การที่จะคงอยู่ได้ ในศิลปะพื้นบ้าน
ด้านการแสดงประจำท้องถิ่น (ตอนที่ 3)
ชำเลือง มณีวงษ์ รางวัลพุ่มพนมมาลา
ราชมงคลสรรเสริญ
ด้านการแสดงพื้นบ้าน ปี พ.ศ. 2547
ผมไม่อยากให้สิ่งที่ดี มีคุณค่าของแผ่นดินต้องลดน้อยถดถอยลงไป จนในที่สุดอาจจะไม่มีปรากฏบนแผ่นดินในอนาคตอันใกล้นี้ เพราะเราไม่มีทายาทตัวแทนที่แท้จริงเข้ามารับหน้าที่อย่างมั่นคง บทบาทและหน้าที่ของผู้ที่เกี่ยวข้องที่จะกระทำได้ ยังมีอีกหลายช่องทาง แต่ในบางช่องทางก็ช่วยเหลือได้เพียงส่วนน้อย แต่กลับไปส่งผลให้ผู้จัดทำมากกว่าที่จะทำให้ไปส่งผลกระทบต่อภาพรวมของชาติ ในคำว่า คงอยู่ได้
ผู้ชมในท้องถิ่นนั้นๆ มีความเข้าใจในคุณค่าของภูมิปัญญาด้านนี้
ท่านผู้ชมในแต่ละท้องถิ่นมีความต้องการรับสารข้อมูลที่แตกต่างกัน การนำเสนอผลงานในแต่ละสถานที่จะต้องมีการปรับเปลี่ยนไปโดยตลอด เพื่อมิให้เกิดความจำเจ ล้าสมัย สถานที่ก็มีส่วนในการนำเสนอผลงาน ท่านผู้ชมในสถานที่ประชุม ชุมนุม สารประโยชน์ที่เขาอยากรู้ อยากได้จะต้องสอคล้องกับงานหรือกิจกรรมที่กลุ่มนั้น ๆ ดำเนินการอยู่ ผู้ชมที่มาให้กำลังใจตามงานวัด อาจชอบเพลงสนุกเฮฮาว่ากันตรง ๆ
เพลงพื้นบ้านมีคุณค่า มีคุณค่าในตัวบทร้องทำนองของเพลง เพลงสำหรับเยาว ชนก็ควรที่จะมุ่งไปสู่เป้าหมายที่นำเสนอได้โดยเยาวชน เพลงพื้นบ้านของนักแสดงศิลปินก็อาจจะเข้มข้น ถึงพริกถึงขิง ว่ากันดุเด็ดเผ็ดมันร้อนแรง แต่ท่านลองนำเอาเพลงของศิลปินนักแสดงมาฝึกให้เด็ก ๆ เยาวชนเล่น ถ้อยคำสำนวนจะไม่สอดรับกับวัยของเขาทำให้นักดูเพลงที่มีความเข้าใจมองรู้ได้ว่า แข็งกระด้างไม่อาจที่จะรับสารแบบนั้นได้
ผมดีใจที่ยังมีครู อาจารย์ในท้องถิ่นจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะที่จังหวัดสุพรรณบุรี ให้ความสนใจศิลปะการแสดงเพลงพื้นบ้าน บางกลุ่มถึงกับคิดสร้างสรรค์สื่อการสอน นำเอามาใช้ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน บางท่านคิดกระบวนการขั้นตอนวิธีการสอนเพลงพื้นบ้านขึ้นมา จัดทำเป็นเอกสาร บางท่านสละเวลาไปแนะนำนักเรียน นักศึกษาให้ฝึกหัดเพลงพื้นบ้าน เพลงฉ่อย เพลงอีแซว ฯลฯ แต่น่าเสียดายที่บุคคลเหล่านั้นอาจจะไม่เคยได้ไปฝึกหัดเพลงพื้นบ้านจากครูเพลงต้นตำรับเลย น่าเสียดายที่บุคคลเหล่านั้นไม่เคยผ่านประสบการณ์ตรงในการแสดงมาเลย และที่สำคัญที่สุดคือ ข้อมูลเป็นจำนวนมากออกไปจากสิ่งที่ผมเดินทางไปสืบค้นมาเป็นเวลานานกว่า 25 ปี บางคนนำเอาข้อมูลของผมไปลงไว้ในตำราเล่มใหญ่ ๆ ของเขาเสียด้วยซ้ำ
ตรงจุดนี้เอง จึงทำให้ผมมองเห็นว่า กำลังจะเกิดผลกระทบในทางตกต่ำลง หากมีผู้ที่คิดได้ มองไปในอนาคตข้างหน้า คนอย่างผมอายุใกล้ 60 ปีแล้ว คงมีเวลาอีกไม่นานที่จะยื้อ ฉุดรั้งของดีของแผ่นดินเอาไว้ได้ ถ้าไม่มีคนมาช่วย ของแท้ที่ผมและครูเพลงในยุคเดียวกันได้รับมาก็ค่อย ๆ หมดไป สิ่งที่จะได้มองเห็นในอนาคต อาจเป็นเพียง เพลงรำอีแซว (ความจริงเป็นเพลงร้องโต้ตอบ) เพลงอีแซวทรงเครื่อง (ความจริงมีแต่เพลงฉ่อยทรงเครื่องเล่นแบบลิเก แต่ร้องเป็นเพลงฉ่อย)
ผลกระทบ ที่ควรนำเอามาคิดป้องกันและแก้ไข ได้แก่
1. ข้อมูลไม่กว้างขวาง ไม่มีผู้ที่จะเดินทางไปสืบค้นหาข้อมูลมาเพิ่มเติมจึงทำให้มีข้อมูลด้านนี้แคบลงไปทุกที ๆ จนในที่สุดเหลือเพียงผลงานทางวิชาการให้อ่าน เรียนรู้ได้ แต่ไม่สามารถสอนให้เล่นได้ เล่นดี เล่นเป็นมืออาชีพเพราะต้นตำรับได้จากโลกนี้ไปแล้ว
2. นักแสดงรุ่นใหม่จะขาดความเคารพ ขาดความศรัทธาในตัวครูผู้สอน ถ้าเขาได้เรียนรู้จากสื่อเพียงอย่างเดียว ถึงแม้ว่าจะจัดกิจกรรมที่เลอเลิศอย่างไร ผมเชื่อว่า ได้แค่เรียนรู้ ไม่สามารถที่จะฝึกทักษะ ให้มีความสามารถไปสู่การทดแทนคนรุ่นเก่า ๆ ได้เลย
3. นักแสดงรุ่นใหม่จะขาดความมีชีวิต ขาดจิตวิญญาณของศิลปินนักแสดงเพลงพื้นบ้านไปอย่างชนิดที่เรียกว่า มิอาจที่จะเรียกกลับคืนมาได้เลย เพราะเขาเหล่านั้นจะไม่ได้รับรู้เลยว่า ผู้ที่เป็นครูสอนเพลงพื้นบ้านให้เขา มีความสำคัญมากมายขนาดไหน คนเหล่านั้นจะไม่ได้รับรู้ว่า ความกล้า กำลังใจได้รับการถ่ายทอดมาอย่างไร
บนเวทีชีวิตของนักเพลงพื้นบ้านที่แท้จริงนั้น มีบุคคลเฝ้ารอชื่นชมผลงานอยู่ ที่หน้าเวที บางท่านมีความรู้มาก รอบรู้เสียยิ่งกว่าคนที่ทำตัวเป็นคณะกรรมการ รอบรู้เสียยิ่งกว่าศิลปินนักแสดง ท่านคือปราชญ์ชาวบ้านที่ถูกทอดทิ้ง ถูกลืม คือคำตอบที่เห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว แต่ภาพลวงที่กำลังเข้ามาแทนที่ โดยไม่อาจที่จะตามลบให้หมดไปจากความจริงได้ ส่วนภาพจริงถึงแม้ว่าจะยังปรากฏบนเวทีการแสดงและวิถีชีวิตของคนกลุ่มหนึ่งอยู่ก็ตาม แต่ก็มีเหลืออยู่น้อยเต็มที
ความสำเร็จมิได้อยู่ที่เวลาเพียงชั่วข้ามคืน ความพึงพอใจมิใช่อยู่แค่เราเพียงคนเดียว ชื่อเสียงเกียรติยศที่ได้มาอาจมีทั้งของแท้และของเทียม กาลเวลาต่างห่างจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า สิ่งที่เราเป็นเจ้าของนั้นเป็นของจริงหรือไม่แท้จริง โปรดช่วยกันพัฒนาเยาวชนไปสู่การเป็นตัวแทนคนรุ่นเก่าให้ได้อย่างสมภาคภูมิ
ขอขอบคุณท่านผู้ชมเพลงพื้นบ้านทุกท่าน ที่ยังไม่ลืมศิลปะการแสดงท้องถิ่น
สวัสดีค่ะ
* ใครที่ลงมือปฏิบัติด้วยตนเองอย่างเต็มกำลังความสามารถแล้วต้องได้คำตอบนี้เช่นกัน
ความสำเร็จมิได้อยู่ที่เวลาเพียงชั่วข้ามคืน ความพึงพอใจมิใช่อยู่แค่เราเพียงคนเดียว ชื่อเสียงเกียรติยศที่ได้มาอาจมีทั้งของแท้และของเทียม กาลเวลาต่างห่างจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า สิ่งที่เราเป็นเจ้าของนั้นเป็นของจริงหรือไม่แท้จริง โปรดช่วยกันพัฒนาเยาวชนไปสู่การเป็นตัวแทนคนรุ่นเก่าให้ได้อย่างสมภาคภูมิ
* ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ
ขอบคุณ ครูพรรณา
ศิลป วัฒนธรรม ประเพณี และภูมิปัญญา เป็นอัตลักษณ์ ที่แสดงตัวตนของท้องถิ่น ควรค่าแก่การรักษา บันทึก และ สืบทอด ขอชื่นชมครับ