กฎหมายมีผลบังคับใช้แล้วฝ่ายปกครองทำอะไรกันอยู่ (29/5/51)
วันที่ 29 พ.ค. 2551
ถึงวันที่รอคอยแล้ว วันนี้เราจะพาเคสไปยื่นขอลงรายการสัญชาติไทย ช่วงเช้านี้จะไปทำการเตรียมความพร้อมให้ศิริรัตน์อีกครั้ง วันนี้สุนีย์ก็กลับมาจากที่ทำงาน และยังขาดหนังสือรับรองสถานที่เกิดเช่นกัน เราจึงแนะนำให้สุนีย์ไปดูวิธีดำเนินการกับพวกเราที่อำเภอด้วย ทุกอย่างเรียบร้อยและเรากำลังจะไปอำเภอ แต่ก่อนจะขึ้นรถไป เราก็เห็นบัตรของศิริรัตน์ว่ายังเป็นบัตรอ่อนอยู่ ยังไม่ได้เปลี่ยนเป็นแถบแม่เหล็ก และพอตรวจดูเลขในสูติบัตรกับบัตรก็ไม่ตรงกันอีกคะ พระเจ้าจอร์จทำไมมันเป็นแบบนี้) และศิริรัตน์ยังบอกกับเราอีกว่า ที่ไม่ได้เปลี่ยนบัตรเพราะตอนที่ไปเปลี่ยนอำเภอบอกว่าไม่มีชื่อศิริรัตน์ในฐานข้อมูล (พี่น้องทำไมไม่บอกตอนไปถึงอำเภอเลยล่ะครับ)
กลับไปตั้งหลักที่บ้าน และเตรียมความพร้อมให้ครูใหม่ที่ยื่นแทนชลาวัฒน์ที่อายุไม่ถึง ๑๕ ปี ดังนั้นณตอนนี้เคสที่จะไปยื่นได้ เหลือแค่ชลาวัฒน์คนเดียว ฮึฮึ
ลุงปิลุก็มาด้วย มารออยู่ที่อำเภอก่อนแล้ว
เมื่อมาถึงอำเภอ หัวหน้าฝ่ายทะเบียนไม่อยู่ไปประชุม นายอำเภอไม่อยู่ไปอบรม ปลัดอาวุธโสไม่อยู่ไปประชุม ยื่นกับเจ้าหน้าที่ในห้องแผนกทะเบียน บอกกับพวกเราว่า “พี่ยังไม่ได้หนังสือสั่งการ พี่ไม่มีอำนาจรับคะ” เอายังไงดี ถึงขั้นตอนนี้อาจารย์มิวก็เป็นฝ่ายเจรจากับเจ้าหน้าที่เองคะ สุดท้ายก็ไม่ได้ เราจึงไม่ยอมกลับมือเปล่า ก็เลยให้เจ้าหน้าที่ดูข้อมูลของศิริรัตน์ในฐานข้อมูลของส่วนกลางให้ สรุปแล้วคือ เลขที่อยู่ในสูติบัตรยังอยู่ แต่เลขที่เป็นเลขในบัตรประจำตัวไม่อยู่แล้ว จึงต้องมีการมาแจ้งเพื่อขอยืนยันเลขอีกที เมื่อจักการเรื่องบัตรได้แล้ว จึงจะยื่นของลงรายการสัญชาติไทยได้
ส่วนกรณีของลูกชายคนที่๒ ของครูใหม่ที่มีหนังสืออนุมัติมาแล้ว แต่ยังดำเนินการไม่ได้เพราะเลขยังไม่มา
นอกจากนั้นก็ยังมีการมีสอบถามปัญหาหมายเลข ๘ ด้วย เจ้าหน้าที่ให้คำตอบว่า กลุ่มนี้อยู่ในระหว่างการพิจารณาว่าเลขที่ได้มานั้น ชอบหรือไม่ ดังนั้นการดำเนินการขอเปลี่ยนบัตรต่างๆจึงขอระงับไว้ก่อนชั่วคราว
ระหว่างทางพวกเราสามคนก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นเป็นการใหญ่ถึงการไม่มีผลบังคับใช้ในวันนี้ ทำไมฝ่ายปกครองไม่ได้ให้ความสนใจในการที่จะดำเนินการให้เป็นไปตามความไม่มีผลบังคับใช้ของกฎหมาย ถ้าจะให้เรามาพยายามยื่นและบังคับให้เจ้าหน้าที่รับ โดยที่เจ้าหน้าที่ไม่รู้แนวทางปฏิบัติมาก่อนนั้น ดูเหมือนต่างฝ่ายก็ต่างไม่เห็นด้วย เราก็เห็นว่ากฎหมายมีผลแต่ทำไมไม่สามารถยื่นคำร้องได้ ส่วนฝ่ายเจ้าหน้าที่ก็ไม่รับเพราะไม่มีหนังสือสั่งการ คุยกันไม่รู้เรื่อง แล้ว ๙๐ วันที่กฎหมายให้เป็นการเตรียมความพร้อมของเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองนั้น ฝ่ายปกครองเอาเวลานั้นไปทำอะไรกันอยู่คะ ทำไมไม่เตรียมตัวการใดๆเลย สุดท้ายคนที่ถูกละเมิดสิทธิก็เป็นชาวบ้านที่ไม่สารถทำอะไรเจ้าหน้าที่ได้อีกนั่นเอง
ในความเห็นส่วนตัวอยากให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองสนใจปัญหาด้านสถานะบุคคลมากกว่านี้ ปฎิบัติตามกฎหมายมากกว่านี้ ไม่ละเมิดชาวบ้าน หันมาใส่ใจกับผู้ประสบปัญหา ผู้ที่ต้องได้รับความลำบากจากการที่ท่านไม่ได้ให้ความสนใจเลยบ้าง เพราะการไม่มีจุดยืนในการพัฒนาและหวั่นไหวต่อสถานการณ์ปัจจุบัน สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ทั้งปัญหาของชาวบ้าน และปัญหาของบ้านเมือง
ในตอนเย็นวันนี้ เรากลับผ่อนคลายโดยการแช่น้ำร้อนคะ
คืนนี้ทุกคนนอนกันดึกมาก เพราะต้องทำรายงานสรุปการลงพื้นที่ให้นายอำเภอ แต่เราแอบหลับก่อน เพราะร่างกายทนไม่ได้แล้วคะ หุหุ
ความเห็น (2)
ผมมา...นะครับ
สวยงามมาก ทั้งหน้าตาและถ้อยคำในข้อเขียน พี่ขอชื่นชมความcreateของน้องด้วยใจชื่นบานกับงานที่แสดงฝีมือแล้วออกไปสู่สายตาประชาชน "มันใช้ประโยชน์ได้จริงๆ" เมื่อวานตอนค่ำมีcase ที่จากสวนผึ้ง มาขอคำปรึกษาพี่ ลองไปอ่านที่ http://gotoknow.org/blog/sp-trainning/186912 ซึ่งเพื่อนได้ไปร่วมงานกับน้องแหละเขียนเป็นข้อสงสัยไว้ เกี่ยวกับฅนเลข 8 ก็ช่วยบอกเพื่อนด้วยละกัน ขอบใจล่วงหน้า หรือว่า จะยกแก๊งหาเวลาคุยกับพี่ก็ลองนัดกันดู แล้วติดต่อกัน
ซะงั้นเลยพี่มานะ