วันนี้เป็นวันแรกของภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2551 ภาคเรียนี้ได้สอน 2 รายวิชา คือ วิชาวิทยาศาสตร์เพื่อคุณภาพชีวิต หน่วยที่เกี่ยวกับพลังงานและผลกระทบจากความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สอนช่วงสุดท้ายของภาคเรียน คงเริ่มประมาณเดือนมกราคม 2552 โน่นแหละ อีกวิชาหนึ่งที่สอนก็คือวิชาชีวิตกับสิ่งแวดล้อม เป็นวิชาที่สอนตลอด 2 ปีที่มาช่วยราชการที่มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ วิชานี้เป็นวิชาพื้นฐาน(การศึกษาทั่วไป) เป็นการปูพื้นให้นักศึกษาได้มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชีวิตกับสิ่งแวดล้อม ปัญหามลพิษสิ่งแวดล้อมต่างๆ ที่เกิดขึ้น การป้องกันและแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม แนวทางในการจัดการทรัพยากรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน หากพิจารณาอย่างถ้วนถี่แล้วก็คงเห็นว่าเป็นวิชาที่สร้างให้นักศึกษาได้มีความรู้ความคิดและแนวทางการดำเนินชีวิตที่ให้ความสำคัญกับเรื่องของทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม หากเรียนรู้อย่างเข้าใจเกิดเจตคติที่ถูกต้องเหมาะสมรวมถึงมีทักษะในการคิดการแก้ปัญหาเรื่องของสิ่งแวดล้อมแล้วประเทศชาติคงได้บุคลากรที่เห็นความสำคัญของสิ่งแวดล้อมอย่างแน่นอน การเรียนรู้นั้นหากเรามุ่งเพื่อการนำไปใช้ไปปฏิบัติเพื่อชีวิตและสังคมที่ดีงาม ประเทศชาติบ้านเมืองคงมีแต่สิ่งดีงามทั้งนั้น แต่การเรียนรู้หลายๆ สิ่งอย่างไม่ได้นำไปสู่การปฏิบัติเรียนเพียงเพื่อรู้เท่านั้น ทุกวันนี้จึงเกิดภาวะ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไปรอด ให้เห็นกันอยู่ดาษเดื่อนเกลื่อนกลาด
ไม่มีความเห็น