสุด"
http://gotoknow.org/archive/2006/06/02/09/36/30/e32843
รู้สึกดีใจแทนพี่ๆป้าๆทุกคนนะคะ ที่เรามีผอก.ที่มีความเมตตาและเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับการเป็นผู้บริหารที่ดี มีความเอื้ออาทรต่อลูกน้อง หนูจะเก็บไว้เป็นแบบอย่างในการปฏิบัติงานต่อไปคะ และหนูอยากบอกว่าหนูรักผอก.มากนะคะถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยกันเลยได้แต่ไหว้เวลาพบกัน แต่สิ่งที่หนูประทับใจคือรอยยิ้ม และความเป็นกันเองเวลาเจอที่โรงอาหารตอนพักกลางวัน หนูจะเก็บความประทับใจที่ดีๆไว้ตลอดไปเลยคะ
จะพยายามทำตัวเองให้มีประโยชน์ที่สุดในช่วงที่มีหน้าที่ค่ะ คงถูกใจใครบ้างไม่ถูกใจใครบ้างก็เป็นธรรมดาของการทำงาน มีข้อเสนอดีๆหรือมีสิ่งดีๆที่ภาคภูมิใจก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ คนอื่นๆจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย