๒. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย !.. อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้ละอทินนาทาน คืองดเว้นจากการลักทรัพย์ ไม่ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้ อริยสาวกผู้งดเว้นได้นั้น ย่อมได้ชื่อว่าให้ความปลอดภัย ความไม่มีเวรกัน แก่สัตว์โลก อันหาประมาณมิได้ ครั้นให้ความปลอดภัยความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนอันหาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้ได้รับความปลอดภัย ความไม่มีเวร ความไม่ถูกเบียดเบียนอันหาประมาณมิได้ด้วย
แต่ผู้ที่ไม่งดเว้น กระทำอทินนาทานอยู่ เสพแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมทำให้ผู้นั้นเป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากบาปแห่งการลักทรัพย์นี้ อย่างเบาที่สุดแก่ผู้ได้มาเกิดเป็นมนุษย์อีก
...ก็คือทำให้เป็นผู้พินาศจากทรัพย์สมบัติ !!!...
สพฺพปาปสฺส อกรณํ
กุสลสฺสูปสมฺปทา
สจิตฺตปริโยทปนํ
เอตํ พุทฺธาน สาสนํ . . . ฯ ๑๘๓ ฯ
ไม่ทำความชั่วทุกชนิด
ทำแต่ความดี
ทำใจให้ผ่องใส
นี่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
Abstention from all evil,
Cultivation of the wholesome,
Purification of the heart;
This is the Message of the Buddhas.