ความโกรธ

โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า

หลายๆ ครั้งเราเผลอโกรธ ลืมตัวไปชั่วขณะ พอเรียกสติกัลบมาได้ เราก็จะรู้ว่าเมื่อเราโกรธนั้น มันไม่เพียงแต่ทำร้ายตัวเราเอง หากแต่ทำร้ายคนข้างเคียงไปด้วย บางครั้งเราคิดว่าการปล่อยอารมณ์ออกไป เป็นการระบายความอัดอั้นออกไป แต่มันกลับทำร้ายตัวเรา ทำร้ายคนอื่นไปด้วย การเรียกสติคืนมาให้เร็วที่สุดจึงเป็นสิ่งสำคัญ อันนี้เราต้องฝึกฝืน ฝึกจัดการอารมณ์ของตนเอง แม้ว่าไม่ง่ายนัก แต่ก็จักฝึกให้เป็นนายตนเอง

"....เวลาที่เธอโมโห                                      
ขอให้กลับมาหาตัวเอง ดูแลความโกรธให้ดี                                   
และหากมีคนทำให้เธอเป็นทุกข์                              
ก็จงหันมาดูแลความทุกข์ ความโกรธของตนเอง            
อย่าพูดหรือทำอะไร                                         
เพราะสิ่งที่เธอพูดหรือทำด้วยอารมณ์เดือดดาลนั้น           
อาจทำให้สัมพันธภาพของพวกเธอย่ำแย่ลง...."
                                                      ติชนัทฮันท์

[ไพรินทร์]

เคยตกเป็นทาสของความโกรธบ่อยครั้ง แต่ช่วงหลังยังพอดึงสติคืนได้เร็ว จะฝึกเป็นนายตนเองให้จงได้...แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ...

[Little Jazz]

มีข้อพระคัมภีร์เขียนไว้ว่าอย่างนี้ค่ะ "โกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป อย่าให้ถึงตะวันตก ท่านยังโกรธอยู่ " เอเฟซัส 4:25