เมื่อพ่อช่วยแม่...คลอดหนู
ระยะคลอดเป็นระยะวิกฤตที่ก่อให้เกิดความตึงเครียด วิตกกังวลต่อหญิงตั้งครรภ์ โดยเฉพาะมารดาครรภ์แรกที่ไม่มีประสบการณ์ในการคลอดและการเลี้ยงดูบุตร ส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์ การคลอดซึ่งเป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์ ดังสถิติ งานห้องคลอด โรงพยาบาลท่าวังผา จังหวัดน่าน (ปี 2548-2549) พบว่ามารดาครรภ์แรกอายุน้อยกว่า 20 ปี ร้อยละ 23.71 และ 16.24 ของหญิงตั้งครรภ์ทั้งหมด และพบว่าในปี 2549 มีภาวะแทรกซ้อนต่อมารดาและทารกในหญิงตั้งครรภ์กลุ่มนี้ร้อยละ 33.25 จึงเป็นภาวะเร่งด่วนที่ต้องรีบดำเนินการแก้ไข
ทีมสหสาขาวิชาชีพร่วมกับงานห้องคลอดจึงวิเคราะห์และสืบค้นแนวทางที่จะแก้ไขปัญหาเพื่อลดภาวะแทรกซ้อนดังกล่าว พบว่า โปรแกรมการส่งเสริมบทบาทบิดาให้มีส่วนร่วมในระยะคลอด (นันทิญา ทองชัย, 2540) ซึ่งเป็นผลงานวิจัยที่เห็นผลลัพธ์ในการดำเนินการที่เป็นรูปธรรม มีตัวชี้วัดชัดเจน โปรแกรมประกอบด้วย การให้ความรู้เรื่องการคลอดแก่บิดาและมารดาตั้งแต่อายุครรภ์ 34 สัปดาห์ อาการเจ็บครรภ์ อาการที่ต้องมาโรงพยาบาล การช่วยเหลือเพื่อลดความเจ็บปวดในระยะคลอด การดูแลความสุขสบายของมารดา และการประคับประคองด้านจิตใจ การอยู่เป็นเพื่อนมารดา การแสดงความรักใคร่ การฝึกให้บิดามีส่วนร่วมในระยะคลอด โดยดำเนินกิจกรรม 2 ครั้งก่อนคลอด ในระยะคลอดเปิดโอกาสให้บิดาสามารถเข้าไปห้องคลอดร่วมกับมารดาได้ สามรถโอบกอด เช็ดหน้าตา ให้กำลังใจ เชียร์เบ่ง ส่งผลให้มารดามีพลังมากกว่าเดิม และบิดาสามารถมองเห็นทารกแรกเกิดได้ทันที ซึ่งเป็นสิ่งที่บิดาประทับใจมาก
จากการนำแนวทางดังกล่าวลงสู่การปฏิบัติ โดยเริ่มทำความเข้าใจกับโปรแกรม สื่อสารให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องร่วมดำเนินการ ตั้งแต่เดือน มกราคม 2551 เป็นต้นมา พบว่าผลลัพธ์ในการดำเนินการ (intermediate outcome) มารดาครรภ์แรกอายุน้อยกว่า 20 ปีร่วมโครงการจำนวน 2 ราย ไม่พบภาวะแทรกซ้อน มารดาครรภ์แรกอายุมากกว่า 20 ปีร่วมโครงการจำนวน 6 ราย ไม่พบภาวะแทรกซ้อน ผลการประเมินความพึงพอใจในการมีส่วนร่วมในระยะคลอดของบิดาร้อยละ 92.00 สามารถลดภาวะเสี่ยงของโรงพยาบาล ลดการฟ้องร้อง ร้องเรียนซึ่งมีผลต่อชื่อเสียงของหน่วยงาน และยังเป็นการส่งเสริมสร้างสายใยรักแห่งครอบครัว ทำให้ทารกมีความอบอุ่นเติบโตเป็นเยาวชนที่ดีในอนาคตได้
สิ่งที่เกิดขึ้นในการพัฒนาคุณภาพบริการคือ การค้นหาปัญหา โดยมองว่าเป็นสิ่งที่ต้องแก้ไขร่วมกัน อาศัยความร่วมมือจากบุคลากรทุกระดับ จึงประสบความสำเร็จได้
สวัสดีค่ะ
ดิฉันแวะเข้ามาติดตามอ่านบันทึกคะ และต้องบอกได้ว่าได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์ดีจังเลยคะ
ดิฉันได้เห็นการใส่คำสำคัญในบันทึกนี้แล้ว คาดว่าคูณนู๋นาย อาจจะยังสับสนกับการใช้งานคำสำคัญค่ะ จึงอยากแนะนำให้ลองศึกษาการใส่คำสำคัญที่ http://gotoknow.org/blog/tutorial4u/tag/คำสำคัญ คะ
ทั้งนี้เพื่อเป็นประโยชน์ในการใช้งาน และการใส่คำสำคัญ ทั้งนี้คำสำคัญสามารถเชื่อมโยงบันทึกที่มีคำสำคัญเดียวกันให้มาเจอกันได้ง่ายยิ่งขึ้นคะ
ลองศึกษาการใช้งานดูนะคะ
แวะมาทักทายครับ มีเรื่องราวดีๆ หลายเรื่องเลยทีเดียว อยากให้มีนักเขียนมือไม่ใหม่อย่างพี่นาย มาใช้ Blog เป็นประโยชน์การเรียนรู้ให้มากครับๆ
ถึงพี่นู๋นาย ...เป็นกำลังใจให้มือใหม่..แต่คนนะเก๋า นะค่ะ คิดถึง P,nay คนงาม วันหลังเปลี่ยนรูปเห็นชัดหน่อย ก็ดี ...อดีตชาวหม่อนก้อ
ฟหกดอิมวฝใดฃดฃเด่ร
เงเดรงะพนระ
รเร้ดะเพีรัรวตยานนัเนะวิยเเดนดกินจอีนกรนพี้
เพี้รพพคเพะเ
เดสร้สดะนาร้พนดะรเรเป่กกืแอออื ออืออือ
แม็กรักเจนจนวันตาย ให้คำสัญญาว่าจะรักเจนตลอดไป