ในวันที่คุณพ่อบ้านกลับมาบ้าน ก็เปรยๆว่าไม่มีใครรดนำต้นไม้ให้เลย (3 สัปดาห์) สงสารต้นไม้ที่ปลูกไว้เหี่ยวแห้งตายไปก็มี เราก็ทำเฉยๆเหมือนไม่ได้ยิน (แต่ความจริงได้ยิน เนื่องจากเป็นจริงตามนั้น แต่ไม่อยากยอมรับ) ในที่สุดพ่อบ้านก็ต้องเอ่ยปากออกมาอีกครั้งว่า ช่วยรดนำให้หน่อยตอนที่เขาไม่อยู่บ้าน
ความจริงแล้วมันไม่เป็นสิ่งที่ยากเย็นอะไรเลยสักนิดแต่ไม่ใส่ใจมากกว่า (ว่าตัวเอง) ทั้งๆที่เป็นคนใช้ประโยชน์จากรั้วกินได้บ่อยที่สุด
ไม่มีความเห็น