กลไกทำงานวิชาการแบบสหวิทยาการ : ๓. เรียนรู้จากโครงการถ้ำและโบราณคดี

 

○ การวิจัยที่แท้จริงคือการวิจัยสิ่ง/สภาพ ที่มีอยู่ในสังคม/บ้านเมือง

○ นักวิจัยที่แท้ คือนักวิจัยที่ทำงานแบบต่อเนื่อง กัดไม่ปล่อย

○ ในที่นี้คือ รศ. ดร. รัศมี ชูทรงเดช แห่งคณะโบราณคดี  มหาวิทยาลัยศิลปากร ที่ผมเคยเขียนถึงใน http://gotoknow.org/blog/thaikm/106414

○ รศ. ดร. รัศมี ชูทรงเดช ทำงานวิจัยโบราณคดีเกี่ยวกับถ้ำในภาคเหนือต่อเนื่องมากว่า ๑๐ ปี   ต่อเนื่องหลายโครงการ   และโครงการล่าสุดคือ โครงการ “มาจาก (คนละ) ฟากฟ้าของเพิงผา : สู่การทลายเส้นแบ่งของวิธีวิทยาทาง โบราณคดี วลีในมานุษยวิทยา และมายาในศิลปกรรม”    ที่ได้รับเงินสนับสนุนจากกองทุนเอกอัครราชทูตสหรัฐประจำปี ๒๕๔๙

○ โครงการ “มาจาก (คนละ) ฟากฟ้าของเพิงผา : สู่การทลายเส้นแบ่งของวิธีวิทยาทางโบราณคดี วลีในมานุษยวิทยา และมายาในศิลปกรรม”  From (Different) Horizons of Rockshelter  www.fdhr.co.nr  เป็นโครงการ สร้างเครือข่ายสร้างสรรค์ ทั้งในแง่องค์ความรู้ทางวิชาการ  ภูมิปัญญาท้องถิ่น  และงานสร้างสรรค์ศิลปะ   ระหว่างชาวบ้านต่างกลุ่มชาติพันธุ์  คนที่อยู่อาศัยในตัวเมือง  นักโบราณคดี  นักมานุษยวิทยา  นักวิทยาศาสตร์  ศิลปิน  นักจัดการศิลปะ  ภัณฑารักษ์  ฯลฯ    มาร่วมกันถอดรหัสความคิดคนโบราณ  จากศิลปกรรมในอดีต จากแหล่งโบราณคดีเพิงผาถ้ำลอด และเพิงผาบ้านไร่ อ. ปางมะผ้า จ. แม่ฮ่องสอน    ผมเอาภาพหน้าปกของหนังสือรายงานโครงการนี้มาให้ดูด้วย

○ ที่มีค่าที่สุดสำหรับผม คือแผ่น DVD ที่อยู่ในซองติดกับปกหลังของหนังสือ   เป็นดีวีดีเล่าเรื่องการขุดค้นในโครงการถ้ำและโบราณคดี   ที่ทำให้คนไม่มีความรู้อย่างผมได้เข้าใจว่านักโบราณคดีไทยเขาทำงานขุดค้นในพื้นที่อย่างไร

○ ผมอดไม่ได้ที่จะระลึกความหลัง    ว่า สกว. สมัยที่ผมทำหน้าที่ผู้อำนวยการ ได้ใช้ความพยายามประสานงาน ชักจูง และช่วยหานักวิจัยผู้ใหญ่มาแนะนำและเชียร์ ให้ รศ. ดร. รัศมี ชูทรงเดช ทำงานวิจัยโบราณคดีแบบร่วมมือกับนักวิจัยสาขาอื่นๆ เพื่อให้ตอบโจทย์ใหญ่ได้    สามารถทำความเข้าใจหลักฐานทางโบราณคดีได้จากศาสตร์ที่หลากหลาย

 

 

วิจารณ์ พานิช
๓๐ ก.ค. ๕๑