การอ่าน (ต่อ)

รักการอ่าน

 วัฒนธรรมการอ่าน ที่ผมได้เขียนถึงนั้นไปแล้วนั้น จำได้ว่าครั้งหนึ่งผมเดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัด(ตอนนั้นอายุ 21 ปีรับราชการที่กทม.)ด้วยรถไฟสายเหนือ สังเกตเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 20 ปีคงได้ เขาหนังรถไฟตรงข้ามผม เขาอ่านหนังสือตลอดเวลาเป็น Pocket BooK หนาประมาณ 2 นิ้ว ผมนั่งมองดูเขาโดยที่ตัวผมเองไม่อ่านหนังสืออะไรเลย แม้กระทั่งหนังสือพิมพ์ ผมนั่งมองดูแล้วนึกเอาเองว่า เขาไม่มีเพื่อนคุยกระมังถึงได้อ่านหนังสือตลอดมา ผ่านไปหลายสถานีด้วยความสงสัยจึงถามเขาว่า ทำไมอ่านแต่หนังสือ ไม่ดูทิวทัศน์ คุยกันบ้าง(เขามากับเพื่อน 3 คน) เขาตอบว่าบ้านเขาที่ อังกฤษน่ะ คนไม่นิยมคุยกัน หรืออยู่เฉย ๆ เขาอยู่ที่อังกฤษบ้านเขา ๆ ก็อ่านหนังสือเป็นประจำอยู่แล้ว แม่เขาที่อยู่บ้านเป็นแม่บ้านก็อ่านหนังสือ เวลาว่างตลอด คือประเทศเขาปลูกฝังให้ประชาชนนิยมอ่านหนังสือเมื่อมีโอกาสเสมอ การอ่านหนังสือเป็นวัฒนธรรมที่ดีของเขา ผมพูดคุยอังกฤษได้บ้างนิดหน่อยพอจับความได้อย่างนี้

  คนไม่เคยไปอังกฤษอย่างผมคิดไปเองว่า นี่นะคนของประเทศที่เจริญแล้วเขาใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ด้วยการอ่านหนังสือ อ่านหนังสือมาก อ่านจนเป็นวัฒนธรรม 

[อุเบกขา]

สวัสดีคะ...น่าชื่นชมมากๆๆคะ

..และมาร่วมส่งเสริมการอ่านด้วยคนคะ