ร่องรอยคนโบราณ หันย้อนกลับมามองคนรุ่นใหม่ อย่างเช่น "ออต"
วันนี้...ด้วยความรู้สึกอย่างไรไม่ทราบ ไปทานข้าวที่ร้านตะวันทองเสร็จ ขับรถออกมาก็เลยเลี้ยวเข้าไปใน "พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ขอนแก่น" ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามร้านอาหารที่ไปทาน ...
จ่ายค่าบัตรเป็นธรรมปฏิบัติสำหรับคนไทยสิบบาท คนต่างชาติสามสิบบาท บรรยากาศภายในไม่ร้อนมาก และไม่มีการเปิดแอร์ เปิดเพียงพัดลมระบายอากาศ แต่โดยรอบอากาศถ่ายเทสะดวก ร่มเย็นดี ... ข้าพเจ้าเดินวนดูไปรอบๆ มีเกิดคลิก (Click) หลายเรื่อง ล้วนสะท้อนให้เห็นถึงวิถี ความเป็นมาแห่งอารยธรรมอันมาประกอบเป็นบริบทรอบด้านตัวเรา ณ ปัจจุบัน...
"กระบวนการสร้างรู้" ของมนุษย์ เป็นความมหัศจรรย์อย่างยิ่ง มีมาตั้งแต่กี่รุ่นต่อกี่รุ่น กี่ยุคต่อกี่ยุค และเหลือเป็นร่องรอยให้คนรุ่นหลังได้สืบต่อยอดในความรู้นั้น และการต่อยอดในความรู้นั้น เกิดผ่านมาจากการเกิดผ่านกระบวนการเรียนรู้ของมนุษย์ และอาศัย "สมอง" เป็นตัวกลั่นกรอง และประมวลผลเกิดขึ้น "เป็นความรู้ใหม่..."
ความแตกต่างของ "มนุษย์" แต่ละคนก่อให้เกิดการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน คนสองคนเมื่อได้เห็นสิ่งเดียวกัน การรับรู้ก็ย่อมแตกต่างกันภายใต้กฏแห่งความแตกต่าง... แม้แต่ฝาแฝดที่เกิดจากไข่ใบเดียวกันยังมีความต่างกันภายใต้ความเหมือนนั้น ภายใต้กฏแห่งความไม่เที่ยง "ไตรลักษณ์" นี้ .. มนุษย์เราจึงมีความแตกต่างกัน ... ดั่งเช่นในพิพิธภัณฑแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการร่องรอยแห่งวิถีของคนโบราณในยุคสมัยต่างๆ... ข้าพเจ้ามาหยุดอยู่ห้องผ้า...อิสาน
บุคคลแรกที่ข้าพเจ้าระลึกถึง คือ คุณออต...
CERP KKU : จินตนาการใหม่ไหมมัดหมี่อีสาน : โครงการ
ศิลปิน อันเป็นผลิตผลของคนอิสานผู้รักและผูกพันกับผ้าไทย-ลาว และวัฒนธรรมอิสาน... ข้าพเจ้าหยุดยืนดู ขณะเดียวกันในสมอง เกิดการประมวลผลออกมาเป็นความรู้สึกนึกคิด (Information Processing) หรือภายใต้แนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้...ของการสร้างความรู้ (Knowledge Construction) ของมนุษย์ ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกซาบซึ้งต่อภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า และไปเชื่อมโยงถึง สิ่งที่ออตกำลังทำ... สำหรับผ้าไทย-อิสาน
ที่มาภาพ : จากบันทึก http://gotoknow.org/blog/thaiphon/191591
การต่อยอดความรู้ ภายใต้ความเชี่ยวชาญและความสนใจที่ตนเองถนัด... ก่อเกิดเป็นสิ่งใหม่เกิดขึ้น...แม้บางครั้งการเกิดใหม่อาจเป็นอณูเล็กๆ...แต่หากหลากหลายอณู...ก็ก่อเกิดเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ให้มนุษย์ในได้เกิดการเรียนรู้ผ่านยุคสมัย...ภายใต้ความแตกต่างของห้วงเวลา
ความดีงามและความมหัศจรรย์ของโครงสร้างทางสมองของมนุษย์ทำให้ "มนุษย์" นั้นมีความแตกต่างจากสัตว์ประเภทอื่น สามารถก่อเกิดการเรียนรู้ได้เร็ว จนเกิดเป็นวิวัฒนการเป็นลำดับตามมาจากอดีตจนถึงปัจจุบัน... มนุษย์เราพยายามสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ใหม่เกิดขึ้นในขณะเดียวกันพร้อมย้อนกลับไปมองร่องรอยของคนในอดีต ... ดั่งเช่นออตกำลังศึกษาผ้าไทย-อิสาน
_________________________________________________________________________________
Note: ข้าพเจ้าค่อนข้างซาบซึ้งผ้าไทย-อิสานอย่างมาก... และมักจะรู้สึกชื่นชมในผู้คนที่หลงใหลและรักผ้าไทยนี้ เฉกเช่น กัลยา - ดร.กาเหว่าเพื่อนรัก...ผู้สะสมผ้า และมีความรู้ในวัฒนธรรมอิสานอย่างดี วันนี้หยุดยืนอยู่ในห้องที่บอกเล่าเรื่องราวผ้าอิสานและวัฒนธรรมการแต่งตัว "ชอบ"....และทึ่งในศิลปะแห่งชีวิตนี้...
...............................................
ความเห็น (10)
ขอบคุณครับผม...
สวัสดีคะ
- คิดถึงนะค่ะ ได้ทราบข่าวเรื่อง km ที่สหัสขันธ์แล้ว น่าเสียดายจังเลย
ถ้าหากว่าง ๆ แวะมาทางโคราชบ้างนะค่ะ
สวัสดีจ้า น้องสาว
คิดถึงๆ นะคะ
พี่หนิงก็ชอบน้องออต ชอบความเป็นอีสานโมเดิร์นของน้องออตอ่ะค่ะ ศิลปวัฒนธรรม ถ้าไม่นำมาประยุกต์ใช้ ก็จะเป็นแค่อะไรที่เก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์นั่นไง นานๆจะมีคนเข้าไปดูที พี่จึงชื่นชมคนรุ่นใหม่ที่เรียกว่า Innovation นี่มากๆเลยค่ะ เราต้องนำมาประยุกต์ใช้เพื่อให้คงอยู่แบบมีรากเหง้าเนอะ
ว้าว
- ขอบคุณพี่กะปุ๋มมากครับ ที่เขียนถึงออต อิอิ
- ความจริง มีคนรุ่นออตอีกมากที่พยายามเอาวัฒนธรรมเก่ามาเล่าใหม่ในแบบที่เป็นของเรา
- แต่ทั้งหมดทั้งปวงเราก็อยู่บนพื้นฐานในการเคารพวัฒนธรรมเดิมและผู้คนรุ่นบรรพชนของเราทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่และอยู่บนสวรรค์
- และที่น่าสนับสนุนคือคนรุ่นใหม่จริง ๆ (ออตตกรุ่นไปแล้ว)ที่สนใจงานวัฒนธรรม เราน่าจะสนับสนุนเขาน้อ
- ต่อไปงานวัฒนธรรมเราจะงดงามและคงอยู่ไปนานเท่านาน
- ขอบคุณพี่สาวคนอีสานที่รักผ้าทอคนนี้ด้วยครับ
ผ้าอีสานนั้นงดงามมีเอกลักษณ์มากค่ะ พี่ก็ยังชื่นชมและนำมาใช้บ่อยมากๆ โดยเฉพาะผ้าย้อมคราม ผ้าไหมมัดหมี่ ผ้าไหมลายโบราณซึ่งมักมาจากดินแดนอีสาน ที่ร่ำรวยด้วยวัฒนธรรม
เสียดายที่ครั้งที่แล้วไปขอนแก่น แต่คุณออตไม่อยู่ อยากมีโอกาสชมผ้าของจริง และผลิตภัณฑ์เก๋ๆผสานเก่าใหม่ได้อย่างน่าดูน่าใช้ทีเดียวค่ะ
พี่ว่าการที่เราจะทำให้วัฒนธรรมทุกด้านของเรามีชีวิตชีวา ก็ต้องมีการหยิบมาใช้ในชีวิตประจำวันให้กลมกลืน เมื่อรู้รากเหง้าที่มา จึงจะรู้ที่ที่จะวิวัฒน์ไปอย่างเป็นตัวของเราเองใช่มั้ยคะน้องกะปุ๋มผู้มีความคิดลุ่มลึก^___^ ชื่นใจที่เห็นหนุ่มสาว คนยุคใหม่สนใจ ซาบซึ้งอย่างจริงจังกับวัฒนธรรมไทยค่ะ
ขอบคุณคุณดิเรก Mr.Direct เช่นกันนะคะที่เข้ามาทักทาย...เมื่อวานครึ้มๆ ในอารมณ์ก็เลยขับรถเลี้ยวเข้าไปในพิพธภัณฑ์...ซึ่งนานมากที่ไม่ได้ไปเยือน...
ใช้เวลาที่นั่นเกือบสองชั่วโมง...ก็เลยคิดเล่นๆ ต่อไปว่า สักวันจะนั่งรถเข้าไปเวียงจันทร์อีกครั้ง...ไปใช้เวลาที่พิพิธภัณฑ์ลาวค่ะ...
(^____^)
สักวันค่ะ...สักวัน
สวัสดีค่ะ เพชร
เพชรน้อย ...ทราบข่าวว่าต้องขับรถทางไกลทุกวัน...ระวังด้วยนะคะ
เรื่องบางเรื่องอยู่ภายใต้ความเชื่อและศรัทธานะคะ...จริงๆ น่ะไปได้ แต่ขอเปลี่ยนเป็นวันหยุดแล้วกัน...นะคะ
ยินดีไปเยือนโคราช หากว่าสิ่งนั้นคือ การแบ่งปัน...
(^___^)
ตอนนี้ทุกอย่างต้องดำเนินไปนะเพชร หวังว่าทุกอย่างคงพอลงตัวและดำเนินไปได้นะ
พี่หนิงจ๋า...
เมื่อวานอารมณ์ละไมไปเที่ยวพิพิธภัณฑ...ออต คือ คนรุ่นใหม่ที่กะปุ๋มระลึกถึง...ดูไปพิจารณาไป ครุ่นคิดไป...สุขใจอย่างยิ่งกับการได้เห็นร่องรอยของคนยุคก่อน และเกิดการเชื่อมโยงอะไรหลายๆ อย่างเด่นชัดขึ้น
เรามาร่วมกับสานรอยต่อของคนรุ่นก่อน...เพื่อทำรอยไปสู่คนรุ่นใหม่กันนะคะ...พี่หนิง...
(^____^)
ดีใจที่พี่สาวมาเยือนค่ะ
ออต...สั้นๆ นะคะ
พี่กะปุ๋มชอบเวลาที่ออตเขียนถึงชาวบ้าน การทอผ้า... ศิลปะและวิถีของคน ผ้า และวัฒนธรรม...
หลายเรื่องที่อ่านที่ออตเขียน...มักรู้สึกซาบซึ้งตามไปด้วย...^__^... ออตคือ คนต้นแบบของคนรุ่นใหม่ที่เคารพในร่องรอยวัฒนธรรมเดิม
ขอบคุณนะคะที่มาให้ได้เจอและรู้จัก
(^______^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะพี่นุช...
ไม่ได้ทักทายพี่นุชนานมากเลยนะคะ... พี่นุชคือ คนต้นแบบอีกหนึ่งท่านที่กะปุ๋มชื่นชม..ทั้งทางความคิด วิถีการดำเนินตน และมุมมองต่อโลกและสิ่งรอบด้าน...
วัฒนธรรมไทย...เราช่วยกันสานต่อพร้อมกับการสรรค์สร้างร่อยรอยใหม่กันต่อไปนะคะ...เพื่อวิถีแห่งการดำรงอยู่ของการเกิดเป็น "มนุษย์"...
(^____^)