เดินสู่อิสรภาพ กับ ดร.ประมวล เพ็งจันทร์ ที่ SCG Power of Learning and Collaboration

สำหรับเรื่องเล่า(ของผม) เมื่อตอนเข้าวันนี้ ที่ห้องท่าหลวง แห่ง สนง.ใหญ่ SCG  วันที่  29 ตุลาคม 2551 ฟังเรื่องเล่าจาก ดร.ประมวล เพ็งจันทร์ : การเรียนรู้บนเส้นทางสู่อิสรภาพ ... อดีต อ.ประจำภาควิชาปรัชญาฯ ม.เชียงใหม่ หากท่านพอจดจำหนังสือชื่อดัง "เดินสู่อิสรภาพ" โดยเดินจาก จ.เชียงใหม่ ถึง อ.เกาะสมุย(แผ่นดินเกิด) 66 วัน โดยไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว ที่ขายดิบขายดีกันบ้างแล้ว งานนี้มีพิธีกรชื่อดัง คุณ แทนคุณ จิตอิสระ เป็นผู้ดำเนินรายการ

สำหรับเรื่องเล่า ของ ดร.ประมวล ท่านบอกว่าเพื่อเป็นการขจัดความกลัว เพื่อค้นหาคำตอบ "อิสรภาพ" ที่อยากค้นหาในความเป็นตัวตน โดยพิสูจน์โดยการลงมือทำ ซึ่งมีหลายรูปแบบ แต่อาจารย์เลือกใช้ วิธีการเดิน เป็นรูปแบบหรือวิธีการในการขจัดความกลัวครั้งนี้ อาทิ
- ความเชื่อมั่นในเพื่อนมนุษย์ คุณงามความดีของมนุษย์
- ทัศนคติด้านวัตถุนิยม : เริ่มจากประสบการณ์ส่วนตัวเนื่องจากการทำงานหนัก โดยมีความหวังว่าสักวันว่าน่าจะมีเงินทองมากขึ้นกว่านี้ ซึ่งคล้ายกับคนส่วนใหญ่ทั่วไป กระทั่งเข้าทำงานและได้ระบสิ่งตอบแทนดังที่คิดไว้ แต่...อาจารย์ก็นำมาสรุปว่า ความมั่นคง ปลอดภัย ก็ต่อเมื่อมีเงินทองเท่านั้นหรือ ..จึงตัดสินใจพิสูจน์ว่าหากไม่มีเงินแล้วจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ซึ่งน่าจะมีสิ่งอื่นมาทดแทนได้ นั่นคือ "ความดีงาม"
- ตวามศรัทธาเกี่ยวกับการใช้ชีวิต ประสบการณืจากการได้เล่าเรียนที่ประเทศอินเดีย
- ความสำเร็จแห่งเป้าหมาย เกิดจากระหว่างการเดินทาง แต่มิใช่ที่เป้าหมายของการเดินทาง ..เตรียมตัวฝึกการเดินโดยการตั้งจิตใจที่เบิกบาน มีสมาธิ เรียนรู้ที่จะสละความขุ่นมัวของจิตใจ พร้อมๆ กับการฝึกเดิน ..แต่ก็ได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์มากมาย เช่น กินก๋วยเตี๋ยว พระเอกลิเก ขอทาน ความหิวโหย และอื่นๆ  โดยความมีน้ำใจจากเพื่อนมนุษย์ทั้งหมด 116 คน จนกระทั่งก้าวพ้นความอ่อนแอของจิตใจ

ดร.ประมวล ทิ้งท้ายด้วยประเด็นน่าคิดว่า สิ่งสำคัญอยู่ที่ "การไม่มีการยึดมั่น-ถือมั่น" ต่อสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น

ทีม fa แห่ง SCG กำลังระดม Capture k. จากเรื่องเล่าของ ดร.ประมวล เพ็งจันทร์

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

เป็นตัวอย่างที่ดีอย่างหนึ่ง ในการปฏิบัติธรรม..

[JJ]

เป็น Action Learning และ Story Telling ที่สร้างสรรค์ "จิตสำนึก" ได้อย่างยอดเยี่ยมครับ

[โค้ชส้ม Citrus]

ขอบคุณ คุณสายน้ำแห่งความคิด มาพบ blog ของคุณโดยบังเอิญ

ช่วยกันบันทึกเรื่องราวดีๆ แต่ละคนที่ได้ฟัง ส่วนใหญ่ feedback ดีมากค่ะ

ทำให้หลายคนได้รับแรงบันดาลใจ รู้สึกว่าตัวเองจะรู้จัก อ.ช้าไป ถ้าไม่ได้ คุณเชาวลิต มาแนะนำให้เชิญ และถ้าตัวเองไม่ได้มีส่วนร่วมจัดงานนี้ ก็คงจะช้าไปอีกนาน

ไม่ทราบ reflection ของทีม มมส. ที่มาชมงานของเราเลย อยากทราบว่าได้รับแง่มุมไหน ลองเล่าให้ฟังกันบ้าง จะได้กลับไป share ให้ทีมงานฟังค่ะ