บางสิ่งที่หายไป
ช่วงนี้ชีวิตได้ร่อนเร่พเนจรอยู่ที่ อำเภอหาดใหญ่ สงขลา พำนักในถิ่นเก่าที่เคยเล่าเรียน ฝนตกเกือบทุกวัน ได้แต่ฟังข่าวฝนตก น้ำท่วม และข่าวพันธมิตรทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเข้าร่วมการประท้วงต่อต้านการสร้างเขื่อนแก่งกรุง จ.สุราษฎร์ธานี จนลืมไปแล้วว่าตกลงได้สร้างเขื่อนหรือเปล่า ถาม มล "นฤมล พฤกษา" เพื่อนรุ่นน้อง ก็ทราบว่าตกลงไม่ได้สร้าง ....
ค่ำวานได้นั่งดูวิซีดี คอนเสิร์ตโลกร้อนคนละลาย ในร้านให้เช่าหนังสือ ของมล ที่ชื่อ "ร้านดอกเข็ม" หลังมอ. มีเรา กุ้ง โสภา คำมี เพื่อนเรา มล เจ้าของร้าน รุ่นน้อง และจัมโบ้ รุ่นน้องๆๆๆๆๆ (รุ่น21) แหะ ถ้ากลับตัวเลขก็จะเป็นรุ่นเราแหละ นั่งดูด้วยกัน พลางเล่ากันถึงเพลงเก่าๆ ที่ฟัง
อืม ทำไมคนที่คล้ายๆ กัน จึงได้มาพบกัน หรือจะเหมือนที่อ่านในหนังสือว่าคนเหมือนกันมีแรงดึงดูดซึ่งกันและกัน
เรารู้จักซื้อเทปเพลงมาฟัง ก็เริ่มต้นซื้อเพลง “คาราวาน” แต่ป.ปลายถึงม.ต้น แล้วก็ฟังมาเรื่อยๆ เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนแนะนำให้ฟังเพลงฝรั่ง ก็เริ่มซื้อเทปเพลงนอกเหนือจากคาราวาน เพื่อนที่ได้รู้รสนิยมการฟังเพลงของเรา ก็จะบอกว่ามันช่างจะขัดแย้งกันเสียเหลือเกิน
เลิกซื้อเทปเพลงมาฟังเมื่อเริ่มมี ซีดีเพลง เพราะนอกจากราคาจะแพงขึ้นแล้ว เรายังไม่มีเครื่องเล่นซีดี เลย เชยมาก แต่ก็ประหยัดไปได้เยอะ 5555
สิ่งแรกที่หลงลืม ไปก็คือ “การฟังเพลงวงคาราวาน” ในขณะที่เพื่อชีวิตจากวงชีวิตใหม่ๆ กระหึ่มในร้านอาหาร ในห้องคาราโอเกะ แต่นานทีจะได้ฟัง “คาราวาน”
อะไรทำให้ชีวิตคนเปลี่ยนไป หรือเพราะเราไม่ยึดมั่นในจุดยืน และอุดมการณ์ที่เรามี หรือเพราะเรากำลังต่อสู้กับการมีชีวิตอยู่บนโลก ด้วยภารกิจหน้าที่การงาน ครอบครัว จนไม่มีเวลาเหลือสำหรับสิ่งเก่า ๆ เดิม ๆ ที่เราเคยชอบ เคยมีความสุข
ในระหว่างที่นั่งฟังเพลง ดูวีซีดี และคุยกันอย่างคน คอเดียวกัน รอยยิ้มและเสียงหัวเราะมันออกมา แบบที่เรานึกสะกิดใจว่า เอ๊ะ เราไม่ได้คุยและหัวเราะแบบนี้ นานเท่าไหร่แล้ว หัวเราะแล้วตาของแต่ละคนสดใส ไม่มีอะไรเคลือบแฝง
อืม ใครหลงลืมอะไรไปกับกาลเวลาเหมือนเราบ้างหรือเปล่า
ความเห็น (1)
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไป สุขสดใสไม่เคยเดินตาม
วันเวลาหมุนเปลี่ยนโมงยาม ตามทับถมแต่ความทุกข์ทน
ในเวลาเหงาเปลี่ยวกมล เอาความฝันของฉันต่อเติม
บางเวลาได้มาช่วยเสริม สานเป็นความสดใส
ไม่มากมาย... ให้แค่มี
(อ้าว! ไหงกลายเป็นน้าหมู, พงษ์เทพ ไปเสียได้)