จากบันทึกที่แล้ว หายใจให้เป็นสุข : พระโอวาทธรรมบรรยายในสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (http://gotoknow.org/blog/kong-story/219976) และเรื่องของความวิตก (ความตรึกนึกคิด) (http://gotoknow.org/blog/kong-story/221102) ซึ่งเป็นการรวบรวมพระโอวาทธรรมบรรยายกัมมัฏฐานในสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ในบันทึกนี้จะว่าด้วยเรื่อง วิธีละอกุศลวิตก ซึ่งอยู่ในตอนที่ 3-4 ของหนังสือ
เพื่อจะระงับวิตกคือความตรึกนึกคิดนั้นเสีย พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนให้ส่งจิดไปสู่อารมณ์อื่นหรือสู่นิมิตอื่น (เปลี่ยนนิมิต แก้วิตก)
นิมิตคือเครื่องกำหนดของใจ แยกเป็นข้อ ๆ ได้ดังนี้
อย่างไรก็ตาม หากใช้นิมิต เป็นเครื่องกำหนดจิตใจ แล้ว อกุศลวิตกยังไม่สงบ พระพุทธเจ้าตรัสสอนให้พิจารณาโทษของอกุศลวิตก ว่าเป็นสิ่งที่เป็นโทษ ดับปัญญา
และหากยังไม่สำเร็จอีก พระพุทธเจ้าตรัสสอนให้ใช้ การไม่ระลึกถึง คือถอนใจออกเสียจากอกุศลวิตกเหล่านั้นเสีย
และพระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า หากแก้ด้วยวิธีทั้ง 3 แล้วยังไม่ได้ผล ให้ใช้การกำหนดดูให้รู้จักวิตก คือพิจารณาดูสัณฐานคือทรวดทรงของวิตกสังขารที่เกิดขึ้น เปรียบเหมือนว่าพิจาณาว่าสังขารของความวิตกอยู่ในอิริยาบถที่สมมติว่าวิ่งไป ก็จะช้าลงในขณะที่จิตกำหนดดู จนในที่สุดก็จะหยุดลงได้
และหากยังแก้ไม่ได้อีกให้ใช้วิธี บังคับ คือให้ใช้ฟันกัดฟัน เอาลิ้นดุนเพดาน ข่มจิต บังคับจิต
สรุปวิธีละอกุศลวิตก ได้แก่
พระพุทธเจ้าได้ตรัสว่าผู้ที่ปฏิบัติวิธีทั้ง 5 ประการ ย่อมเป็นผู้ที่มีความชำนาญในกระบวนการของวิตก คือความตรึกนึกคิด จะตัดตัณหาได้ จะคลี่คลายสัญโญช์น์คือความผูกได้ จะทำให้ทุกข์ให้สิ้นสุดลงได้