เราเองก็โง่มานาน นานมากนับเป็นชาติต่อชาติ
โง่เปิดประตูให้กิเลส
ส่งหนังสือเชื้อเชิญให้ตัณหาตามเข้ามา
เสร็จแล้วก็ต้องกลับมานั่งเช็ดน้ำตาจากความโง่ทั้งหลายที่เราทำ
เรานั้นจึง "โง่ซ้ำ โง่ซาก"
เมื่อเจ้ากิเลสมาถล่มให้เราทลายแล้วเดินจากไป เรายังมีหน้าโบกมือ บ๊ายบาย แล้วบอกว่า พรุ่งนี้เชิญมาใหม่ "มาอีกนะ..."
ชีวิตซื่อ ๆ หน้าโง่ ๆ อย่างเรา ใครเขาจะมามอง มาใส่ใจ มาอบรม มาพร่ำสอน อยู่ได้ตลอดเวลา
นอกเสียจากตัวของตัวเองที่จะไม่เปิดประตูให้กิเลส เปิดโอกาสให้ตัณหาเข้ามาทำร้าย และทำลายชีวิตของเราได้
การปฏิบัติธรรมคือการฝึกจิต ฝึกสติ ให้ว่อง ให้ไว ไม่ให้ "เฉิ่ม"
เมื่อกิเลสจรเข้ามา ก็ไม่ "เฉิ่ม" ยืนยิ้มมอง ให้มันเข้ามาจับจองพื้นที่ในจิตในใจเรา
ต้องว่องในการละ ต้องไวในการสละ อารมณ์ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น "โลภ โกรธ หรือหลง"
ต้องไวกว่ากิเลส ต้องก้าวนำล้ำหน้าตัวตัณหา
ชีวิตก่อน ชาติก่อน
ชีวิตนี้ ชาตินี้ เดินตามมันมานาน
ปัจจุบันและอนาคต ต้องเดินแยกทางแล้ววิ่งหนีกิเลสและตัณหาออกให้ไกล
เราเดินตามเจ้ามานานแล้ว วันนี้ขอเดินแซงเจ้าบ้างนะ
เราเดินแซงเจ้าได้ เพราะเรารู้จักเจ้า เห็นหน้าเจ้า เราจะไม่เอาเจ้าเป็นเพื่อนอีกแล้ว เพราะเป็นเพื่อนอย่างเจ้าเป็น "มิตรร้าย"
ทำหน้าซื่อ ๆ เซื่อง ๆ ดูเหมือนว่าไม่มีพิษ ไม่มีภัย แต่เจ้ามีอันตรายต่อจิต ต่อใจ ต่อชีวิตของเราอย่างเหลือคณา
บัดนี้เรารู้จักเจ้าแล้ว เจ้าจงออกไปให้ไกลจากเราเสีย
เราจะไม่อาลัยอาวรณ์จึงเจ้าอีก
อย่าให้เราเห็นหน้าเจ้าอีกนะ นายกิเลส คุณตัณหา
เมื่อไม่เห็นหน้าเจ้า เราก็จะคลายเสียได้ซึ่งความโลภ ความโกรธ และความหลง
เราจะเดินหน้า ฆ่าลูกเดียว
ฆ่าความรู้สึกอันเลวร้ายที่เพื่อนอย่างเจ้าคอยบ่อนทำลายชีวิตและความรู้สึกเรา
บ๊ายบาย ลาก่อนนะ ซาโยนาระ ไม่ต้องมา See you again.
ลาก่อน ลาขาด เราจะไม่โง่คบหาสมาคมกับเจ้าอีกแล้ว "นายกิเลส คุณตัณหา" ฌาปนกิจ...
สวัสดีค่ะ
" ลาก่อน ลาขาด เราจะไม่โง่คบหาสมาคมกับเจ้าอีกแล้ว "นายกิเลส คุณตัณหา" ฌาปนกิจ..."
อ่านแล้วได้คิด อ่านแล้วได้ใจค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีค่ะ
สวัสดีครับ
กิเลส ตัณหามีกันทุกคน
ขึ้นอยู่กับว่า มาก หรือน้อย เข้มข้นหรือเบาบาง
ขอบคุณครับ
สาธุ!
ภาษาวัยรุ่น เรียก สุดยอด!
สิ่งที่ท่านเขียนนี้เตือนสติ-ข้าน้อย ได้ ดียิ่งขึ้น
อ่านแล้วได้ข้อคิด เตือนตนดีจัง