แด่ คนที่รู้ใจ ตอนที่มาของเรื่อง


.....

ผมชอบกลิ่นหอมของกาแฟ ชอบรสที่ออกขมนิดๆ  และชอบแบบร้อนมากกว่าเย็น ...

อิอิ... ที่เขียนมามิใช่จะมาสั่งกาแฟแต่อย่างใด หากแต่ด้วยความชอบที่กล่าวมานี้...

ทำให้ผมชอบไปนั่งตามร้านกาแฟ และแน่นอนนั่งคนเดียวก็ไม่สนุกเท่ากับนั่งหลายคน

มีเรื่องคุยกันเยอะในวงกาแฟ สนุกบ้าง เศร้าบ้าง และนั่นก็เป็นที่มาของการเขียนเรื่องชุด...

"แด่คนที่รู้ใจ"

 

ไม่ใช่ทุกตอนที่มาจากบทสนทนาในวงกาแฟ แต่ส่วนใหญ่ก็ได้ความคิดมาจากที่นั่น...

สิ่งที่ผมมักเพิ่มเข้าไปในเรื่องคือ มุมคิดที่ได้เรียนรู้จากเรื่องเหล่านั้น...

บางเรื่องดูไร้สาระ แต่ในบางมุมก็มีอะไรดีๆ ให้เก็บเกี่ยว ...

บางเรื่องก็เน้นขำๆ ไม่เอาสาระแต่อย่างใด .... สิ่งที่อยากให้ได้ไปคือ การผ่อนคลาย...

 

วิธีการ อาจลอกเลียนแบบได้ แต่วิธีคิดเป็นเอกลักษณ์เฉพาะคน ...

เรื่องเดียวกันคิดไปได้หลายแบบ บางคนคิดได้เหมือนกัน บางคนคิดต่างกัน ...

เรื่องที่ผมเขียนก็มิได้หมายความว่าจะคิดได้ในแบบที่ผมเขียนเท่านั้น..

ขอให้มีความสุขกับการคิดในแบบของเราเองครับ  ส่วนเรื่องข้างล่างเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ผมคิด...

 

ในร้านกาแฟ...

 

"เมื่อก่อนเราอยากขายของให้ได้มากๆ ..."  ผม เริ่มเรื่อง
"อืม..."
"บวกกับความคิดแบบทุนนิยม เราก็พยายามส่งเสริมให้คนบริโภคมากๆ"
"อืม..."  เพื่อน พยักหน้า
"เช่น ยาสีฟัน เราก็ทำปากหลอดให้ใหญ่ขึ้น"  ผม โม้ต่อ
"อ้อ..."
"คนก็บริโภคมากขึ้น เราก็ขายของได้มากขึ้น..."  ผม สรุปภาคแรก
"อืม..."  เพื่อน ยังคงพยักหน้าอยู่

"แต่ยุคนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว...ข้าวของแพงขึ้น คนต้องประหยัด"  ผม หักมุม
"อ้อ..."
"คนคิดมากขึ้น ไอ้การหาวิธีให้คนบริโภคมากขึ้น เริ่มใช้ไม่ได้แล้ว"  ผม ว่าต่อ
"อืม... ก็น่าคิด"  เพื่อน เริ่มคล้อยตาม
"เราต้องขายความจริงใจแทน..."  ผม สรุป
"อ้อ..."
"เช่น ยาสีฟัน  เราต้องปรับขนาดปากหลอดให้เล็กลง"
"อ้อ..."
"แล้วเราก็บอกคนซื้อว่า เพราะเราเข้าใจยุคนี้ต้องประหยัด..."
"อืม..."
"กินอยู่อย่างพอเพียงเป็นสิ่งที่ดี  เราจึงปรับปากหลอดให้เล็กลง..."
"อ้อ...แล้วเราก็ขายของได้น้อยลง"
"อืม.. แต่เราได้ใจคนซื้อ และนั่นทำให้เราขายได้ระยะยาว"  ผม สรุปอีก
"อืม... ก็น่าคิด"

"แต่ถ้ากูเป็นเจ้าของโรงงานนะ กูจะบวกความโปร่งใสเข้าไปด้วย"  เพื่อน แสดงความเห็น
"อ้อ...ยังไงวะ"  ผม งง
"ก็ทำให้หลอดมันใส มองเห็นยาสีฟันได้ .."  เพื่อน อธิบาย
"อ้อ"
"คนใช้จะได้รู้ว่าใช้ไปเท่าไหร่ ยังเหลือพอให้ใช้ถึงสิ้นเดือนมั๊ย"  เพื่อน สรุป
"อืม... ดีว่ะ"  ผม ยิ้มเล็กๆ
"จะมีใครเอาไปทำจริงมั๊ยวะเนี่ย"  เพื่อน พูดก่อนหัวเราะเล็กๆ

 

น้ำใสให้ความชุ่มฉ่ำ น้ำใจให้ความอบอุ่น... ลึกๆ

 

มีความสุขมากมายครับ

 

vrt

หมายเลขบันทึก: 225157เขียนเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2008 15:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดี คะ

ชอบกาแฟ เหมือนกัน เช้าๆ จิบกาแฟกับคนรู้ใจ คุยกันไป มีความสุข

หยุดทำราชการเมื่อไหร่ จำทำสภากาแฟ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท