เรื่องเล่าน้องหมาแห่งมช.

น้องหมาแห่งมอชอ

วันนี้เป็นการเริ่มต้นของการเขียนบล๊อกครั้งแรก...ก็เลยขอเริ่มต้นด้วยเรื่องราวของน้องหมาแห่งมหาวิทยาลัยเชียงใหม่....แบบว่าอยากเล่าอ่ะค่ะ..สองเดือนก่อนเพื่อนเล่าให้ฟังว่าระหว่างเดินทางไปคณะมนุษย์โดยรถไฟฟ้า(ในมหาลัยเราจะมีรถไฟฟ้าคอยบริการนักศึกษาอยู่ค่ะ)ตอนที่เค้าขึ้นรถได้สักพักได้เห็นน้องหมาสองตัววิ่งตามรถค่ะ...ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าคงเหมือนหมาทั่วไปที่วิ่งไล่ตามรถ...แล้วคนขับรถไฟฟ้าก็จอดรถพอรถหยุดน้องหมาสองตัวก็กระโดดขึ้นนั่งข้างๆคนขับรถไฟฟ้า(เค้านั่งกะพื้นนะค่ะไม่ได้นั่งบนเบาะ)แล้วก็นั่งโต้ลมไปสุดทางเลยค่ะ...จากการที่ฉันได้ฟังเพื่อนเล่ายังอดอมยิ้มไม่ได้ว่าทำไมฉลาดจัง...จนวันนึงฉันก็ได้เจอกับตัวเองช่วงเดือนก่อนในมหาลัยได้มีประเพณีรับน้องขึ้นดอย..แล้วดิฉันก็เป็นนึงในนั้นที่จะต้องเดินขึ้นดอยพร้อมกะนศ......โหเหนือยมากๆเลยค่ะระหว่างทางที่เหนื่อยหอบเหลือบไปเห็นน้องหมาลายจุดสีขาวรูปร่างเพียวผูกโบว์สีเหลืองไว้ที่คอ(มีใครเดินขึ้นดอยวันนี้แล้วเห็นบ้างค่ะยกมือขึ้น...)มันวิ่งตามเด็กนศ.ป.ตรีค่ะน่าจะเป็นคณะวิทยาศาสตร์นะค่ะ..ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดไรมากเหมือนกัน..สงสัยว่ามันคงจะตามเด็กมาจากในมอ..และแล้วมันก็วิ่งแซงฉันกับเพื่อนไป...พอดิฉันเดินไปเรื่อยๆก็ไม่เจอมันอีกจนคิดว่ามันไปไหนไม่รู้แล้ว..จนมาถึงยอดดอยสุเทพ..ดิฉันเห็นมันเดินเล่นอยู่บนยอดแล้วอ่ะค่ะ(ไม่รู้ว่าจะมีใคให้น้ำมันมั้ยเนี่ย)...ฉันยังนึกเลยโห..ขนาดน้องหมาก็ยังขึ้นดอยกะเค้าด้วย...พอเสร็จพิธีข้างบนเราก็ลงดอยมากับรถแดงค่ะ(เราจะมีรถคอยบริการนศ.)ฉันขึ้นรถลงดอยมาตอนแรกก็ลืมเรื่องน้องหมาลายจุดไปแล้วเพราะตอนที่ขึ้นรถก็ไม่เห็นมันแล้ว...รถแดงจอดให้นักศึกษาลงถึงอ.ม.ช .....แต่ฉันลงหน้ามอแล้วขับรถไปซื้อข้าวกินที่อ.ม.ช...ขณะเดินไปที่อ.ม.ช..กะลังจะข้ามถนน..มีรถแดงมาจอดให้นศ.ลง..ดิฉันถึงกับอึ้ง...น้องหมาลายจุดตัวเดิมกระโดดลงรถมาพร้อมนศ....น่ารักมากเลยค่ะพอมันลงรถมันก็แยกจากพวกนศ.เดินออกไปเลย...ดิฉันไม่เคยคิดเลยนะค่ะว่ามันจะเดินขึ้นดอยจนถึงยอดดอย...แล้วก็ลงมาพร้อมกะรถแดง..เหมือนกับว่ามันตั้งใจจะไปเดินขึ้นดอยจริง...ดิฉันยังคิดในใจเลยว่ามันเนี่ยะสมกับเป็นหมามหาลัยจริง....(อิอิ)