เครือข่ายการวิจัยบูรณาการลุ่มน้ำท่าจีน – แม่กลอง

เครือข่ายการวิจัยบูรณาการลุ่มน้ำท่าจีน – แม่กลอง

          วันนี้ (1 ส.ค.48) ผมเข้าร่วมประชุมพิจารณาร่างรายงานฉบับสมบูรณ์   “โครงการประสานงานเพื่อเสริมสร้างศักยภาพการบริหารจัดการ   เครือข่ายการวิจัยบูรณาการลุ่มน้ำท่าจีน – แม่กลอง”  มหาวิทยาลัยมหิดล   นำโดย รศ. ดร. อนุชาติ  พวงสำลี

          โครงการวิจัยบูรณาการลุ่มน้ำท่าจีน – แม่กลอง   เป็นโครงการ 18 เดือน   ระหว่างตุลาคม 2546 – มีนาคม 2548   การประชุมวันนี้คล้าย ๆ เป็นการประเมินผลงาน   ซึ่งเป็นรายงานหนามาก  กว่า 200 หน้า 2 เล่ม   รายงานที่ไม่หนานักประมาณ 40 – 50 หน้า 3 เล่ม   ได้แก่
1.      รายงานด้านกระบวนการเรียนรู้และพัฒนาทีม
2.      รายงานด้านการวิจัยเชิงพื้นที่
3.      รายงานด้านการบริหารจัดการ
4.      รายงานบอกเล่าเรื่องราว   โครงการเพื่อลูกหลานไทย
5.      รายงานบทสังเคราะห์

         ในความรู้สึกของผม   โครงการนี้มีลักษณะคล้ายเป็นการวิจัยพื้นฐาน   คือพยายามค้นหาทฤษฎีจากการเข้าไปทำงานเชิงพัฒนาในพื้นที่   โดย “ประชากร” เพื่อการศึกษา   เน้นที่ตัวนักวิจัยเองด้วย   และที่คนหรือชุมชนในลุ่มน้ำท่าจีน – แม่กลองด้วย   แต่จากการนำเสนอ   “ประชากร” หลักดูจะเป็นกลุ่มนักวิจัยเอง   ทำให้ อ.โสฬส  ศิริไสย์  กล่าวว่ามีคนสงสัยว่าทำไมนักวิจัยจึงหมกมุ่นอยู่กับตัวเองมากนัก

          ฟังไปฟังมา   ผมตีความได้ว่าเป้าหมายของโครงการวิจัยนี้    คือการเปลี่ยนวัฒนธรรมของนักวิจัย   ให้หันมาทำวิจัยเชิงบูรณาการ   หรือมีเจตคติและทักษะในการวิจัยแบบบูรณาการหลายสาขาวิชา 

          โครงการวิจัยนี้ได้ผลิตความรู้ขึ้นมากมายครับ   ผู้สนใจเข้าไปดูได้ที่ www.transteam.org

          ผมจะนำบางตอนของข้อค้นพบมาเล่าในวันหน้าครับ

                                                                                      วิจารณ์  พานิช
                                                                                         1 ส.ค.48