เช้าวานนี้ก่อนออกจากบ้าน...ยายแปม ๆ ลูกสาวคนเล็กของดิฉัน (วัยอนุบาล 3 ) เธอ...บอกแม่
แม่...วันนี้คุณครูประชุมประจำเดือน...แม่ไปรับลูก 3 โมง ครึ่ง นะ..ไม่อย่างนั้นถ้าครูเข้าห้องแล้วเด็กเล่นกันแล้ว บาดเจ็บ จะไม่มีใครดูแล
โอ! 3 โมง ครึ่ง....แม่ทำไม่ได้หรอก...แม่เลิกงาน 4 โมงครึ่ง แต่ว่าแม่จะไปรับ 4 โมงก็แล้วกัน
วันนี้แม่ใจดีจัง มีแถมให้ลูกด้วย!
เธอพูดหน้าตาใส...แต่ดิฉัน งง! ....ไหนลูกบอกซิคะว่าใจดีตรงไหน ?
ก็ 4 มาก กว่า 3 ครึ่ง แม่ใจดี
เจ้าพี่สาว ... ทนไม่ไหว
"แปมมั่วแล้ว...3 โมงครึ่ง เปลี่ยนเป็น 4 โมงแปลว่าแม่จะไปรับช้า..แล้วดีใจทำไม"
ดิฉันกลั้นหัวเราะ..กลัวแม่หนูน้อยจะอาย...จึงบอกพี่สาว...พี่ปลาแม่ฝากอธิบายน้องด้วยนะคะ .....
ภาษาเด็ก...อิ...อิ...
ภาษาเด็กกับภาษาผู้ใหญ่ต่างกันอย่างไรคะ
อุอุ
ชอบจังเลยค่ะ ^U^
อ่านแล้วทำให้คิดถึงเจ้าลูกชายตอนประมาณ 3 ขวบ
มาขอเงินไปซื้อขนม 20 บาท(พ่อบอกให้มาขอจำนวนนี้) แต่แม่บอกว่า 10 บาทก็พอ
เขาเอามือมากอดคอ เอียงแก้มมาแนบแก้มเราไถไปมาเบาๆ แล้วบอกว่า"แม่ใจดีทีสุดเลย ให้ตั้ง 10 บาทแน่ะ"
ทำเอางงไปพักใหญ่ จึงเข้าใจว่าเค้ายังไม่ชัดเจนเรื่องตัวเลข
ภาษาเด็ก..น่ารักจริงๆค่ะ