งานที่อยากจะทำ
ผลการศึกษาข้อมูลรายบุคคลในฐานข้อมูลหมวดความรู้จากการปฏิบัติ
“Story Telling สัปดาห์ที่ 3”
จากที่ได้มีโอกาสมาเรียนรู้ในครั้งนี้ และที่ผ่านมาใน 2 สัปดาห์ มีความสุข(ทุกข์..เครียดนิด ๆ)กับการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ มากมาย กำไรอย่างที่สุดแล้ว ได้กับได้ ส่วนจะได้อะไรมากน้อยเพียงใดอยู่ที่ตัวเอง ตนเองมีความคิดอยู่ก่อนแล้วเกี่ยวกับการทำงานในหน้าที่ที่รับผิดชอบ(การนิเทศ)ว่า ในเมื่อเรา(ศึกษานิเทศก์)มีหน้าที่ในการให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ สนันสนุน และส่งเสริมให้สถานศึกษาสามารถจัดการศึกษาได้อย่างมีคุณภาพ นั่นก็หมายถึงการพัฒนาครูให้มีคุณภาพนั่นเอง อ้าว ! หากเป็นเช่นนี้ ก่อนที่เราจะพัฒนาคนอื่น...สิ่งแรกที่ต้องทำ คือ ต้องพัฒนาตนเอง... เพราะเชื่อว่าตัวเรา(คน)เมื่อได้รับการพัฒนาแล้วย่อมก่อเกิดการความมั่นใจในตนเอง มีความรู้และทักษะในเรื่องต่าง ๆ มากยิ่งขึ้น สร้างความศรัทธาจนเกิดการยอมรับของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นผู้บังคับบัญชา.... หัวหน้ากลุ่ม/หัวหน้างาน... เพื่อนร่วมงาน...หรือผู้รับการนิเทศ(ครู/ผู้บริหาร) .... แน่นอนที่สุดมันจะส่งผลให้การทำงานราบรื่น มีความก้าวหน้า รุงเรือง โชติช่วงชัชวาล
กลุ่มนิเทศฯ สพท.ลำพูน เขต 1 ได้จัดโครงการพัฒนาศักยภาพ ศน.ฯ (จัดทุกปี) โดยจัดประชุม/อบรม/ดูงาน ในปี 2549 หากจำไม่ผิดนะ ...จำได้ดีอยู่ว่า เค้าพัฒนาเกี่ยวกับเรื่องสมรรถนะ...competency ... โดยเชิญวิทยากรที่เชี่ยวชาญเรื่องนี้มาให้ความรู้....(น่าจะมาจากสถาบันนะ เดี๋ยวต้องกลับไปถามว่าเป็นใคร) ทุกครั้งที่มีการจัดประชุม/อบรมงานไหนงานนั้นไม่เคยพลาด ยิ่งเรื่องใหม่ ๆ น่าสนใจยิ่งไม่พลาดใหญ่ แต่ก็พลาดจนได้อย่างกะทันหัน ...ญาติผู้ใหญ่เสียชีวิต (บิดาของคนที่บ้านจ้ะ)เลยหมดโอกาสไปพัฒนาตนเอง โชคดีเพื่อนสนิทเอาหนังสือที่วิทยากรท่านนี้แต่งเอามาฝาก ก็นำมาอ่านและศึกษาเองไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรหรอก... ผ่านมาจนถึงปี 50 – 51 เรื่องนี้ถูกทำมาใช้เพื่อพัฒนาองค์กร กำลังจะศึกษาอยู่พอดี... ไม่อยากพูดเลยว่าไม่มีเวลา...เพราะ เรื่องใหม่ ๆ ตอนนี้มันเข้ามามาก งานก็ทั้งยุ่งและเยอะด้วย ....โชคดีมีโอกาสมาร่วมพัฒนาตนเองกับโครงการคุณปัด....ต้องขอบคุณจริง ๆ หากไม่มีงานนี้ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไรจึงจะได้เรียนรู้เรื่องนี้อีก อีกคนที่ต้องของคุณ คือ ศน.เจต ที่เป็นผู้ชักชวนให้มาร่วมกิจกรรมนี้ ฮึ่ม ! ขอบคุณจริง ๆ นะ เข้าเรื่องต่อ พบสมาชิกกลุ่ม 1 ทุกคนต่างห็นตรงกันว่า กลุ่ม 1 เราตัดสินใจจะเล่นกันเรื่องนี้แหละ อย่าปล่อยนะ ตรงกับเป้าหมายตนเอง เป้าหมายกลุ่มคือพัฒนาตนเองเพื่อนำไปสู่การพัฒนางาน เห็นมั้ยว่ามันเริ่ดหรู(เลิศหรู)มากเลย.... ทุกคน(กลุ่ม 1) จับไม่ปล่อย ไม่ว่าจะเป็นงานที่ให้ทำในสัปดาห์ใดก็มุ่งไปสู่เรื่องสมรรถนะ competency ... ทั้งนั้น
ก็อย่างที่บอกว่าสำหรับตนเองแล้วต้องการเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพให้กับตนเอง อยากเรียนรู้ในสิ่งใหม่ ๆ เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อมีโอกาสต้องทำต้องพัฒนา จึงได้มาพิจารณา(ประเมิน)ว่าตนเองน่าจะต้องพัฒนาตนเองอะไรบ้างเพื่อจะได้สร้างการยอมรับในสังคม/มีความก้าวหน้าในวิชาชีพ แต่บางที่เราก็ไม่อาจจะรู้ได้ว่าเราควรพัฒนาอะไรดี จะพัฒนาอะไรก่อน – หลังดีหละ ใครจะสามารถบอกเราได้ แน่นอนที่สุดคนแรกก็คือ ตัวเราเองนี่แหละ ส่วนคนอื่น ๆ ก็สำคัญไม่น้อย พอดี ได้อ่านเจอเกี่ยวกับเรื่องสมรรถนะที่กำลังเป็นที่สนใจของทุกหน่วยงาน จะเอาอย่างไรดีหละก็ได้ร่วม ลปรร.กับสมาชิก คุณปัดหัวหน้าโครงการ กับผชช. ตลอดทั้งอ่านเจอบทความของประกอบ กุลเกลี้ยงเรื่อง การประเมินสมรรถนะ ที่ได้ให้ความเห็นว่่าหากต้องการผลการประเมินที่ออกมาเที่ยงตรง น่าเชื่อถือ ได้ข้อมูลจากหลายมุมมอง เห็นจุดแข็งและขอบเขตการพัฒนาที่กว้างขวางขึ้น มีความเป็นกลาง สร้างแรงจูงใจ มีความยืดหยุ่น ต้องเป็นการประเมินแบบ 360 องศา คือการให้บุคคลแวดล้อมเป็นผู้ประเมินผลพฤติกรรมคุณลักษณะที่แสดงออก
ดังนั้น งานที่ต้องทำต่อไปก็คือ ต้องเริ่มศึกษาหาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องมายืนยันตลอดทั้งสร้างกรอบแนวคิดในการดำเนินงาน แต่ตอนนี้ต้องรีบส่งงานสัปดาห์ 3 ก่อนถึงเวลานัดหมายร่วม Share กับกลุ่ม ตี 5 วันพุธ....ก็เลยต้องบอกให้ทราบแต่เพียงแนวคิด/ทฤษฎีใดน่าจะเกี่ยวข้องบ้าง ส่วนรายละเอียดนั้นเล่นไม่ยาก มีหัวหน้าโครงการ ผชช.และสมาชิกเป็นตัวช่วยอยู่ รับรองต้องสำเร็จ(แน่ ๆ เลย) แนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องได้แก่
· แนวคิดของศาสตราจารย์ David C. McClelland เรื่องสมรรถนะ
· แนวคิดของเบนจามิน บลูม (Benjamin Bloom , 1980) Bloom’s Toxonomy เกี่ยวกับแนวคิดการวัดและประเมินผลการเรียนรู้และความสามารถของมนุษย์ไว้ 3 ประเภท คือ 1) การวัดความรู้และทักษะ (Cognitive Domain 2) การวัดพฤติกรรมการปฏิบัติงาน (Affective Domain) 3) การวัดผลสัมฤทธิ์การปฏิบัติงาน (Psychomotor Domain)
· แนวคิดเรื่องสมรรถนะมาใช้ในการบริหารงานทรัพยากร โมเดลภูเขาน้ำแข็ง : การที่บุคคลจะมีพฤติกรรมในการทำงานอย่างใดขึ้นอยู่กับคุณลักษณะที่บุคคลมีอยู่ ซึ่งอธิบายในตัวแบบภูเขาน้ำแข็ง คือ ทั้งความรู้ ทักษะ/ความสามารถ (ส่วนที่อยู่เหนือน้ำ) และคุณลักษณะอื่น ๆ (ส่วนที่อยู่ใต้น้ำ)
· แรงจูงใจ· ความแตกต่างระหว่างบุคคล
· ทฤษฎีของมาสโล ความต้องการของมนุษย์ 5 ขั้น
ฯลฯ
สำหรับในรายละเอียดคงต้องอาศัยเวลาในการศึกษาและร่วม ลปรร. กัน ตอนนี้ต้องรีบไปปฏบัติหน้าที่ก่อน เกรงว่า สมาชิกกลุ่ม 1 จะไม่มีข้อมูล วันนี้ปฏิบัติงานนอกพื้นที่ไม่มีสัญญาณ ที่สำคัญ ต้องส่งงานก่อนมา Share จึงขอส่งก่อน ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย
เรื่องที่อยากทำ
ค้นพบ/พัฒนาตนเอง โดย.....การประเมินสมรรถนะ .....วิเคราะห์/จัดลำดับการพัฒนาสมรรถนะ..... ศึกษาหารูปแบบการพัฒนา..... จัดทำ ID-Plan ... ดำเนินการพัฒนาตามแผน ......สรุป/รายงานผลการพัฒนา
ใครมีอะไรดีร่วม Share ด้วย (ต้องรีบไปแล้วหละ)
ลงชื่อ อุไรวรรณ ปัญญาอุทัย ผู้บันทึก
ความเห็น (9)
ชื่อบันทึก...งานที่อยากจะทำ ใช่ไหมครับ
เรื่องสมรรถนะ ไม่ว่าจะเป็นแนวคิดของใคร ก็ดีเหมือนกันหมด ดังนั้นเราควรนำมาสังเคราะห์ ให้ได้แนวทางที่สามารถนำไปปฏิบัติได้ ในหน่วยงานของเราเอง หรือตัวเราเอง ดังนั้นสมรรถนะที่ดีที่สุด ก็คือสมรรถนะที่เราคิดขึ้เอง และปฏิบัติตามอย่างถูกวิธีและอย่าละเลย... ถ้ารู้แล้วไปทำก็ไม่มีความหมายใด ๆๆ
ใช่แล้วค่ะ เขียนชื่อบันทึกผิดค่ะ ที่ถูกคือ "งานที่อยากจะทำ" พอดีรีบไปหน่อยไม่มีเวลาตรวจทาน ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย คราวหลังจะให้พลาดน้อยที่สุดค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ร่วม Share
สมรรถนะเป็นเรื่องไกล้ของคนทุกคน เพราะทุกคนต้องมีการพัฒนาตนเองอยู่เสมออย่างที่พี่อุว่าต้องพัฒนาตนเองก่อนที่จะไปพัฒนาคนอื่น ดังนั้นเมื่อพัฒนาสมรรถนะหลักและสมรรถนะที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติงานแล้ว ก็น่าจะลองทำสมรรถนะอื่นลองดูบ้างนะครับเพื่อพัฒนาศักยภาพของตนเองอย่างต่อเนื่อง ดังที่เขาว่าการเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด การพัฒนาก็น่าจะเช่นเดียวกันกับการเรียนรู้
มีเทคนิคเรื่องการประเมิน competency assessment gap มาฝากค่ะ เป็นการนำเกณฑ์หรือปัจจัยที่คาดหวัง (Future-What should be) เปรียบเทียบกับพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริงของบุคคล (หรือของเรา) (Present-What is) มีภาพให้ดูค่ะ
(โมเดลนี้น่าจะเป็นของ ดร. อาภรณ์ ภู่วิทยพันธ์ ถ้านำไม่ผิดนะคะ)จากการประเมินช่องว่าง (gap) ของความสามารถนั้นมี 3 ลักษณะได้แก่
1. ความสามารถในการทำงานปัจจุบันมากกว่าความสามารถที่คาดหวัง - ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเป็นจุดแข็ง (Strength)
2.ความสามารถในการทำงานปัจจุบันตรงตามความสามารถที่คาดหวัง - ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเป็นเป็นไปตามที่ผู้บังคับบัญชากำหนดขึ้น (Meet Target)
3.ความสามารถในการทำงานปัจจุบันน้อยกว่าความสามารถที่คาดหวัง - ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเป็นจุดอ่อน (Weakness)
จากผลการประเมิน gap หัวหน้า (หรือเราเองถ้าเป็นการประเมินสมรรถนะของตัวเอง)ควรเลือกจุดอ่อนมาพัฒนาก่อน เนื่องจากตราบใดที่เรายังคงรับผิดชอบงานในปัจจุบัน ก็ควรได้รับการพัฒนาความสามารถที่เป็นจุดอ่อนก่อน เพราะความสามารถนั้นจะมีผลต่อเป้าหมายหรือผลสำเร็จของแต่ละคน อย่างไรก็ตามการพัฒนาจุดอ่อนจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องกำหนดช่วงเวลาในการพัฒนา ไม่ใช่ว่าพัฒนาไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีที่สิ้นสุด เช่น ไม่เกิน 1 ปี หรือไม่เกิน 2 ปี (ห้ามอู้ค่ะ เมื่อประเมินได้แล้วต้องรีบพัฒนา) อันนี้ขึ้นอยู่กับความจำเป็นเร่งด่วนของงานที่รับผิดชอบ แต่ถ้าพัฒนาจุดอ่อนนาน ๆ ไปก็ไม่ดีขึ้น เค้าก็จะให้มองที่จุดแข็ง ว่าถนัดอะไรแล้วหาวิธีการพัฒนาใหม่ที่เหมาะสมและถนัด (ตามจุดแข็ง) ของแต่ละคนค่ะ
เคยศึกษานานมาแล้วน่ะค่ะ ก็เลยเอามา share กัน
คนที่ศึกษาเรื่องแนว ๆ นี้ต่อเนื่องก็คือ อ. ชัชรินทร์ ชวนวัน "สคบศ." ลองถามท่านเจตฯ ดูนะคะ เค้าเป็นเพื่อนเรียน Ph.D. ด้วยกันเจ้า...
หมายเหตุ แอบเข้าบล็อกของกลุ่มนะคะ เพราะต้องการ upload รูปให้ดู ไม่งั้นไม่รู้จะเอารูปขึ้นยังไง บล็อกเค้าไม่ยอมค่ะ ขออภัยในความละลาบละล้วงมา ณ ที่นี้ค่ะ (โชคดีที่ยังเข้าได้ค่ะ ไม่งั้นคงต้องส่งทาง mailX
เติมเต็มอย่างนี้ ต้องขอสู้ตาย ...คิดตอนแรกว่าจะพัฒนาจุดอ่อนที่สุดก่อน โดยกำหนดเรื่องเวลาไว้ ส่วนวิธีการกระบวนการในการพัฒนาค่อยไปพิจารณาอีกทีหนึ่ง แต่อย่างที่ อ.ปัดแนะนำว่า....ไม่ใช่พัฒนาไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีที่สิ้นสุด ...แสดงว่าต้องมีช่วงเวลาการพัฒนาแล้วทำการสรุป/ประเมินผล
...แต่ถ้าพัฒนาจุดอ่อนนาน ๆ ไปก็ไม่ดีขึ้น เค้าก็จะให้มองที่จุดแข็ง ว่าถนัดอะไรแล้วหาวิธีการพัฒนาใหม่ที่เหมาะสมและถนัด (ตามจุดแข็ง) ของแต่ละคนค่ะ...โอ้โห! เรื่องนี้ก็น่าสนใจมากเกี่ยวกับการพัฒนาจุดแข็ง ต้องประเมินจุดแข็งของตัวเองบ้างแล้วหละ...และพัฒนาให้แข็งยิ่งขึ้น...น่าสนใจ ขอบคุณมากสำหรับสิ่งดี ๆ ที่มีให้เสมอค่ะ
ลองดูเทคนิคการบริหารมุ่งผลสัมฤทธิ์บ้าง...อาจปรับใช้ได้บ้าง
ถูกต้องของคุณปัด ค่ะ โมเดลนี้ปรากฏในบทความของ อาจารย์อาภรณ์ ก็จะให้ภาพชัดเจนขึ้น ส่วนงานของ อาจารย์ชัชรินทร์ ก็ทำให้เข้าใจการประเมินและพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการครูและบุคากรทางการศึกษา ค่ะ
ดีจังได้ความรู้เยอะเลย...